راز ضربات ایستگاهی لیونل مسی

به گزارش اقتصاد نیوز و به نقل از روزنامه اسپانیایی مارکا، شیوه زدن ضربات ایستگاهی توسط لیونل مسی، دروازه بانان تیم های رقیب را دچار سردرد عجیبی می‌کند. اگر اظهار نظر پله را نادیده بگیریم، شماره 10 بارسلونا به یکی از متخصصان ضربات ایستگاهی در سال های اخیر تبدیل شده است.

او توپ را می‌کارد، سرش را بالا می‌آورد، بدن خود را قوس می‌دهد و سپس توپ را به سمت دروازه شلیک می‌کند. 

مسی البته همیشه هم به اندازه چندسال اخیر در زدن این گونه ضربات مرگبار نبوده است. فوق ستاره آرژانتینی از فصل 09-2008 زدن ضربات ایستگاهی در بارسلونا را به عهده گرفته است. در حقیقت سه فصل و 13 ضربه طول کشید تا مسی اولین گل خود را از این طریق وارد دروازه رقبا کند. بعد از آن او در 11 فصل متوالی موفق به گلزنی از روی ضربات ایستگاهی شده و در مجموع، از 407 ضربه 32 گل ساخته است که به تفکیک در ادامه می‌بینیم:

فصل 05-2004: صفر ضربه، صفر گل

فصل 06-2005: صفر ضربه، صفر گل

فصل 07-2006: یک ضربه، صفر گل

فصل 08-2007: 5 ضربه، صفر گل

فصل 09-2008: 7 ضربه، یک گل

فصل 10-2009: 16 ضربه، 2 گل

فصل 11-2010: 21 ضربه، یک گل

فصل 12-2011: 49 ضربه، 3 گل

فصل 13-2012: 44 ضربه، 3 گل

فصل 14-2013: 36 ضربه، 3 گل

فصل 15-2014: 50 ضربه، 2 گل

فصل 16-2015: 42 ضربه، 4 گل

فصل 17-2016: 45 ضربه، 2 گل

فصل 18-2017: 72 ضربه، 7 گل

فصل 19-2018: 19 ضربه، 4 گل

همانگونه که از آمار برمی‌آید، بهره وری در سال های اخیر به لطف تمرین زیاد و تغییر در استراتژی زدن ضربه به بالاترین میزان رسیده است. 

البته نکته دیگری که باید به آن اشاره داشت، استفاده داوران از اسپری محوشونده برای تعیین فاصله 9 متر و 15 سانتی‌متری دیواره دفاعی است که موجب ارتقای اثرگذاری ضربات مسی شده است.

برای آن که بتوان بهترین بهره را از یک ضربه ایستگاهی گرفت، باید چند مهارت را با یکدیگر هماهنگ کرد؛ قدرت، جایگیری، حرکت به سمت توپ، تعادل و دید. 

مسی در تمرینات شیوه نواختن اینگونه ضربات را تغییر داده است و از آدمک های پلاستیکی به عنوان مانعی میان خود و دروازه استفاده می‌کند.

یکی از تغییرات عمده در پای تکیه گاه (با زاویه 50 درجه) بوده است، عاملی که حتی از خود ضربه هم مهم تر به نظر می‌رسد. در ضربات اولیه و سال های ابتدایی، این پای راست (تکیه گاه) مسی بود که تعادل کل بدن او را حفظ می‌کرد. این باعث می‌شد که مسی ایستایی و کنترل خود را روی شوت از دست بدهد.

در گذشته مسی تنها از بیرون پای تکیه گاه خود استفاده می‌کرد اما او اکنون و قبل از زدن ضربه، تقریبا از تمامی فضای پای تکیه گاه استفاده می‌کند. 

برای بهبود کیفیت شوت نیز مسی وضعیت بدن خود را تغییر می‌دهد، او بدن خود (شانه ها و سینه) را قوس می‌دهد تا ضربه ای نرم را به توپ وارد کند.