بررسی ورود دوتابعیتی‌ها به لیگ برتر فوتبال ایران
به گزارش اقتصاد نیوز و به نقل از سایت نود، دیدن اشکان دژاگه در فوتبال ایران، شاید جذاب‌ترین سورپرایز فصل آینده لیگ برتر باشد. دژاگه که قبلا با پیراهن وولفسبورگ در بوندسلیگا درخشیده و مقطعی بهترین بازیکن فولام در لیگ برتر انگلیس بوده، حالا باید در لیگ برتر ایران برای قهرمانی تراکتورسازی بجنگد. در روزهایی که بازیکنان ایرانی، تمام تلاش‌شان را برای بیرون رفتن از لیگ برتر انجام می‌دهند، دژاگه که تا به حال در لیگ برتر بازی نکرده بود با مسیری معکوس به فوتبال ایران آمد. البته او اولین کسی نیست که مسیر اروپا یا آمریکا به ایران را طی می‌کند. پیش از این هم بازیکنان زیادی پس از شروع فوتبال در کشورهای دیگر دنیا، به لیگ برتر آمدند و بیشترشان، موفق هم نبودند.
فریدون زندی
اولین بازیکن دوتابعیتی بود که در فوتبال ایران مشهور شد و پیراهن تیم ملی در جام جهانی ۲۰۰۶ را هم پوشید. زندی که بخاطر مصدومیت‌های زیاد جایگاهش در فوتبال آلمان را از دست داد و در قبرس هم به موفقیتی نرسید، لیگ نهم به ایران آمد و پیراهن استیل آذین را بر تن کرد. سرنوشت تلخ زندی و استیل آذین، سقوط به لیگ یک بود. او لیگ یازدهم به استقلال کهکشانی مظلومی رفت و نمایش نسبتا خوبی داشت اما با این تیم قهرمان نشد تا دوباره، از ایران خارج شود و پیراهن الاهلی را بپوشد. با همین کارنامه هم می‌توان زندی را موفق‌ترین نمونه این بازیکنان دانست.
امیر شاپورزاده
سال‌ها بین بوندسلیگا و بوندسلیگا ۲ در رفت و آمد بود که با پیشنهاد استیل آذین، برای اولین بار پیراهن یک تیم ایرانی را پوشید. دو سال ناموفق در استیل آذین داشت و با این تیم سقوط کرد تا دوباره، راهی آلمان شود و پیراهن یک تیم دسته سومی این کشور را بپوشد. مسیر نزولی شاپورزاده تا فوتبال منطقه‌ای آلمان هم ادامه پیدا کرد.
عقیل اعتمادی
متولد ایران بود اما فوتبالش را در هلند آغاز کرد و تا ۲۴ سالگی، در این کشور ماند. تراکتوری‌ها، او را خریدند تا دروازه‌بان جدید تیم‌شان باشد اما در تراکتورسازی هم نیمکت نشین بود و فقط دو سال در ایران باقی ماند. لیگ شانزدهم، اعتمادی برای پوشیدن پیراهن صنعت نفت به ایران برگشت اما در این تیم هم فیکس نشد و دوباره از ایران رفت.
امیر عابدزاده
پسر دروازه‌بان افسانه‌ای ایران بود و در ایران هم متولد شد اما برای فوتبالش به انگلیس و آمریکا سفر کرد. لیگ دوازدهم، سرانجام به ایران آمد تا پیراهن پرسپولیس را بپوشد اما نه ژوزه و نه گل‌محمدی، اعتقادی به او نداشتند. لیگ چهاردهم به راه آهن رفت و در این باشگاه هم نمایشی بسیار ضعیف داشت. در حدی که مدتی، بدون تیم ماند تا سرانجام فوتبالش را در پرتغال ادامه داد.
دنیل نوروزی
در دانمارک به دنیا آمد و در فوتبال همین کشور هم چهره شد اما لیگ شانزدهم، سپاهانی‌ها او را راضی کردند تا برای بازی در لیگ برتر به ایران بیاید. حضور نوروزی در ایران، آنقدر کمرنگ بود که کسی اسمش را هم به خاطر نسپارد. خیلی زود، دوران حضور نوروزی در ایران به پایان رسید و او به زادگاهش برگشت.
آدام همتی
نوه سعید راد، در کانادا متولد شد و در همین کشور، آمریکا و فرانسه فوتبال را یاد گرفت. با این حال حتی در تیم دوم نیس هم به او فرصت بازی نمی‌رسید. فصل پیش، برانکو او را به پرسپولیس آورد و مشتری ثابت نیمکت و سکو بود. محرومیت پرسپولیس از نقل و انتقالات، باعث شده همتی این فصل هم در ایران بماند اما همچنان نقشی در این پروفسور ندارد.
اشکان دژاگه
از همه نمونه‌های قبلی، بازیکن بزرگتری است و رزومه بهتری در فوتبال اروپا دارد. با این حال مصدومیت طولانی مدت، نگرانی‌های زیادی درباره وضعیت جسمانی او به وجود می‌آورد. اگر دژاگه روی فرم باشد، می‌تواند سرنوشت تراکتورسازی را عوض کند اما در صورت درگیر شدن با مصدومیت‌های پی در پی، شاید سال سختی انتظارش را بکشد.
