چرا کرواسی دوست‌داشتنی است؟
به گزارش اقتصاد نیوز و به نقل از آی اسپورت ، صعود کرواسی به فینال جام‌جهانی یک شگفتی فوتبالی است اما این شگفتی‌سازی در فوتبال ابعاد غیر فوتبالی دارد. اگر روی سکوهای هواداری در ورزشگاه‌های جام‌جهانی همه به احترام نمایش ستاره‌های کرواسی ایستاده‌اند، در خارج از اتمسفر جام‌جهانی هم کرواسی شگفتی‌ساز شده. اما این اتفاق چطور افتاده و سیاستمداران کرواسی چطور از موفقیت کروات‌ها در روسیه بیشترین بهره را می‌برند؟
کرواسی به عنوان هشتادمین اقتصاد دنیا، حالا بین دو تیم برتر جام‌جهانی است. کشوری که تازه از سال ۱۹۹۵ پس از چهار سال جنگ جدایی طلبان با دولت یوگسلاوی، به استقلال رسید. کشوری که چهار میلیون نفر جمعیت دارد تا کوچکترین فینالیست تاریخ جام‌جهانی لقب بگیرد. آنها نه تنها کوچکترین فینالیست که دوست داشتنی‌ترین شگفتی‌ساز جام لقب گرفته‌اند. تیمی جان‌سخت که سه بازی راند حذفی را به یک ماراتن ۱۲۰ دقیقه‌ای تبدیل کرد تا شبیه به پارتیزان‌های جدایی طلب کروات، جبهه به جبهه تا استقلال پیش روند.
اگر همیشه در تفسیر‌های ساختارگرایانه‌ی فوتبال از نقش اقتصاد در توسعه ورزش می‌نویسند، حالا با تیمی مواجه شده‌ایم که همه ساختارها را شکسته؛ کرواسی پس از رومانی و بلغارستان سومین اقتصاد فقیر اتحادیه اروپاست. کشوری که هیچ‌وقت نه لیگ معتبری داشته‌اند، نه تیم‌هایش در چمپیونزلیگ به موفقیتی رسیده‌اند. حتی ستاره‌های این تیم دوست داشتنی هم لژیونرهایی هستند که شمایل سوپراستایل های دوران مدرن را ندارند و کارگر تیم هستند. کارگرانی که حالا نه تنها تیم‌ملی‌شان را به موفقیت رسانده‌اند که در ثبات سیاسی و اقتصادی کشورشان نقش دارند.
گرابار کیتاروویچ رییس جمهور کرواسی حالا به خاطر نمایش درخشان تیم‌ملی‌کشورش در جام جهانی به یک سلبریتی تبدیل شده؛ انتشار تصاویر او با پسراهن تیم ملی کرواسی در نشست ناتو پیراهن تیم‌ملی‌شان را به ترامپ رییس جمهور امریکا و ترزا می نخست وزیر انگلیس هدیه می دهد و در جلسه هیات دولت کرواسی همه اعضای کابینه پیراهن کرواسی پوشیده بودند. این کوچیکترین دستاوردی است که تیم ملی شطرنجی‌پوش به مردم کرواسی هدیه داده. حالا سیاستمداران کروات از میهمانان ناخوانده اتحادیه اروپا به سلبریتی اجلاس ناتو تبدیل شده اند و مردم کرواسی که همیشه زیر سایه همسایه یوگسلاو بوده‌اند، به تیم‌شان و به کشورشان افتخار می‌کنند.
کرواسی در دورانی که معادلات اقتصادی و سیاسی حرف اول را در فوتبال می‌زند، سنت‌شکنی کرده، از مسیر حذف روسیه‌ی میزان و انگلیس مدعی به فبنال رسیده و حالا به مثال نقضی تبدیل شده که تمام بحث‌های ساختارگرایانه‌ی فوتبال را زیر سوال ببرد. در دوران فوتبال مدرن حال باز هم تیمی پیدا شده که رویای یک ملت باشد. تیمی که همه قانون‌های ریاضی و اقتصادی را نقض کرده تا در آستانه بزرگترین جشن جام‌جهانی قرار بگیرد؛ بزرگترین جشن برای کوچکترین کشوری که در تاریخ به فینال رسیده.
