​سوزان رایس: ترامپ احمقانه ترین تصمیم دوران کاریش را گرفت

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از انتخاب ،رایس که در دوره نخست زمامداری اوباما سفیر کشورش در سازمان ملل بود، در بخشهایی دیگر از مقاله خود افزود: ترامپ تنها کاری که این تصمیم خواهد کرد این است که مهار را از برنامه هسته ای ایران بر می دارد و همزمان آمریکا را هم در میان متحدانش طرد می کند و بلکه هم ضریب ایمنی آن را می کاهد.

به تصدیق 'آژانس بین المللی انرژی اتمی'، جامعه اطلاعاتی آمریکا، شورای امنیت سازمان ملل و مشاوران عالی رئیس جمهوری ایران کاملا به تعهداتش در این توافق عمل کرده است. 

این توافق هرگز راجع به اعتمادسازی نبوده است. این توافق فقط یک تصدیق و راستی آزمایی سخت و دقیق است برای ابد. توافق (طبق ادعای آمریکا) ضمن بستن راههای اصلی تمام راههای فرعی برای دستیابی ایران به سلاح هسته ای را هم بست.

حال ترامپ با تصمیمی که در مورد این توافق گرفت، این بهانه را به دست ایران داد تا او هم اخلاقا خود را موظف نداند به این توافق پایبند بماند و خود را از هر قید و بندی در این امر آزاد ببیند.

حال ایران دیگر قادر خواهد بود فعالیتهای هسته ایش را از سر بگیرد، بی آنکه کسی سرزنشش کند که چرا توافق را نقض کرده است.

حال این آمریکاست که با بازگرداندن تحریمها، یکجانبه توافق را نقض می کند، آن هم توافقی که خود آن را به مذاکره گذارده بود. این در حالیست که ایران به این توافق پایبند مانده است.

حال ترامپ با این تصمیم علنا به درخواستهای نزدیکترین متحدان ما بی اعتنایی می کند. این متحدان ماههاست که سعی می کنند ایرادهایی را که ترامپ به توافق وارد می داند، برطرف کنند. ترامپ در عوض آنکه با متحدانمان به توافق برسد، به ایشان می گوید 'بروید گم شوید'. او حال تمام شرکتهای اروپایی را که به توافقی عمل می کنند که خوب کار می کند، جریمه می کند. رابطه ما با اروپا دستاوردهای مهم سیاسی و اقتصادی دارد که بشدت هم قابل توجه است.

وقتی آمریکا یک جانبه یک توافقنامه بین المللی را که نقض نشده است، منسوخ اعلام می کند، یعنی اینکه ما در نگاه جهانیان دیگر قابل اعتماد و پاسخگو نخواهیم بود. ما همین کار را قبلا هم با توافق آب و هوایی 'پاریس' و ' پیمان مشارکت دو سوی اقیانوس آرام (ترانس پاسیفیک) هم انجام دادیم.

اما مخاطره توافق هسته ای ایران، بی نهایت بالاست. حالا ایران می تواند در توافق بماند مشروط بر آنکه سایر امضاکنندگان توافق به اندازه کافی با ایران تجارت و سرمایه گذاری ثمربخش داشته باشند.

اما این هدف هم محقق نخواهد شد و پایدار نخواهد ماند. چون آمریکا این توانایی را دارد که هر موجودیت خارجی را که با ایران تجارت می کند، هدف تحریمهایی دردآور قرار دهد.

خوب بدیهی است که ایران هم می تواند بی هیچ حد و حصری فعالیتهای هسته ایش را از سر بگیرد، یا بتدریج و یا بسرعت. ایران حتی امکان دارد از 'پیمان منع گسترش سلاحهای هسته ای' موسوم به NPT هم خارج شود. 

آنگاه عربستان و سایر کشورها در منطقه هم به سمت بدست آوردن توانمندی ساخت سلاح هسته ای هجوم خواهند آورد. 

اکنون با نقض عهد آمریکا در قبال این توافق، جایگاه روسیه و چین، مسلما به قیمت ضعیف شدن جایگاه آمریکا، در منطقه محکمتر خواهد شد. اسراییل هم یورش خواهد برد تا مجادله اش را با ایران شدیدتر از قبل کند. هیچ بعید نیست که پای آمریکا هم به این جدال کشیده شود. 

خلاصه آنکه در هر سناریوی محتمل، این امنیت آمریکاست که به خطر می افتد .

اصولا ترامپ به هر موفقیتی که مقام سلفش به دست آورده است، بدبین است و کمر همت بسته است که این توافق را نابود کند؛ حتی با وجود آنکه این توافق در خدمت تامین منافع آمریکا عمل کرده و توانسته است نظر مساعد سرسخت ترین منتقدانی را هم که در بدو امر به آن معترض بودند، به دست آورده است.

شخص رئیس جمهوری، از سر غرور و دشمنی، آخرین میخ را بر تابوت توافق هسته ای ایران کوبید، اما هیچ جایگزین قابل اعتمادی برای آن معرفی نکرد.

او تصریح کرد که با افزودن بر فشارها می توان ایران را وادار کرد که توافقی بهتر را به مذاکره گذارد. اما فقط کسانی که هیچ چیز راجع به ایران نمی دانند، تصور خواهند کرد که ایران تحت فشار راضی خواهد شد قولی را که سه سال قبل داده این بار بدهد.

رایس در پایان مقاله خود نوشت: 'شخص رئیس جمهوری سه شنبه شب احمقانه ترین و در عین حال مهمترین و پرپیامدترین تصمیم در حوزه امنیت ملی را در دوره کاری ریاست جمهوری خود گرفت.

 هنوز معلوم نیست فردا چه خواهد شد، اما بدون شک اوضاع بدتر از امروز خواهد بود.

 وقتی از این تصمیم همه چیز به افتضاح کشیده شد؛ آنگاه طبق استاندارد معمول این گونه لحظه ها آقای ترامپ در صحنه ظاهر می شود و گناه را به گردن دیگران می اندازد. این دیگران شامل رقبای سیاسی ترامپ، مقامات سلف ترامپ، اروپایی ها و ایرانی ها خواهند بود.