فوتبالیستی که در 26 سال یک دقیقه هم بازی نکرد !

به گزارش اقتصاد نیوز و به نقل از فوتبالی، کارلوس هنریک راپوسو که به دلیل شباهتش به اسطوره فوتبال آلمان، فرانس بکن بائر، به کارلوس قیصر معروف است، با چهار باشگاه در آمریکای جنوبی، آمریکا و اروپا قرارداد داشت اما به طرز عجیبی صفر بازی، صفر گل زده و صفر پاس ارسالی در کارنامه 26 ساله بازی خود دارد.

یک مستند جدید به نام قیصر: بزرگترین بازیکنی که هرگز فوتبال بازی نکرد، شیوه مسخره راپوسو 55 ساله را برای بازی نکردن را  فاش کرده است.

روش اولیه او امضای قرارداد با یک باشگاه و سپس مصدومیت در اولین جلسه تمرین بود.در نتیجه او می توانست هفته ها یا ماه ها از تیم دور باشد. وقتی تیم به او اعتراض می کرد او به راحتی از آنها جدا می شد. او این شیوه را در تیم های بزرگ برزیل مانند فلامنگو، بوتافوگو، بانگو، فلومیننزه و واسکودوگاما و همچنین تیم فرانسوی گازلک آجاسیو و الپاسو سیس شوتر در مکزیک اجرا کرد. اما قیصر در گول زدن ستاره های بزرگ برزیل مانند روماریو، کارلوس آلبرتو، ببتو و زیکو و همچنین خبرنگاران نیز حرفه ای بود. 

او ویدئوهای گل های زده خود که در واقع توسط کسی که وانمود می کرد راپوسو انجام شده بود به خبرنگاران می فرستاد و آنها را راضی می کرد که مقالاتی در تحسین و ستایش او بنویسند. 

اگر مدیر تیمی که می خواست با او قرارداد امضا می کرد در جریان جلسه تمرین حضور داشت، او هواداران را اغوا می کرد تا او را تشویق کنند.او حتی به بازیکنان جوان تیم پول می داد تا در تمرینات تکل های خشن روی پای او بزنند تا بی استعدادی اش مشخص نشود.در یک بازی وقتی بانگو با نتیجه 2 – 0 عقب بود برای حضور در زمین فرا خوانده شد، بلافاصله از روی فنس های کنار زمین پرید و شروع به فحاشی به هواداران عصبانی کرد.او بلافاصله یک کارت قرمز دریافت کرد و این بار نیز به زمین نرفت.او چهار بار ادعا کرد که به دلیل مرگ مادربزرگش نمی تواند به میدان برود.

در کتابی که توسط راب اسمیث درباره راپوسو نوشته شده و با این مستند منتشر شده، ستاره برزیلی، ببتو، توضیح داده که چطور این بازیکن که بعدا به دوست او تبدیل شد همه را فریب می داده است.ببتو گفت: " او چنان سخنور بود که اگر اجازه می دادید دهانش را باز کند همه چیز تمام می شد. "

علیرغم این که بسیاری از هواداران این بازیکن را یک متقلب می دادند، راپوسو معتقد است که یک قربانی است.او در صحبت با میرور اظهار داشت: " من همیشه فکر می کردم که به فرزندی پذیرفته شدم اما روزی پسرخاله ام گفت که مادرخوانده من، لینا، در واقع مرا وقتی هفت روزه بودم از مادر واقعی ام دزدیده است. مادر واقعی فکر می کند که من از دنیا رفته ام. لینا زنی ستمگر بود که وقتی من 10 ساله بودم مرا به مدرسه فوتبال فرستاد و مجبورم کرد که برای پولدار کردن او فوتبالیست شوم. اما از آن لحظه من از فوتبال متنفر شدم. من هرکار می توانستم انجام می دادم تا بازی نکنم. از روزی که 10 ساله بودم تا روزی که دیگر مجبور نبودم بازی کنم. روانشناسان به من گفتند که این دلیل تمام کارهای من بوده است. من هرگز انسان بدی نبودم. من خودم را یک قربانی می دانم. "

این موضوع امکانپذیر است چرا که در 16 سالگی در یک تمرین در مکزیک توانست مربیان را تحت تاثیر قرار دهد. اما چون به اندازه کافی خوب و با استعداد نبود، مجبور شد که در راه رسیدن به 9 باشگاه دیگر به دروغگویی روی بیاورد. 

او اظهار داشته که حالا از تقلب هایش پشیمان است و باور دارد که می توانست فوتبالیست بزرگی مانند هرکس دیگری که می شناسد، بشود. اگر به اندازه ای که برای گول زدن باشگاه ها تلاش می کرد در تمرینات خود وقت و انرژی می گذاشت.