ناگفته‌هایی از مذاکرات ایران و آمریکا در دوره احمدی‌نژاد/ واسطه عمانی مذاکرات که بود؟

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از تسنیم، حسین امیرعبداللهیان دستیار ویژه رئیس مجلس شورای اسلامی و مدیرکل امور بین‌الملل قوه مقننه سه‌شنبه 20 شهریور با حضور در خبرگزاری تسنیم، از تحریریه و بخش‌های مختلف این خبرگزاری بازدید کرد‌.

امیرعبداللهیان که این روزها نقش مهمی در دیپلماسی پارلمانی جمهوری اسلامی ایران ایفا می‌کندT حدود 27 ماه پیش  معاونت عربی آفریقایی وزارت امورخارجه را برعهده داشت او همچنان در اذهان عمومی به عنوان یک دیپلمات انقلابی شناخته می‌شود. البته وی در خلال مصاحبه چندان راغب نبود درباره موضوعات رخ داده درخصوص رفتنش از این پست مطالبی بیان کند و معتقد بود این موضوعات امروز دغدغه‌ مردم نیست.

مشاور رئیس مجلس در امور بین الملل در حدود 1 ساعت و نیمی که در خبرگزاری تسنیم حضور داشت با صبر و حوصله  پاسخگوی سوال خبرنگاران تسنیم بود و پس از پاسخش به هر سوال، گوشزد میکرد که چه میزان از وقت برای ادامه سوالات باقی مانده که نظر می‌رسد این رفتار او نشات گرفته است نظم دیپلماتیک اوست. مشروح گفت‌وگو امیرعبدللهیان را در ذیل بخوانید:

اگر بخواهم آماری از مراودات دیپلماتیک در حوزه پارلمان را مطرح کنم، برای مثال در سال 96 ما در مجموع 936 ملاقات خارجی در پارلمان داشتیم؛ یعنی از سطح نمایندگانی که عضو گروه‌های دوستی پارلمانی هستند یا روئسای گروه‌های دوستی تا رئیس مجلس و همچنین دو اجلاس بین المللی مرتبط با تشکل‌های بین‌المللی بین‌المجالس  این تعداد دیدار را داشتیم.

در بخش فعالیت‌های چند جانبه و بین‌المللی مجالس دنیا سه تشکل شناخته شده دارند.یک تشکل اتحادیه بین المجالس پارلمان‌های جهان موسوم به( Inter Parliamentary Union)که مقر آن در ژنو است. همه کشورها عضو این اتحادیه هستند و در سطح روئسای مجالس سالی دو بار مانند جلسات سالانه مجمع عمومی سازمان ملل که سالی یک بار در نیویورک برگزار می‌شود جلسات (IPU) سالی دو بار برگزار می‌شود و به دلیل اینکه مقر این اتحادیه در ژنو است معمولا یکی از این جلسات در ژنو و یک بار در یکی از کشور‌های عضو برگزار می‌شود که متاسفانه ما به دلیل عضویت رژیم نامشروع اسرائیل در (IPU) هیچگاه نتوانسته‌ایم میزبان این اجلاس باشیم، اما هیئت پارلمانی و رئیس مجلس شورای اسلامی ایران نقش فعالی در جلسات (IPU) دارند. مضافاً اینکه آقای دکتر جلالی نایب رئیس کمیته‌ اجرایی (IPU) هستند.

تشکل دوم اتحادیه بین‌المجالس کشور‌های اسلامی موسوم به( Parliamentary Union of the OIC Member States) است که دبیرخانه آن در تهران است و دبیر کل آن پیش از این یکی از برادران ترکیه‌ای بود و اخیراً یکی از مقامات پارلمانی سنگال است و یکی از دیپلمات‌های ارشد کشورمان معاون دبیر کل است. ولی مزیت آن برای ما این است که مقر دبیرخانه آن در تهران است.

سومین تشکل بین المللی که برای پارلمان‌های دنیا وجود دارد؛ اتحادیه بین‌المجالس کشور‌های آسیایی (Asian Parliamentary Assembly) است که این تشکل دبیرخانه‌اش در تهران است و دبیر کل آن ایرانی است. اینها از یک سو برای ما یک مسئولیت‌های جدیدی ایجاد کرده و در عین حال فرصت‌هایی را فراهم کرده که جمهوری اسلامی ایران در قالب این دو تشکل بتواند برای پیشبرد اهدافی که در راستای هماهنگی و همکاری بیشتر کشور‌های اسلامی و آسیایی است، بهره گیرد.

50 درصد درخواست نمایندگان برای سفر خارجی را رد می‌کنیم/با سفر شخصی و خانوادگی نمایندگان کاری نداریم

اخیراً در محافل رسانه‌ای انتقاداتی به سفرهای خارجی نمایندگان مطرح شده، حتی برخی از وکلای ملت نیز به این موضع اشاره کرده‌اند و گفته‌اند یکی از محورهای تحقیق و تفحصی که از عملکرد مالی پارلمان کلید خورده همین موضوع است، به نظر شما در شرایط فعلی اقتصادی کشور، لزومی برای این تعداد سفرهای خارجی نمایندگان وجود دارد؟

در دوره‌ای که آقای لاریجانی رئیس مجلس بودند، یکی از کارهای خوبی که داشتند، این بود که کمیته سفرهای خارجی در مجلس تشکیل شد، در دولت هم کمیته‌ای برای سفرها وجود دارد، در مجلس هم آقای لاریجانی این کار را انجام داد. دو نفر از اعضای هیئت‌رئیسه، رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی، معاون پارلمانی وزارت خارجه، مشاور رئیس مجلس، بین‌الملل و مدیرکل تشریفات مجلس عضو این کمیته هستند و سفرها در این کمیته مورد بررسی و بحث قرار می‌گیرد، البته در بیرون از مجلس این تصور وجود دارد که نماینده‌ها سهمیه دارند و حتماً باید به سفر خارجی بروند، سفر نمایندگان به دو بخش رسمی و غیر رسمی تقسیم می‌شود، غیر رسمی‌ها اصلا مسئولیتش با ما نیست، فرضا یک نماینده‌ای ممکن است با یک سفیری دوست باشد و یا دوستی دارد و بخواهد سفری داشته باشد که عادی می‌رود، حتی با خانواده‌اش هم می‌تواند برود، این سفرها اصلا به ما ارتباطی ندارد، اما در سفرهای رسمی، به جرأت می‌توانم بگویم که از هر 10 سفری که برای بررسی، به کمیته سفرها ارجاع می‌شود، 50 درصد آن در کمیته سفرها رد می‌شود. در عین حال در شرایط فعلی، تصمیمات جدیدی در کمیته سفرها گرفته شد، ضمن اینکه خروجی قیف مصوبه سفرها را در کمیته سفرها تنگ‌‌تر کردیم، تعداد نفرات را به حداقل و در حد ضرورت رسانده‌ایم، به عنوان مثال اگر یک سفر را با 1+1 می‌شود انجام داد حتما آن را 1+2 نمی‌کنیم، این رویکرد وجود دارد، واقعاً این کمیته سفرها به نظر من ابتکار بود.

البته در جاهایی سفر نمایندگان در چارچوب دیپلماسی پارلمانی توجیه دارد اما امروز اعتراضات عمدتاً به سفرهای شخصی نمایندگان است، ممکن است در بخش‌های مختلف هم سفرهای شخصی دیگری باشد، سفرهای شخصی نمایندگان اصلاً نه با بلیت، هزینه و نه حتی حق مأموریت مجلس است، حداکثر این است که نماینده و یا نمایندگانی که می‌خواهند سفر شخصی انجام دهند، آن را به بخش تشریفات مجلس اطلاع می‌‌دهند و از مجلس مرخصی می‌گیرند، فرضا یک نماینده‌ای تعطیلات شخصی خود را با خانواده‌اش در یکی از شهرهای ایران می‌گذراند و دیگری به کربلا و یا نماینده دیگر به پاریس می‌رود!(با خنده)

اخیراً کتاب خاطرات جان کری وزیر امور خارجه سابق آمریکا منتشر شده در یکی از فصول این کتاب که مربوط به ایران است وی ادعا می‌کند که مذاکرات پنهان از داستان آن 3 کوهنورد آمریکایی که وارد ایران شدند آغاز شده و فردی به نام "سالم عبدالسلام" اول در بحث آزادی آن 3 کوهنورد موفق عمل کرد و پس از آن وی واسطه شد که مذاکرات پنهان بین ایران و آمریکا در آن دوره انجام شود که نهایتاً منجر به مذاکرات آشکار شد. حتی این مقام سابق آمریکایی ادعا کرده که ما در یک و دو سال اول همکاران و شرکای اروپاییمان را هم در جریان قرار ندادیم که بعداً اینها خیلی ناراحت شده بودند که شما چرا به ما اطلاع ندادید، آیا یک چنین روایتی درست است؟ شما تایید می‌کنید؟

بنده در مقطعی که آقای جان کری در کتابش به آن اشاره کرده، مسئولیت حوزه عربی را در وزارت خارجه برعهده داشتم. عمانی‌ها به ویژه سلطان عمان در رفتارهایش آدم منطقی است و هنوز نسبت به کمکی که ایران در جنگ "ظفار" به عمانی‌ها کرده قدرشناس هستند. در عین حال در دوره جمهوری اسلامی ایران رفتار حکیمانه کشورمان در حوزه سیاست خارجی خیلی تاثیر مثبتی بر عمانی‌ها و حاکمان عمان گذاشته است؛ و آنها هم سعی می‌کنند تا آنجایی که می‌توانند واقع‌بینانه و در مقایسه با کشور‌های وابسته، مستقل عمل کنند. این روانشناختی سلطان عمان و تیمی است که با وی کار می‌کنند. در نتیجه آنها در هر مقطعی اگر احساس کنند که می‌توانند کمکی به جمهوری اسلامی ایران و یا منطقه کنند این کار را انجام می‌دهند.

در جمهوری اسلامی ایران هم به ویژه در سطح مقام معظم رهبری به این رویکرد سلطان عمان که رویکردی منصفانه، منطقی و نزدیک به واقعیات صحنه رفتار جمهوری اسلامی ایران و عملکرد مثبت و سازنده کشورما در منطقه است، نگاه شده است. این ارتباط همیشه مشوق "سلطان قابوس" بوده که اگر جایی می‌تواند یک حرکتی انجام دهد، این کار را انجام دهد. عمانی‌ها در مقاطع مختلف اگر موضوعی مطرح شده سعی کردن بیایند و مطالبشان را خیلی شفاف و صریح بگویند.

"سالم" واسط بین ایران و عمان برای مذاکره با آمریکایی‌ها در سال 90 بود