نقدی بر ادعای کیروش درباره مالکیت توپ
به گزارش اقتصاد نیوز و به نقل از سایت نود، حتی اگر شائبه تلاش سرمربی برای حفظ رنکینگ ایران در آسیا از طریق بازی با تیم‌های نه‌چندان مطرح را نپذیریم، نمی‌توانیم چشم بر نادرستی ادعای اخیر او ببندیم. او در حالی از بی‌اهمیت بودن بازی دوستانه عراق مقابل آرژانتین می‌گوید که همه می‌دانیم در بازی دوستانه، نتیجه حتی اگر اهمیت داشته باشد هم حداقل در اولویت نیست. باخت ۴ بر صفر عراق مقابل آرژانتین، قطعا اعتماد به نفس این تیم را کاهش نمی‌دهد چون تیمی در حد و استانداردهای این آرژانتین نه‌چندان قوی، خیلی کم در آسیا یافت می‌شود. از طرفی کیروش در جایی گفته ترجیح می‌دهد مقابل تیم‌هایی بازی دوستانه انجام دهد که بتواند مالکیت توپ را در اختیار بگیرد اما واقعا بازی با تیم‌های بزرگ منافی مالکیت توپ از سوی تیم ضعیف‌تر نیست! به طور مثال در دقایق زیادی از نیمه دوم بازی دوستانه عربستان مقابل تیم اصلی برزیل، عربستانی‌ها با پرس از جلو، چند بار بازیکنان تهاجمی برزیل را به اشتباه وا داشتند و از طریق حملات و ضدحملاتی تدارک دیدند. در این دقایق مالکیت توپ در اختیار عربستان بود. از طرفی به احتمال زیاد یک دروازه‌بان آسیایی از طریق مهار شوت‌های نیمار بیش از مهار ضربات بازیکنان ناشناس اعتماد به نفس می‌گیرد؛ همان طور که بیرانوند پس از مهار پنالتی رونالدو در جام‌جهانی ۲۰۱۸ اعتماد به نفسی چند برابر یافت.
آمار چه می‌گوید؟
اگر صرفا قصد بررسی ادعای مالکیت توپ بیشتر در بازی‌ها را داشته باشیم به نتایج جالبی می‌رسیم. طبق آمار سایت فیفا، عربستان در بازی با روسیه ۶۰، مقابل اروگوئه ۵۳ و مقابل مصر ۶۱ درصد مالکیت توپ را در اختیار داشت. از این جمع، حداقل بازی با اروگوئه یک رقابت بزرگ برای تیمی در حد و اندازه‌های عربستان محسوب می‌شود.
ژاپن، دیگر نماینده آسیا در بازی با کلمبیا ۵۹ درصد مالکیت توپ را در اختیار داشت؛ هر چند ۱۰ نفره شدن رقیب هم در برتری سامورایی‌ها نقش داشت. جالب اینکه قهرمان ۴ دوره جام ملت‌های آسیا با وجود بازی هجومی مقابل بلژیک در مرحله یک‌هشتم‌نهایی تنها ۴۶ درصد مالکیت توپ را در اختیار داشت.
در بین تیم‌های آسیایی، کره‌جنوبی در رقابت با تیم‌های بزرگ درست مانند ایران مالکیت را به رقیب سپرد و در هر ۳ بازی مرحله گروهی حداکثر ۴۶ درصد مالک توپ بود!
استرالیا هم غیر از بازی اول مقابل فرانسه، بیش از ۵۰ درصد مالکیت توپ را مقابل دانمارک و پرو در اختیار داشت و در بازی با فرانسه هم آمار ۴۹ درصد مالکیت را به ثبت رساند.
تیم ملی ایران که کم‌ترین میانگین مالکیت توپ در جام‌جهانی را در اختیار داشت در ۳ بازی به ترتیب مقابل مراکش ۳۶، مقابل اسپانیا ۳۰ و مقابل پرتغال ۳۳ درصد مالکیت توپ را به نام خودش نوشت و اگر مراکش را تیمی متوسط در سطح دنیا و نه قاره‌اش بدانیم، مالکیت تنها ۳۶ درصدی تیم ملی، نشان می‌دهد صرف بازی با تیم‌هایی خارج از دایره بزرگان به معنای تسلط بر توپ نیست؛ همان طور که بازی با بزرگان هم می‌تواند با مالکیت توپ از سوی گروه ضعیف‌تر میدان همراه شود.
