سایت اصولگرا: آمدنیوز بر نظام تیشه میزند و احمدینژاد به عنوان منجی وارد میشود
به گزارش اقتصادنیوز، در بخش هایی از این یادداشت آمده است:
* دولت روحانی وضعیت اجتماعی ایران را به قدری تیره و تار کرده که از یک سو آمدنیوز بر کلیت نظام تیشه میزند و از سوی دیگر احمدینژاد خود را در قالب منجی کشور وارد صحنه میکند و به وضوح نشان میدهد که هدفش نه فقط حسن روحانی بلکه کلیت قوای سهگانه و کشور است.
او میداند دیگر در ساختار فعلی جمهوری اسلامی جایی نخواهد داشت و نمیتواند به ریاست جمهوری برسد پس چرا داد و بیداد به راه انداخته است؟ از ماهها پیش مشخص بود که رفتار احمدینژاد شباهت فراوانی به رفتار مسعود رجوی پس از رد صلاحیت در انتخابات ریاست جمهوری اول دارد با این تفاوت که احمدینژاد همان پادوهای رجوی را نیز در اختیار ندارد.
احمدینژاد نمیتواند جمعیتی به خیابان آورد، اما میتواند با دمیدن در موج ناامیدی و شایعات به روند فروپاشی اجتماعی و روانی ایران کمک کند و ماههای بعد سر برآورد که اعتماد عمومی به زیر صفر رسیده، همان طور که هشدار داده بودم و ژستی منجیگونه بگیرد.
* او حالا از چه چیزی شکایت میکند و با چه رویی دم از اعتماد عمومی مردم میزند؟ قاعدتا آن قدر هم نباید آلزایمرسیاسی تاریخی گرفته باشد که یادش نیاید بیمبالاتی او در حرف زدن پس از انتخابات چگونه کلیدواژهای زشت را به دست مخالفانش داد؟
* درخواست عزل روحانی نه غیرقانونی است نه غیرشرعی، احمدینژاد، اما پیش از این درخواست باید در دادگاهی صالح به دلیل بیکفایتیهایش محاکمه شود تا مگر اندکی خجالت بکشد. وظیفه جریان انقلابی، اما نجات کشور است. سکوت منجیهای واقعی باعث پدیدآمدن منجیهای دروغین خواهد شد. سکوت آنها که محق برای فریاد زدن هستند، بر میانداری مدعیان دروغین دامن میزند.
راه جریان انقلابی و نگران برای کشور برای کنار زدن احمدینژاد تنها یک چیز است: پس گرفتن دوباره پرچم منجی کشور بودن و کنار زدن مدعیان دروغین.
* البته شاید همه تحلیلها بر رفتار احمدینژاد ناصواب باشد و او نگران نزدیک شدن برخورد قضایی به خودش باشد. نگاهی به شلوغبازیهای رییس دولتهای نهم و دهم نشان میدهد که با اوج گرفتن برخورد با اطرافیانش او نیز دغدغه بیشتری! برای عدالت در مملکت پیدا میکند و بعید نیست صحبتهای جدید او نیز خبر از نهایی شدن اتهامات مشایی و برگزاری دادگاه او در هفتههای آتی باشد.
احمدینژاد به خوبی میداند که به زودی نوبتش نیز فراخواهد رسید و او نه حامیای در کف خیابان دارد و نه مسوولی درون حکومت.