روابط عربستان و یک کشور عربی دیگر رو به تیرگی گذاشت

رای الیوم با اشاره به مقاله دیوید ایگناتیوس در روزنامه واشنگتن پست از مخالفت اردن با اعزام نیرو جهت شرکت در جنگ یمن به عنوان اولین عامل اختلاف میان امان و ریاض یاد کرد.

مقاله مزبور از اعتراض اردن به محاصره اعمال شده علیه قطر از سوی عربستان، امارات، بحرین و مصر به عنوان دومین عامل و همچنین عدم همراهی و همگام شدن امان از حمله امارات و مصر علیه اخوان المسلمین به عنوان سومین عامل اختلاف میان ریاض و امان نام برد.

رای الیوم در ادامه ضمن تایید عوامل سه گانه یاد شده، عوامل دیگری را نیز به آنها افزود که 'تغییر راهبردی موضع عربستان نسبت به رژیم صهیونیستی' برجسته ترین آنها محسوب می شود.

این روزنامه فرامنطقه ای در همین رابطه با اشاره به 'گشوده شدن کانال های مستقیم و غیرمستقیم برقراری تماس میان ریاض - تل آویو' یادآور شد: این امر در گذشته توسط اردن به عنوان طرف سوم انجام می گرفت، اما این بار به دور از اردن تحقق یافت. 

این گزارش در همین راستا از دو عامل دیگر یاد کرده و می نویسد: 'اردن همچنین به اردوگاه سعودی در دشمنی با ایران ملحق نشد و روابطش را با تهران قطع نکرد و از سوی دیگر رقابت دو کشور در زمینه اداره اماکن مقدس در مکه و مدینه و بیت المقدس به طور روزافزون در حال افزایش است.' 

رای الیوم افزود: مشارکت عبدالله دوم پادشاه اردن در اجلاس سران کشورهای اسلامی در استانبول جهت مقابله با تصمیم آمریکا در زمینه به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی و انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به آن خشم عربستان را برانگیخت و به همین دلیل ریاض نشست فوق العاده کشورهای عربی در امان پایتخت اردن را مورد تایید قرار نداد تا بدین ترتیب در وهله اول آمریکا را علیه خود تحریک نکند و در وهله بعد نقش اردن را در این خصوص گسترش ندهد.

یک منبع اردنی بلندپایه در گفت وگو با رای الیوم خاطرنشان کرده که برخورد برتری جویانه عربستان با اردن ظرف سالیان گذشته در کند شدن روابط طرفین نقش برجسته ای داشته و این روند وقتی عربستان تصمیم به اجرای طرح شهر سرمایه گذاری نئوم در سواحل دریای سرخ در نزدیکی عقبه بدون مشورت با اردن را گرفت، به اوج خود رسید.

مقامات اردنی برای کاستن میزان اتکال خود بر کمک های مالی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس به ویژه عربستان دو اقدام اساسی در پیش گرفتند؛ آنها در وهله اول تصمیم گرفتند تا بر خود تکیه کنند و به همین منظور در مورد بیش از صد کالا مالیات جدید اعمال کردند و پرداخت سوبسید دولتی برای تمامی کالاهای اساسی و خدمات عمومی همچون آب و برق و مواد سوختی و نان را متوقف کردند تا بدین ترتیب کسر بودجه خود را تامین کنند.

مقامات مزبور در وهله بعد به آمریکا روی آوردند و به برخی از شرایط بسیار سخت واشنگتن از جمله بازگشایی سفارت اسراییل در امان بدون دریافت عذرخواهی واقعی از سوی تل اویو پاسخ مثبت دادند و از شدت مخالفت افکار عمومی با انتقال سفارت آمریکا به قدس نیز کاستند و درمقابل آمریکا نیز کمک های مالی خود را به اردن متوقف نکرد و با امضای توافقنامه جدید به مدت پنج سال کمک های مالی آمریکا به اردن را از یک میلیارد دلار به یک و نیم میلیارد دلار در سال افزایش داد.

دولت اردن بار حاصل از نبود کمک های مالی کشورهای عرب خلیج فارس را بر دوش مردم این کشور انداخت و همین امر به همراه کسر بودجه و افزایش بدهی های عمومی این کشور تا سقف 36 میلیارد دلار باعث افزایش شدید قیمت ها در اردن شد و همین امر نارضایتی عمومی مردم این کشور را به همراه داشت که به طور روزافزون در حال افزایش است. 

مردم اردن هم اکنون از اینکه رژیم حاکم بر این کشور نرخ کالاهای عمومی را به شدت افزایش داده و در خصوص موضوع قدس عقب نشینی کرده و با بازگشایی سفارت اسراییل (رژیم صهیونیستی) در امان موافقت کرده و بر نقش محوری آمریکا در فرآیند سازش تاکید کرده است، به شدت ناراضی و خشمگین است.