ضرغامی با صبحانه‌های سیاسی‌اش صندلی پاستور را هدف گرفته است؟
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از خبر فوری، از همان روزی که از صندلی ریاست صدا و سیما بلند شد و بعد از 10 سال کلید دفترش در ساختمان شیشه‌ای جام جم را تحویل محمد سرافراز داد، تصمیم گرفت که نامش در قد و قامت یک عزت الله ضرغامی جدید در ذهن مردم و البته سیاسیون نقش ببندد.
عزت‌الله اصولگرایان برای دست یافتن به جایگاهی سیاسی و پاکسازی نقاط سیاه پرونده کاریش در صدا و سیما از هیچ تلاشی فروگذاری نکرد، غافل از اینکه هر قدم برای بزرگنمایی وجهه سیاسی اش با ضربات منتقدان و حتی برخی هم طیفان سیاسی‌اش روبرو می‌شود و می‌تواند نقشه او برای آینده سیاسیش را نقش بر آب کند.
10 سال صدا و سیمایی و نقاطی تاریک
ضرغامی کارش را به عنوان مدیر صدا و سیما در آخرین سال دولت اصلاحات یعنی سال 83 شروع کرد و با گذشت یک سال از استقرار دولت تدبیر و امید در سال 93،نقطه پایان برکارش گذاشته شد، اما حاشیه‌های فعالیت 10 ساله ضرغامی چنان پر رنگ بود که هنوز هم بر سر آن حرف هست.
برای اولین بار صدا و سیما به عنوان برگزار کننده مناظره در انتخابات ریاست جمهوری سال 88 پای در میدان گذاشت.مهدی کروبی، میرحسین موسوی،محمود احمدی نژاد و محسن رضایی نامزدهای انتخابات سال 88 بودند که پشت میز مناظره رفتند و از میان تمام این مناظره، آن جلساتی که احمدی‌نژاد در برابر گزینه‌های اصلاح طلب نشسته بود، به دلیل وارد کردن اتهامات بی‌پایه موجب چنان اختلافات سیاسی شد که هنوز هم پس لرزه های آن تمام نشده است. یک جانبه گرایی صدا و سیما در اتفاقات 88 چنان پر رنگ بود که ضرغامی در برابر انتقاد اصولگرایان و اصلاح طلبان با گذشت سال‌ها، هنوز مجبور به پاسخگویی است و اینگونه از خود دفاع می‌کند:« شخصا معتقد هستم در ده سالی که در راس رسانه ملی بودم، هیچ مسیر راهبردی را اشتباه نرفتم. شاید بزرگ‌ترین انتقادهایی که رسانه‌ها دارند، حوادث ٨٨ است. در این مورد هم هرچقدر فکر می‌کنم به این نتیجه می‌رسم که در آن مقطع، رفتار صدا و سیما منطقی‌ترین و دقیق‌ترین رفتار در آن حوادث بوده است. الان از آقای یامین پورِ اصولگرا گرفته تا روزنامه‌های اصلاح‌طلب به من انتقاد می‌کنند که چرا پس از انتخابات ٨٨، آنتن زنده و فردی در اختیار آقای موسوی قرار ندادم، در صورتی که فکر می‌کنم من به عنوان رییس وقت صدا و سیما بهترین و دقیق‌ترین تصمیم را گرفتم و آن را مستقیما با آقای موسوی هم درمیان گذاشتم.»
اما این مناظره‌ها تنها نقطه تاریک پرونده ضرغامی در صدا و سیما نبودند، چه آنکه اتفاقاتی همچون جهت گیری خاص برنامه خبری 20:30 هم جز آن دسته از جهت گیری‌های صدا و سیما در دوران ضرغامی بود که هنوز هم انتقاداتی را سمت او و شیوه مدیریتش روانه می‌کند.
بازی انتخابات خوش یمن به پایان نرسید
سال 96 فرصتی بود تا ضرغامی جایگاه خود را محک بزند و ببیند در عرصه سیاست چند مرده حلاج است. او با تکیه به ساز و کار جمنا وارد میدان شد ودر 14 گزینه اول جمنا قرار گرفت اما بخت چندان با او یار نبود و در مرحله بعد از لیست کاندیداهای جمنا حذف شد. هر چند ضرغامی تلاش کرد تا به حمایت از رئیسی به عنوان گزینه نهایی جمنا بپردازد اما با یک نامه انتقادی از ساز و کار دوستان اصولگرایش انتقاد کرد:« همانگونه که در متن بیانیه ایشان-رئیسی- آمده فارغ بودن از گروه‌بندی‌های سیاسی رایج، مورد تأکید قرار گرفته که در واقع بر مرزبندی ایشان با جریان نوپای سیاسی جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی (جمنا) صراحت دارد.از باب تقویت این جبهه و پیرو سخنانم در جلسه مجمع عمومی ۹۶/۱/۲۰، از شما انتظار دارم، ضمن احترام به اعلام استقلال ایشان و همچنین موضع قبلی‌شان و تمکین نسبت به آن، بر اساس آیین‌نامه صریح خود که موردپیمان همه اعضا بوده است در این خصوص تصمیم‌گیری نمایید.پیشنهاد می‌کنم به جای ایشان و نفر پنجم اعلامی که با صراحت مورد تکذیب و اعتراض ایشان قرار گرفته، دو نفر بعدی یعنی آقایان حاجی بابایی و نیکزاد را جایگزین نمایید.»
این صحبت‌های ضرغامی تا بعد از انتخابات هم ادامه داشت و سرانجام سیدمحمد حسینی، سخنگوی جمنا اینگونه بر او تاخت:« بعضی‌ها دلخور هستند چون نام آنها به‌عنوان گزینه نهایی جمنا انتخاب نشد، اما دلیل بر این نیست که کل عملکرد جبهه زیر سؤال برود.»
و اما شبکه‌های اجتماعی...
وقتی درهای صدا و سیما به روی ضرغامی بسته شد و او از سازمان خداحافظی کرد، راه شبکه‌های اجتماعی را در پیش گرفت. او ابتدا آهسته و آرام گاها عکسی در اینستاگرام می‌گذاشت و در توئیتر موضع گیری می‌کرد اما بعد از انتخابات 96 ضرغامی بیش فعال شد و از هیچ راهی برای دیده شدن فرو گذاری نکرد.
روزی در اینستاگرامش یادی از عباس کیارستمی می‌کند و روز دیگر کمر همت برای جدال توئیتری با حسام الدین آشنا می‌بندد تا شاید با کوبیدن یکی بر نعل و یکی بر میخ، خود را به عنوان شخصیتی منتقد و مستقل جای بیندازد.
صبحانه‌هایی با طعم سیاست
فعالیت ضرغامی برای ساختن چهره‌ای جدید از خود، همه جانبه است و تنها به شبکه‌های اجتماعی محدود نمی‌شود.دفتر کار او در خیابان پاستور مدتی است که چهره‌های سیاسی را برای صبحانه میزبانی کرده است.
هر چند ضرغامی می‌گوید:« از این صبحانه‌ها، رئیس‌جمهور در نمی‌آید! » اما بسیاری با این کلام او موافق نیستند.وقتی چهره‌های اصلاح طلبی همچون مینو خالقی، سید محمدعلی ابطحی و حسین کروبی فرزند مهدی کروبی در کنار اصولگرایانی شناخته شده‌ای مانند پرویز فتاح به صرف صبحانه در دفتر ضرغامی حضور پیدا می‌کنند، بدون شک تحلیل‌ها با آنچه که ضرغامی مدعی آن هست،متفاوت خواهد بود.
حاشیه‌ها ادامه دارد...
شاید ضرغامی وقتی موتور فعالیت سیاسی و اجتماعیش برای دیده شدن را روشن کرد، گمان نمی‌کرد که همین دیده شدن در عین جذابیت موجب رانده شدن او از سوی اصولگرایان و اصلاح طلبان شود تا جایی که وقتی او در جمع دانشجویان یزد از کاهش سه میلیون تومانی حقوق صحبت کرد موجب شد تا هم طیفان سیاسیش هم او را به باد انتقاد بگیرند. او گفت « به دلیل محکومیت از سوی دیوان محاسبات کشور سه میلیون تومان از حقوق 9 میلیون و 600 هزار تومانی‌اش کم می‌شود.خانم من وقتی این ماجرا را فهمید، شما را نفرین کرد و می‌ترسم این نفرین یقه شما را بگیرد. چراکه تنها زندگی ما با این حقوق می‌گذرد و کسر سه میلیون از آن، نظم زندگی ما را بر هم زده است.»، حتی روزنامه اصولگرای خراسان در واکنش به گفته‌های ضرغامی نوشت:« آقای ضرغامی به عنوان یکی از گزینه هایی که برخی رسانه ها و افراد برای وی، شأن ریاست جمهوری قائلند، با این حرفشان حتما نمی دانند که میلیون ها نفر در کشور طی سال های اخیر به دلیل رکود و بی نظمی های اقتصادی، نظم و نسق زندگی های شان برهم ریخته است.»
عزت الله ضرغامی که روزگاری در خیمه اصولگرایان جای خوش کرده بود، بعد از انتخابات 96 و ناامیدیش از هم طیفانش راه مستقل نمایی را در پیش گرفته است هم با دو طیف اصلاح طلب و اصولگرا نشست و برخاست می‌کند، هم در قامت منتقد دو جبهه وارد میدان می‌شود و امید دارد تا به عنوان مردی مستقل در انتخابات آتی نقش آفرینی کند.امیدی که یک سر آن بی شک به صندلی پاستور وصل است.
