واشنگتن پست: ترامپ، شمشیر را علیه چین از رو بست

به گزارش روز سه شنبه ایرنا، 'جاش راگین' ستون نویس واشنگتن پست در این مطلب می نویسد: رئیس جمهور ' ترامپ' روز دوشنبه اولین استراتژی دولتش را که 'استراتژی امنیت ملی' بود معرفی کرد. این استراتژی یک حقیقت پنهان اما مسلم داشت و آن؛ این بود که ترامپ علیه چین؛ شمشیر را از رو بسته است.

در متن سند 'استراتژی امنیت ملی' ترامپ؛ 23 بار از 'چین' نام برده شده که دو برابر دفعاتی است که 'اوباما' در آخرین استراتژی اش از این کشور نام برده بود.

در مقام مقایسه باید گفت؛ استراتژی اوباما متمرکز بر 'تعامل و همکاری ' با چین بود؛ اما تیم ترامپ تمام تمرکزش بر محور بزرگ نمایی تهدید فزاینده چین و لزوم دفع کردن این تهدید استوار است.

استراتژی ترامپ از چین می خواهد که دست از شرارت هایش بردارد. نسبت به توسعه طلبی های بین المللی پکن هشدار می دهد و آمریکا را ملزم می سازد با چین هم رقابت کند و هم در هر معرکه ای که لازم باشد با آن بجنگد.

یکی از مقامات عالیرتبه دولت ترامپ در این ارتباط گفته است:' چین یک حریف استراتژیک است. چون در تمامی عرصه های سیاسی؛ اقتصادی ؛ نظامی و اطلاعاتی با آمریکا مقابله می کند آن هم به سبک وسیاقی متفاوت با سایر حریفان آمریکا'.

سندی که دیروز منتشر شد چین را به 'ستیزه جویی اقتصادی' متهم نمی کند و حتی از واژه ' حریف استراتژیک' هم در مورد آن استفاده نمی کند؛ اما روح کلام ترامپ در مورد چین در سرتاسر متن حاکی از همین مفهوم است.

این استراتژی، چین را به عنوان یکی از 'دو قدرت تجدید نظر طلب' جهان که با همراهی روسیه؛ منافع آمریکا را به چالش می کشانند، معرفی می کند. سند استراتژی امنیت ملی آمریکا از روسیه هم 17 بار یاد می کند.

و اما در ارتباط با کشور چین؛ سیاست کلی دولت ترامپ خصمانه است اما خود ترامپ شخصا رابطه شخصی دوستانه ای با ' شی جین پنگ' رئیس جمهور چین دارد ضمن آنکه دو دولت تاکنون در عرصه هایی مانند کره شمالی با هم کار کرده اند.

'دان بلومنتال' از مقامات ارشد سابق 'پنتاگون' در خصوص چین در این باره می گوید:' در این استراتژی سعی می شود اعلان شود که چین؛ آمریکا را یک رقیب ژئوپولیتیک خود می شناسد و 20 سال است که تمام سیاستهایش بر این محور جهت دهی شده است. این استراتژی نقشه راهی را برای ورود آمریکا به این بازی ترسیم می کند'.

بلومنتال اشاره می کند:' در استراتژی امنیت ملی اوباما؛ نسبت به ظهور یک چین «با ثبات؛ صلح طلب و موفق و کامیاب» اظهار امیدواری شده بود؛ اما امیدی نیست که چین یک سهامدار مسئولیت پذیر بین المللی باشد'.

در دولت ترامپ تمام نفراتی که پستهای کلیدی تیم امنیت ملی را احراز کرده اند؛ تماما ضد چین هستند. همه این مسئولان طرفدار سیاستی تهاجمی در قبال پکن اند.

در سند استراتژی امنیت ملی آمریکا به موضوع استراتژی توسعه اعمال نفوذ چین اشاره می کند و خواستار مقابله با این رویکرد پکن و جلوگیری از اعمال اراده پکن بر کشورهای کوچکتر در سطح جهان و مقابله با نفوذ چین بر حاکمیت های سیاسی این کشورها؛ شده است.

این استراتژی فقط به موضوع تهدیدهای چین در قبال آسیا اشاره نمی کند. این سند نسبت به توسعه نفوذ چین در قاره اروپا؛ نیمکره غربی؛ آفریقا و جنوب آسیا هم هشدار می دهد. سند ضمنا به موضوع سرقت چندین میلیارد دلاری مالکیت فکری آمریکا توسط چین و همچنین جنگ اقتصادی چین علیه آمریکا به کمک جاسوسی سایبری هم اشاره می کند.

جالب است که سند هیچ اشاره ای به نقض سازمان یافته حقوق بشر در چین نمی کند اما به برنامه جدید دولت چین که 'نمره اجتماعی' برای شهروندانش معین کرده است می پردازد و آن را مذمت می کند.

سند استراتژی امنیت ملی ترامپ از تمام چالشهای چین نام می برد اما هیچ سیاستی را برای برخورد با آن مطرح نمی کند. سیاست گذاری در این زمینه در استراتژی هایی که در آینده در مورد حوزه های دیگر شامل ' استراتژی دفاع ملی ' ؛ 'بازبینی وضعیت و موقعیت هسته ای ' معرفی خواهد شد صورت خواهد گرفت.

و اما سند مزبور؛ هیچ نقبی بر شخصیت خود شخص ترامپ نمی زند. ترامپ؛ اصولا شخصیتی است که به تغییر عقیده دادن؛ سیاستهای دو پهلو در بوته عمل و در توئیتر و همچنین شخصی که معتقد است قدرت اثرگذاری و متقاعد کردن دیگران را دارد؛ مشهور است.

به هر حال استراتژی امنیت ملی ترامپ اگرهم برای هیچ کس اهمیت نداشته باشد؛ برای چین فوق العاده حائز اهمیت است.

وزارت خارجه چین کمی قبل از انتشار سند مزبور اعلام کرده بود که دو کشور می بایست نسبت به هم 'اعتماد استراتژیک متقابل' داشته باشند. رسانه های دولتی چین هم با نوشتن سطوری تقابل اقتصادی آمریکا با چین را یک 'شوخی' خوانده اند.

واشنگتن پست در پایان می نویسد: حالا که تیم ترامپ به درستی و با شفافیت تمام به مشکلات و چالشهای نشات گرفته از رفتارهای چین واقف شده و آن را به صراحت بیان کرده است؛ باید با جدیت تمام کار را پیش ببرد و مشکل را به نحوی رفع و رجوع نماید؛ وگرنه ما به عنوان یک 'شوخی'؛ دست کم گرفته خواهیم شد.