فرار تلویزیون از یک افشاگری فوتبالی
محمدحسین عباسی- علی کریمی این هفته دست به افشاگری‌های مهمی در مورد قراردادهای خاص فدراسیون فوتبال برای تبلیغات محیطی دیدارهای لیگ برتر زد تا بیشتر از گذشته مشخص شود که چرا مدیران این نهاد با «حقوق‌نگرفتن» از فدراسیون هیچ مشکلی ندارند. پیشنهاد جادوگر برای مناظره مستقیم با مهدی تاج و سایر مدیران ارشد فدراسیون فوتبال هنوز سر جایش بود اما ظاهرا آن‌ها برای فرار از مناظره، مشغول رایزنی با رده‌های بالای رسانه ملی بودند. تلویزیون اولین رسانه‌ای بود که اعتراض علی کریمی به فساد در فوتبال را پوشش داد اما هدف مصاحبه برنامه «لیگ1» با جادوگر، ابدا چنین چیزی نبود و رسانه ملی دیگر حاضر به تعقیب ابعاد این ماجرا نشد. تردیدی وجود ندارد که چنین مناظره‌ای، یکی از پربیننده‌ترین برنامه‌های تلویزیون خواهد شد اما چرا همه برنامه‌های ورزشی از پوشش این ماجرای مهم طفره می‌روند؟
کریمی روی قدرت مانور شبکه‌های اجتماعی حساب باز کرده و تا همین‌جا بازخوردهای فوق‌العاده‌ای گرفته است. به نظر می‌رسد چشم‌های بسته تلویزیون جلوی انتشار افشاگری‌های مدنظر او را نمی‌گیرند اما ضربه بزرگ دیگری برای اعتبار این رسانه هستند. در برنامه‌های صداوسیما بارها از فساد در فوتبال انتقاد شده اما سوال بزرگ اینجاست که چرا هر وقت پای برخورد جدی با پدیده فساد در فوتبال به میان آمده، تلویزیون از برخورد موشکافانه شانه خالی کرده است؟ آیا روبرو شدن با «دارودسته‌ها» در فوتبال، منافع تلویزیونی‌ها را به خطر می‌اندازد؟ آیا اساسا پرداختن به چنین موضوعی، عواقب خاصی برای رسانه ملی خواهد داشت؟ آیا افسانه حق پخش تلویزیونی، نتیجه حق‌السکوت دادن مدیران فوتبال به تلویزیون است؟ در هر نقطه‌ای از کره زمین، افشاگری‌هایی شبیه به آن‌چه جادوگر انجام داد، به یک جنجال رسانه‌ای و چند استعفا ختم می‌شد اما ظاهرا فوتبالی‌ها نیز مثل همه مدیران دیگر کشور، مصونیت قضایی دریافت کرده‌اند!
