شکایت شاکیان پرسپولیس تمامی ندارد
با جدایی طاهری از پرسپولیس خیلیها تصور میکردند دیگر نام او از ذهن هواداران تیم قرمزپوش پایتخت پاک میشود اما پروندههایی که او در دوره مدیریتش برای پرسپولیس به جای گذاشت، حالاحالاها یاد این مدیر را در باشگاه پرسپولیس زنده نگهخواهد داشت.
یکی از پروندههایی که این روزها گریبان باشگاه پرسپولیس را گرفته، موضوع آنتونی گولچ است. بازیکنی که در تابستان سال ٩۵ با هیاهوی فراوان به پرسپولیس آمد و بدون اینکه اثری در روند فنی تیم برانکو داشته باشد ناگهان به کشورش بازگشت.
درست زمانی که گولچ به کشورش رفت، علی اکبر طاهری با استدلالهای حق به جانب مدعی شد باشگاه پرسپولیس از این بازیکن استرالیایی- کروات شکایت کرده و قطعا غرامت خواهد گرفت اما حالا میبینیم گولچ که مجموع حضورش در زمین به یک نیمه هم نرسید و بیشتر اوقات سکونشین بود، باشگاه پرسپولیس را محکوم به پرداخت ٣۵٠ هزار دلار کرده است، مبلغی که با پیگیری گرشاسبی به ٢۵٠ هزار دلار کاهش یافته است.
به راستی چرا باشگاه پرسپولیس که این روزها از جیب هوادارانش هزینه میکند باید مبلغی در حدود یک میلیارد و ۵٠ میلیون تومان (با احتساب دلار ۴٢٠٠تومانی) به بازیکنی بدهد که یک نیمه هم در ترکیب تیمش قرار نگرفت؟ البته این مبلغ در شرایطی پرداخت میشود که با کمک دولت، مدیران حال حاضر باشگاه بتوانند در این شرایط ارزی کشور، دلار ۴٢٠٠تومانی تهیه کنند.
این یک نمونه از زیانهای مدیریت طاهری و دوستان در باشگاه پرسپولیس است. با این حال پرسش اساسی این است که نقش نهادهای نظارتی چیست؟ مگر غیر از این است که مدیران سرخآبی پایتخت با نظر مستقیم وزارت ورزش انتخاب میشوند؟ آیا نباید این وزارتخانه مدیران منصوب خودش را به خاطر عملکرد و زیانهای مالی که به باشگاه وارد کردند، بازخواست کند؟
چرا یک مدیر همچون طاهری بدون این که پاسخگوی تصمیماتش باشد با یک استعفای ساده کنار میرود و ویرانیهای به جا مانده از او برای مدیر بعد میماند؟ آیا همین سیاست طی سه دهه اخیر باعث نشده امروز شاهد بدهیهای چند ۱۰ میلیاردی سرخآبیهای پایتخت باشیم؟
در عصری که همه از مشکلات اقتصادی جامعه آگاهند، به خاطر بیکفایتی یک مدیر باید ٢۵٠ هزار دلار به جیب یک بازیکن خارجی ریخته شود که معلوم نیست از انتقال او به پرسپولیس، چقدر سهم دلالان احتمالی بوده است.
حالا که پرسپولیس قهرمان شده و همه در فکر برگزاری جشن قهرمانیاند، حمیدرضا گرشاسبی به جای شاد بودن باید فکر بستن پروندههایی باشد که حاصل تصمیمات خودش نبوده است. پروندههایی نظیر آنتونی گولچ که اگر بسته نشود چه بسا پرسولیس با خطر کسر امتیاز مواجه شود. گرشاسبی که به خاطر جعل قرارداد طارمی - که حاصل هنرنمایی طاهری و دوستانش بود به ترکیه رفت و با استفاده از دیپلماسی ورزشی اجازه نداد ٨٠٠ هزار یورو ارز از کشور خارج شود - حالا در تکاپوی فراهم کردن ۲۵۰ هزار دلار است.