سرانجام صدای «حبیب» مجوز گرفت
ادعا شد که حبیب در سال ۱۳۸۸ با نگاشتن نامه‌ای به رئیس جمهور وقت، محمود احمدی‌نژاد، خواستار حضور در کشور شد و با موافقت ضمنی و پذیرفتن رعایت برخی شرایط به ایران. در بخشی از نامه‌ای که منسوب به حبیب شده بود آمده: «بنده به صراحت و با صدای بلند اعلام می‌کنم که اینجانب دارای عرق ملی و اسلامی بوده و اعتقاد راسخ به قوانین جاری کشور دارم و از وطن‌فروشان خودفروخته‌ای که سر به آخور استکبار و صهیونیسم جهانی دارند متنفر بوده و در هیچ زمانی با آنها همکاری و ارتباطی نداشته و ندارم و دامن به خیانت نیالوده‌ام.» و در بخش دیگر: «بعد از انقلاب اسلامی با همت مردم شریف ایران و رهبری بی‌نظیر امام خمینی و مقام معظم رهبری و مواضع مقتدرانه جنابعالی شعار «ما می‌توانیم» به تحقق رسیده و نتایج درخشانی در پی داشته است.»
پس از بازگشت حبیب به ایران «عصر خبر» نوشت: «شنیده‌ها حاکی است پس از آمدن حبیب به ایران دیداری با احمدی‌نژاد و یکی از نزدیکان خاص احمدی‌نژاد داشته است.
اگرچه این دیدار هم نتوانست مشکل حبیب در ارائه آلبوم و برگزاری کنسرت در ایران را برطرف کند.» پس از درگذشت حبیب پسر او نگارش نامه از سوی پدر خطاب به احمدی‌نژاد را تکذیب کرد. محمد محبیان پسر حبیب روایت کرده است: «بارها از پدرم پرسیده بودم چرا برای دریافت مجوز اقدامی نمی‌کنی و هر بار گفته بود: «نمی‌خواهم به‌صورت علنی به من بگویند اجازه نداری در ایران کار کنی». آنچه پس از 578 روز اجازه انتشار یافت، موزیک ویدئوی «دیره» با صدای احمدرضا محبیان و سمیر زند و همچنین با تصویر و صدای نه چندان شفاف زنده‌یاد حبیب محبیان است که از دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز انتشار گرفت.
موزیک ویدئوی قطعه «دیره» که پیش از این به صورت تک‌آهنگ رسمی و مجوزدار منتشر شده بود، پس از بازبینی در شورای صدور مجوز دفتر موسیقی وزارت ارشاد، با مجوز رسمی اجازه نشر پیدا کرد. این اتفاق در حالی رخ داده که حبیب محبیان در تمام سال‌هایی که به ایران بازگشته و در شمال کشور ساکن بود، هرگز اجازه فعالیت رسمی در بازار موسیقی داخلی را پیدا نکرد تا سرانجام در تاریخ ۲۱ خرداد سال ۹۵ به دلیل ایست قلبی درگذشت.
