حمله تند جوان به دولت؛ خدا به بیانیه نویسانتان عقل دهد!
به گزارش اقتصادنیوز در بخشی از این یادداشت آمده است:«دولت در بیانیهای جدید در مدح برجام، مطلب یکی از نهادهای حکومتی را بهانه قرار داده و به منتقدان توافق ناکام با امریکا با عصبیت و مغلطههای آشکار تاخته و منتقدان را اینگونه معرفی کرده است: «آنها در تعارضی آشکار، هم دلواپس حضور امریکا در برجام بودهاند و هم شاکی خروج امریکا از برجام»!گاهی احساس میکنم واجب شده است که برای بیانیهنویسان دولت، شله زرد یا حلوایی، نذر «سلامت عقل» کنیم. واقعاً برای ایران با عظمت با این تمدن و با این انبوه اندیشهورزان، تأسفآور است که بیانیههای دولتش در قرن 21 در چنین سطح عوامپسند و مغلطهآمیزی غوطهور باشد. چه کسی و در چه زمانی نگران حضور امریکا در برجام یا خروج امریکا از برجام بوده است؟! غلطانداز بودن این سخن، آشکار و شفاف است زیرا از ابتدا بحثها بر سر شیوه مواجهه و مذاکره و دغدغهها درباره خطاهای راهبردی و تاکتیکی دولت در این مذاکرات بود. » این روزنامه در ادامه تاکید کرد:«دولت آقای روحانی در طول مذاکرات چندین اشتباه فاحش داشت و منتقدان، بیشتر دست روی این خطاها میگذاشتند. از میان این خطاها اشاره به سه مورد بسنده است که دیگر جایی برای بیان بقیه خطاها باقی نمیگذارد. اولین اشتباه «موج اعتماد به امریکا» در میان مذاکرهکنندگان بود که حالا این اعتماد و حرفهایی که درباره آن زده شد، مضحکه خاص و عام شده و حکم مثل سائر را در میان مردم پیدا کرده است. سادهلوحانی که به سابقه گفت و گوی ظریف با جان کری در دوران حضور او در نمایندگی سازمان ملل یا فامیل بودن کری با ایرانیها به خاطر داماد کرمانیاش اشاره میکردند، حالا برای دولت بیانیههای سادهلوحانهتری مینویسند تا آن رسوایی خود را پنهان کنند. ...خطای فاحش دوم متصل کردن سرنوشت کشور به سرنوشت برجام بود. روحانی بارها و بارها این پیام را صادر میکرد که اگر به توافق هستهای نرسیم، چرخ زندگی و حتی آب خوردنمان نمیچرخد! ..خطای آشکار سوم متوقفکردن چرخه غنیسازی با هدف اعتمادسازی در طرف مذاکرهکننده بود..»
در انتهای این یادداشت نیز تصریح شده است:«به یاد بیاورید روزهای پس از برجام را که رئیسجمهور، کامروا و مفتخرانه پشت تریبون رفت و خواند: «شکر خدا که هر چه طلب کردم از خدا / بر منتهای همت خود کامران شدم»! و حالا مردم این فیلم را دستبهدست میکنند! فکر آینده خود باشید و از این آثار معنوی کمتر به جا بگذارید و بر تعارضات خود اضافه نکنید.»