تاثیر اینستاگرام بر نقل و انتقالات فوتبال !
علی ولیاللهی- این دختر پسرهای جوان و نوجوان را دیدهاید که در صفحات اینستاگرام یا تلگرام یا توییتر یا هر رسانه مجازی دیگری که در دستشان است نوشته یا عکسی را منتشر میکنند و زیرش هشتگ میگذارند: «مخاطب خاص»؟ آدمهایی که میخواهند غیرمستقیم راز دلی را به کسی برسانند. با اشاره به یک محل خاص، یک آهنگ قدیمی یا حتی با فالو و آن فالو کردن اشخاص یا اصطلاحا فول لایک کردن بعضیها. یک سری کانال و صفحه هم هستند که برای جذب عضو، تبلیغاتی به این شکل مطرح میکنند: «دوست داری با عکس پروفایلت بعضی حرفا رو به بعضیا بگی؟» یا «دوست داری یه کاری کنه که عشق قدیمیت از دیدن پستت آتیش بگیره؟» و از این جور چیزها. بعد دوستان نزدیکشان یا برخی دیگر که زندگی آن آدمی که پست گذاشته یا اصطلاحا اکت مجازی انجام داده برایشان مهم است میخواهند شرلوک هلمزطور بروند و ته و توی ماجرا را دربیاورند. رقبای عشقی. دشمنان پنهان و آشکار. هرچقدر چهره موردبحث، سلبریتیتر باشد ماجرا برای مردم و طرفداران آن آدم جذابتر میشود.
از دو، سه سال پیش که فضای مجازی جزو اصلیترین بخشهای زندگی ما شده، شاهد این جور بحثها در خلال فصل نقل و انتقالات فوتبال هم بودهایم. در همه لیگها. در همه کشورها. بعضی از خبرنگاران حوزه فوتبال با رصد کردن فعالیت دقیق مجازی ستارههای فوتبال تلاش میکنند پستها و توییتهای آنان را در جهت بازار ترنسفر تفسیر کنند و فوتبالیستها هم اصلا بدشان نمیآید که با گفتن بعضی حرفها یا انجام بعضی عملها شایعهسازی کنند. درست مثل همان دختر پسرهای جوان که قلقلک دادن حس کنجکاوی اطرافیانشان را دوست دارند. همین دو روز پیش پوگبا بعد از بازی منچستر با لستر در پستی اینستاگرامی نوشت: من همیشه سعی میکنم بهترین عملکرد خودم را برای همتیمیها و هواداران داشته باشم؛ بدون توجه به اینکه چه اتفاقی در حال رخ دادن است. این پیام مبهم که بعد از تعریف مورینیو از او منتشر شد به نوعی دامن زدن به شایعه انتقال او به بارسلونا بود. همچنین کنایهای به انتقادات مورینیو از او بود. مثالها خیلی زیاد است. ایوان پرشیچ با انتشار عکسی از خودش، برزویچ و ورسالیکو با جملهای که در آن میپرسید: جای چه کسی خالی است؟ پستی که از نگاه خبرنگاران به معنای نزدیک شدن مودریچ به اینتر بود. از آن طرف مانژوکیچ مهاجم یووه هم عکسی از خودش و مودریچ را منتشر کرد و زیرش نوشت: استراحت تمام شد، حالا ما به تمریناتمان برمیگردیم. جملهای که این گونه تفسیر شد: هرکس میرود سر تمرین سابقش. یعنی مودریچ قرار نیست جایی برود.
در کنار این توییتها و پستها، فالو، آن فالو کردن بازیکنان هم تعابیر خاصی دارد. مثلا بعد از پیوستن رونالدو به یوونتوس و در پی شایعه علاقه بانوی پیر به مارسلو، بعضیها با پیگیری صفحه شخصی مارسلو متوجه شدند که او پیج یوونتوس را فالو کرده و همان موقع حدس زدند که کار انتقال این مدافع برزیلی هم تمام شده است یا فصل قبل در تعطیلات نیمفصل وقتی ایکاردی تمام بازیکنان اینتر را آن فالو و بازیکنان رئال را فالو کرد، همه از انتقال قریبالوقوع آقای گل سریآ بهسانتیاگوبرنابئو خبر دادند. اتفاقاتی که هیچکدام رخ نداد. حالا در جدیدترین تحلیلهای از این دست، استوری ایکاردی که در آن عکسی از ورزشگاه سانتیاگوبرنابئو و جمله صبحبخیر بهچشم میخورد، شده سوژه حدس و گمانهای خبرنگاران فوتبال. در فوتبال خودمان هم بارها شاهد این جور اتفاقات بودیم. وقتی امید ابراهیمی قلب آبی را از بیو پیجش برداشت یا وقتی مهدی طارمی دوباره عکسی با لباس پرسپولیس را به عنوان عکس پروفایلش انتخاب کرد، کلی قصه درست شد از اقدامات بعدی این بازیکنان.
چیزی که مشخص است این است که بازیکنان با علم به تاثیرگذاری اکتهایشان این کارها را میکنند و چهبسا خودشان هم خیلی دوست دارند با این جور فعالیتها در مرکز توجه قرار بگیرند. شاید هم بعضی از خبرنگاران یا ایجنتها چنین پیشنهاداتی مطرح میکنند تا بازار خبر و شایعه داغ شود. بالاخره نان خبرنگاران و ایجنتها در شایعه و حدس و گمان است. چهبسا بازیکنانی با همین فرمان موفق شدند در مذاکرات، دست بالا را بگیرند و شرایطی را به مدیران تیمها تحمیل کنند یا آنان را برای پذیرش خواستههاشان تحت فشار بگذارند. به شکل غیرمستقیم. مثل تینیجرهایی که دوست دارند با پستها و متنهاشان عشقشان را بچزانند.
فرهنگستان فوتبال