خندوانه را کنترات به رائفی‌پور بدهید!
روزنامه ایران نوشت: «ما وقتی وارد حوزه طنز‌نویسی شدیم، خیال‌مان راحت شده بود که هر چیزی دوست داریم می‌گوییم و کسی کاری به کارمان ندارد. اگر هم کسی به ما ایراد می‌گرفت، می‌گفتیم، شما درک درستی از طنز ندارید و قس علی هذا. اما متأسفانه الان دست زیاد شده است.
مثلاً چند روز پیش یکی از دوستان، یک کلیپی برای ما فرستاد که اول فکر کردیم دور جدید مسابقه استندآپ کمدی «خنداننده شو» شروع شده و ما بی‌خبریم اما بعد فهمیدیم که یکی از استادان حرفه سخنوری، زوم‌اش را از بخش اعداد و علائم بیرون کشیده و رفته سراغ این که چرا اسطوره‌های ورزشی ما برای دوغ و خمیردندان تبلیغ می‌کنند.
با این تفاسیر، ما نشستیم فکر کردیم که استاد در چه حوزه‌های دیگری می‌توانند صاحب نظر باشند و به نتایج زیر رسیدیم:
الف) استاد قبلاً نشان داده بودند که در حوزه موسیقی هم دستی بر آتش دارند و از طرفداران پروپاقرصِ آقای «تتلو» به حساب می‌آیند. لذا فکر می‌کنیم ایشان می‌توانند به تفسیر ترانه‌های موسیقی هم بپردازند. مثلاً جواب این سؤال که «اگر یک آدمی «ول کنه» و بعد «بره و نمونه»، واقعاً شوخی است یا جدی فقط از عهده ایشان برمی‌آید.
ب) برنامه نود یک بخشی دارد که به تحلیل آماری تیم‌ها می‌پردازد. از طرف دیگر آرایش تیمی هم که خودش پر از مثلث و مربع است و راستِ کار استاد به حساب می‌آید. برای همین کارشناس ورزشی بلامنازع برنامه نود باید خودِ استاد داستان ما باشند. تازه ما شک نداریم با توجه به علقه ایشان به اعداد، در قسمت انتخاب عدد برای قرعه‌کشی، استاد به بالاترین سطح شادی و رضایت انسانی خواهند رسید.
ج) استاد در جایی از کلیپ جوری با عصبانیت از تبلیغ آقایان مهدوی‌کیا و باقری ایراد گرفتند که اگر کسی نداند انگاری آقا مهدی و آقا کریم با زیرآب‌زنی جای ایشان را گرفته‌اند. با توجه به توانایی استاد، به نظر ما می‌توان پکیجِ معرفی این سامانه‌های پیامکی صداوسیما را دو دستی تقدیم‌شان کرد. علی‌القاعده در این حالت دیگر هواداران پرسپولیس نباید عدد شیطانی ۶۶ را ارسال کنند و باید برای‌شان دنبال عدد جدید گشت.
د) در کلیپی که از ایشان منتشر شده، استاد هر جمله‌ای که می‌گفتند، جمعیت حاضر یکصدا می‌خندیدند. تکلیف برنامه خندوانه هم که با جناب خان معلوم نیست به کجا رسیده. به نظر ما برنامه خندوانه را کنترات بدهند دست استاد که هم مردم شادتر شوند و هم بالاخره ما تحلیل آن شعر «دو وَ دوَ و دو» را از زبان یک عدد شناس واقعی بشنویم.»
