شادابی 20 دقیقه اول پرسپولیس کجا رفت؟

به گزارش اقتصاد نیوز و به نقل از ورزش سه، پرسپولیس با گذر از تمام قدرت های غرب آسیا به فینال لیگ قهرمانان آسیا رسید اما در بازی رفت نتوانست برابر کاشیما آنتلرز ژاپن به نتیجه لازم دست پیدا کند. شاگردان برانکو ایوانکوویچ علی رغم کمبود مهره، بازی های فشرده داخلی و... دست به کار بزرگی زده و تا فینال پیش رفته اند اما نتایج فوق العاده قبلی نمی تواند توجیه خوبی برای باخت امروز سرخپوشان پایتخت باشد؛ بنابراین با نگاهی دقیق تر می توان دلایل شکست پرسپولیس در کاشیما ساکر را جستجو کرد.

1. اعتماد به نفس کاذب حاصل از 15 دقیقه نمایش خوب

پرسپولیس در یک ربع ابتدایی مسابقه نمایشی فراتر از حد انتظار داشت. قرمزها تیم سرعتی کاشیما را در زمین خودی حبس کرده و با استفاده از حرکات سریع علیپور، رسن و نعمتی خطرساز ظاهر شده بودند. حتی در یک فرصت طلایی علی علیپور می توانست دروازه گلر کره ای کاشیما را باز کند اما این اتفاق نیفتاد. پرسپولیسی ها که گمان نمی کردند بتوانند تا این حد در زمین کاشیما برتری داشته باشند، اعتماد به نفس زیادی از نمایش خوب 15 دقیقه ای خود پیدا کردند غافل از این که هنوز 83.3% درصد مسابقه باقی مانده بود.

شاید آن ها تصور ناخوادآگاه داشتند که حالا اگر توانستند موقعیت گل خلق کنند، بازهم در ادامه بازی موفق به این کار خواهند شد؛ البته این تصور غلط نیست اما قطعی دانستن آن از دست دادن هر فرصت انرژی مثبتی را به تیم حریف می دهد و انگیزه آن ها برای گلزنی را بیشتر می کند.

2. پرسپولیس، بدعادت از بازی در غرب آسیا

این نکته پیش از بازی هم نگرانی هایی را ایجاد کرده بود. قرمزها در هیچ کدام از بازی های خارج از خانه پیشین آسیایی مقابل این تعداد هوادار تیم حریف بازی نکرده بودند؛ آن هم هوادارانی که سازماندهی فوق العاده ای داشتند و نود دقیقه یک صدا تیمشان را تشویق می کردند. شاگردان برانکو که همواره صدای تشویق را بر علیه حریف می دیدند، این بار در حالت پارادوکس قرار گرفتند و همین موضوع تا حد زیادی بازدهی آن ها را کاهش داد و روی عملکردشان تاثیر گذاشت. حتی در بازی مقابل الوصل امارات تعداد هواداران پرسپولیسی بیشتر بود.

3. برانکو؛ اصرار روی فلسفه همیشگی

سرمربی پرسپولیس در نشست خبری گفت پرسپولیس برای پیروزی به زمین می آید و همینطور هم شد. آن ها 442 لوزی بازی کردند، شعاع حرکتی هافبک ها طوری بود که نشان می داد تاکتیک قرمزها برای حمله است و نشانه های متعدد دیگری هم برای اثبات این ادعا در نمایش پرسپولیس دیده می شد. شاید اگر پرسپولیس رویکردی دفاعی داشت، گل می خورد و بازنده می شد و شاید حتی دروازه اش را زودتر بازشده می دید اما الان خیلی ها هستند که می گویند پرسپولیس با ارائه سبکی دفاعی می توانستند یک نتیجه 0-0 از ژاپن بگیرد و با امید بیشتری به تهران بازگردد.

این که برانکو همیشه فلسفه هجومی دارد و در هر بازی روی آن اصرار می ورزد، قابل تحسین است اما باید گفت که عدم توانایی در ساماندهی تیمی دفاعی برای حفظ نتیجه در بازی بیرون از خانه مثل آسیا، نقطه ضعف بزرگی برای سرمربی کروات سرخ ها محسوب می شود.

البته باعث خوشحالی قرمزهاست که فلسفه تیمشان فوتبالی سراسر هجومی و بدون احتیاط حتی در قلب ژاپن است، هرچند که امکان دارد در بسیاری از مسابقات چنین نتایجی روی بدهد.

4. خستگی سفر چند مرحله ای و 8000 کیلومتری

پرسپولیس برای رسیدن به استان ایباراکی بیش از 8000 کیلومتر را طی کرد که البته قرمزها نمی توانستند از این سفر فرار کنند و باتوجه به بازی مقابل کاشیما باید پی این سفر را به تن خود می مالیدند اما این که قهرمان غرب آسیا چطور به ژاپن رفت، جای بحث و بررسی دارد. سفر این چنینی به خودی خود خسته کننده است و طراوت را از تیم می گیرد و حالا در چنین حالتی قرمزها نتوانستند یک پرواز چارتر بگیرند و مجبور شدند با پرواز دو مرحله ای به توکیو بروند و سپس از آنجا راهی ایباراکی و کاشیما شوند که این، کار را سخت تر هم کرد.

حال در این بین شاید اگر تدبیر برانکو نبود، قرمزها چند روز تمرین را هم از دست می دادند و با بدن های ناآماده، یک فاجعه را رقم می زدند. اما برانکو با تصمیمی درست، از باشگاه خواست تا تیم در دوبی اقامتی کوتاه داشته باشد و یک روز تمرین کند و پس از آن به ژاپن برود.

خستگی حاصل از این سفر فرسایشی را می شد در عملکرد تیم پرسپولیس دید، جایی که قرمزها در نیمه دوم متوقف شدند و دیگر نتوانستند آن طور که باید و شاید بدوند؛ البته بدیهی است که این تنها عامل شکست نبود.

5. خشم بی جا، برافروختگی بی دلیل

قرمزها از دقیقه 4 نبرد با داور را آغاز کردند؛ جایی که توپ به سر مدافع کاشیما خورد اما قرمزها صریحانه اعتقاد به پنالتی داشتند و به جای این که بروند سراغ کرنر، رفتند دنبال مانینگ تا طلبشان را بگیرند! در ادامه اوضاع بدتر هم شد، سیامک نعمتی و شجاع خلیل زاده که در صدر معترضان بودند، بارها با داور و بازیکنان حریف درگیر شدند و این موضوع پس از گل اول تیم کاشیما بیشتر و بیشتر هم شد. تا جایی که اینطور برداشت شد که گویی بخشی از تمرکز قرمزها به جای بازی، به حواشی معطوف بود.

6. دفاع پرسپولیس؛ قابل قبول و نه فوق العاده

پرسپولیس به عنوان یکی از بهترین خطوط دفاعی لیگ قهرمانان آسیا مقابل کاشیما آنتلرز قرار گرفت و بیرانوند به همراه 4 مدافع و یک هافبک دفاعی، عملکرد قابل قبولی را از خود نشان دادند. چند بار محمد انصاری و سیدجلال حسینی مانع از گلزنی ژاپنی ها شدند و یک بار هم شجاع با تکل تماشایی اجازه گلزنی به سریجینیو را نداد اما در مجموع چند اشتباه کوچک مثل یارگیری غلط مصلح روی گل اول یا غفلت از سرجینیو در گل دوم باعث شد تا خط دفاعی پرسپولیس نیز نتواند لقب «فوق العاده» را برای بازی رفت فینال بگیرد.