ترکیه به روسیه متمایل و از غرب دورتر می‌شود
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از انتخاب؛ «سمیح ایدیز» در «المانیتور» نوشت: رجب طیب اردوغان رئیس جمهور کنونی ترکیه توانست در انتخابات ۲۴ ژوئن با ۵۲.۵ درصد آرا به پیروزی برسد. در نتیجه تغییرات قانون اساسی در آوریل ۲۰۱۷ برای ممانعت از برگزاری دور دوم انتخابات، وی می‌تواند به عنوان اولین رئیس جمهور ترکیه باشد که دارای قدرت فزاینده است و از سوی پارلمان با موانع کمتری روبرو شود. محرم اینجه، رقیب اصلی آقای اردوغان از حزب جمهوریخواه خلق، حدود ۳۱ درصد آرا را به دست آورد. این حزب همچنین ۲۲.۶ درصد آرا پارلمان را به خود اختصاص دادند. در انتخابات پارلمانی حزب عدالت و توسعه توانست ۴۲.۴ درصد از رای و ۲۹۵ کرسی را به خود اختصاص دهد. برای نخستین بار در طی شانزده سال گذشته؛ حزب عدالت و توسعه در ائتلاف با حزب ناسیونالیست عمل توانست بیش از ۵۳ کرسی‌ها دست پیدا کنند. این ائتلاف مشترک مرهون اقدام زیرکانه‌ای بود که هم میزان رای رای اردوغان را افزایش داد و همچنین صاحب اکثریت کرسی پارلمانی شدند. گمانه زنی‌های گسترده‌ای در مورد عدم حمایت حزب خوب از حزب ناسیونالیست عمل وجود داشت به این دلیل که آن‌ها مخالف حمایت از اردوغان بودند.
در ادامه مطلب المانیتور آمده است: با این وجود حزب ملی گرا توانست ۱۱.۱ درصد آرا و ۴۸ کرسی را به خود اختصاص دهد. دولت باچلی رهبر حزب ناسیونالیست عمل ترکیه متعهد شد که به حمایت خود از اردوغان ادامه دهند. حزب نیک در ائتلاف با حزب جمهوری مردم توانستند ۴۳ کرسی از آرا پارلمان را کسب کنند. پیروز دیگر انتخابات پارلمانی حزب دموکراتیک خلق است که با وجود تمام موانع قانونی و سیاسی از جمله صلاح الدین دمیرتاش، نامزد که از سال ۲۰۱۶ به این سو با اتهام تروریسم در زندان به سر می‌برد، توانستند ۱۱.۷ درصد آرا و ۶۷ کرسی را کسب کنند. اما با وجود عملکرد قوی حزب دموکراتیک خلق؛ دمیرتاش فقط ۸.۴ درصد آرای ریاست جمهوری را کسب کرد؛ تمام این اقدامات در ترکیه بر روابطش با دنیای خارج چه معنایی دارد؟ اولین نکته در این مورد است که نتایج انتخابات پیروزی ترکیبی از شاخه اسلام سیاسی اردوغان و فراملی گرایی حزب عمل ناسیونالیست است. این امر نشانه خوبی برای دموکراسی لیبرال به سبک غربی در ترکیه یا حل مسئله کردستان نیست.
نویسنده معتقد است که اردوغان دیدگاه حداکثری نسبت به دموکراسی دارد که این می‌تواند با افزایش رایی که به دست آورده است زمینه اقدامات استبدادی آن را فراهم کند. طا‌ها آکیون ستون نویس روزنامه حریت نوشت: «شعار‌های ملی گرایانه اردوغان در طی مبارزات انتخاباتی و عملیات موفق سپر فرات و شاخه زیتون علیه یگان مدافع خلق کرد تحت حمایت آمریکا در سوریه توانسته است زمینه پیروزی و حمایت قابل توجه حزب عمل ناسیونالیست را فراهم کند.»
یکی از نویسندگان هابر ترک می‌نویسد: «ادعای مخالفان در مورد اردوغان نتوانسته مردم را علیه او تحریک کند و بلکه بسیاری از رای دهندگان به وضوح ترکیه بدون اردوغان را نمی‌خواهند.» حزب عمل ناسیونالیست به شدت جهت گیری ضد غربی دارد و دیدگاه آن‌ها با اردوغان و حزب عدالت و توسعه مطابقت دارد و این امر باعث شده که بسیاری بر این عقیده باشند که بهبود روابط تیره بین ترکیه و غرب دشوارتر گردد. با توجه به احساس انزجار عمیق اردوغان از اروپا به دلیل عدم عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا؛ انتظار می‌رود که این کشور به روابط محکم تری با مسکو و سایر کشور‌های مخالف غرب قدم بردارد.
یک دیپلمات غربی در اظهاراتی خلاف مطلب فوق گفت: «پیروزی اردوغان با اختیارات قوی باعث می‌شود که او گام‌های جسورانه تری در بهبود روابط با اروپا و آمریکا بردارد.» حسن کمال یکی از روزنامه نگاران ترکیه معتقد است که اردوغان تنها مشکلات ترکیه را تعمیق خواهد بخشید. ترکیه اردوغان به جای حل مشکل، بیشتر مشکل آفرینی می‌کند.» نویسنده در نهایت معتقد است که ترکیه به سمت ترکیبی از اسلام سیاسی و فراملی گرایی گرایش پیدا کرده است. این مسئله به دلیل وضعیت اقتصادی متزلزل ترکیه؛ امکان حل بسیاری از مشکلات این کشور غیرمحتمل است.
