اوباما ایران را به اسرائیل ترجیح داد و ترامپ روسیه را به آلمان
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از ایلنا؛ والاستریت پورنال نوشت:
به ندرت رییسجمهوری از آمریکا در سیاست خارجی به اندازه ترامپ منزوی بوده است. با وجود اینکه ترامپ ناتو و کشورهای عضو این سازمان را تحقیر کرده بود، سنا با ۹۷ رای در مقابل ۲ رای به حمایت از ناتو رای داد.
در عین حال رییس اطلاعات ملی و وزارت دادگستری هر دو آژیر خطر را در مورد تبدیل شدن پوتین به متحد آمریکا به صدا در آوردهاند.
سیاست رییسجمهور در قبال آشتی با روسیه، به قیمت از دست دادن حمایت ناتو نسبت به سیاست اوباما در ایجاد نارضایتی بی متحدان خاورمیانهای آمریکا و تلاش برای آشتی با ایران از حمایت کمتری در کشور برخوردار است.
این رسانه نوشت: «فرضیههای قابل توجه ترامپ درباره رییسجمهور روسیه به شرح زیر است؛ اینکه میتواند با آمریکا در حوزههای وسیع امنیتی همکاری از جمله سوریه و ایران همکاری داشته باشد و اینکه میتواند جایگزین آلمان به عنوان شریک اصلی آمریکا در اوراسیا شود و یا آمریکا میتواند از تهدید یک ائتلاف با روسیه برای تعامل بهتر با آلمان و اتحادیه اروپا بهره ببرد. رییسجمهور کاملا مطمئن است که توانایی بالایی در چانهزنی و استعدادی بی نظیر در حوزه دیپلماسی برای مدیریت مذاکرات پیچیده دارد.
نویسنده این یادداشت با طرح این سوال که چرا ترامپ تا این حد با مشاورانش ضدیت دارد و به قیمت گزاف مخالفت واشنگتن و ایجاد تردید در بازرسانی که بر روی رابطه او با روسیه تحقیق میکنند، ترجیح میدهد که با کارت روسیه بازی کند؟ نوشت: منتقدان قوی او مطمئند که پاسخ را میدانند؛ پوتین با رییسجمهور سازش کرده و چارهای جز سازگاری با دیکتاتور روس برای ترامپ باقی نگذاشته است.
این رسانه با بیان اینکه شباهتهایی بین سیاستهای اوباما و ترامپ دیده میشود. هر دو تشکیلات سیاست خارجی واشنگتن را تحقیر کردند. هر دو در حالی روی کار آمدند که معتقد بودند داستان منحصر به فرد زندگی و ویژگیهای فردیشان آنها را قادر به تغییر سیاستهای جهانی در تاریخ خواهد کرد. هر دو میخواهند حضور روسیه در سوریه را بپذیرند.
وال استریت ژورنال نوشت: اوباما سعی کرد به قیمت از دست دادن متحدان قدیمی آمریکا یعنی اسرائیل و کشورهای خلیج فارس، دشمن دیرینه آمریکا یعنی ایران را جایگزین کند. ترامپ هم به قیمت از دست رفتن اتحاد با آلمان، به روسیه روی آورده است.
بر اساس این گزارش، شروع تازه با روسیه به همان اندازه ایده خوبی برای ترامپ به نظر میرسد که رابطه با ایران برای اوباما خوب بود. اوباما هرگز از اینکه سیستم آمریکا تواناییهای روسای جمهور را برای انقلابهای دیپلماتیک محدود کرده خوشحال نبود. هنوز مشخص نیست که چگونه و کی ترامپ هم به این واقعیت مهم پی خواهد برد.