همه وام های ارزی و ریالی در دوره قالیباف خرج شد/موجودی شهرداری در بانک مرکزی به رنگ قرمز در آمد

به گزارش اقتصادنیوز گزیده این گفت‌وگو در ادامه می‌آید:

*در بحث مترو در وهله اول سعی کردیم تا بهره‌وری خطوط موجود را افزایش دهیم و سرفاصله قطارها را کم کنیم. این کار از طریق کاهش مدت تعمیر واگن‌ها اتفاق افتاد. جالب است که بیش از 35 درصد واگن‌های مترو در دوره آقای قالیباف در انتظار تعمیر بودند که این رقم هم‌اکنون به کمتر از 20 درصد رسیده است؛ یعنی ما 15 درصد قطارهای در دست تعمیر را وارد چرخه حمل‌ونقل کرده‌ایم. همچنین 14 قطار جدید در شرکت واگن‌سازی تهران تولید شد که با این 2 اقدام توانستیم سرفاصله حرکت قطارها را کاهش دهیم. الان فاصله زمانی سه خط مترو، 4 دقیقه و کاملاً منظم است. سرفاصله قسمت شمالی خط 3 که زمانی 18 دقیقه بود، با اضافه شدن دو قطار هم‌اکنون به 8 دقیقه کاهش پیدا کرده است. یا در خط 5 (کرج) قطارها از 8 واگن به 9 واگن افزایش یافت. خط 7 هم که به خاطر مشکل ایمنی تعطیل شده بود، دوباره به مدار حرکت برگشت. ما در این خط سرمایه‌گذاری زیادی انجام دادیم تا مشکل سیگنالینگ آن برطرف شود. متأسفانه در دوره قبل هیچ هزینه‌ای در سیگنالینگ نشده بود. امروز 5 کیلومتر خط 7 در حال فعالیت است و بزودی ادامه این خط هم به بهره‌برداری می‌رسد. از طرفی در حال تکمیل 10 کیلومتر از خط 6 برای بهره‌برداری هستیم.

* ما قول افتتاح این 10کیلومتر در مهرماه را داده بودیم؛ اما با توجه به مشکلات مالی و همین‌طور تغییرات شدید نرخ ارز، (چون همه هزینه‌ها ارزی محاسبه می‌شود)، نتوانستیم به این وعده عمل کنیم. متأسفانه هزینه تکمیل این 10 کیلومتر به علت نوسانات بازار تا 4 برابر افزایش یافت. درهرصورت بشدت پیگیر تکمیل این خط هستیم.

*امیدوارم تا قبل از پایان سال بتوانیم باوجود همه مشکلات مالی، این 10 کیلومتر را وارد مدار کنیم. دراین مدت اقدامات بسیار خوبی انجام‌شده، اگرچه باید مشکلات مالی را هم جدی گرفت. بالاخره در دوره قالیباف از همه پتانسیل وام گرفتن بانک‌ها استفاده‌ شده است. در آخرین سال مدیریت ایشان، بیش از 5 هزار میلیارد تومان وام از بانک شهر گرفته‌ شده است. توجه کنید فقط در یک سال! و حالا ما فقط 17 هزار میلیارد تومان بدهی به بانک شهر داریم. براین اساس در این دوره مجموع بدهی‌هایی که از دوره قبل ایجاد شده، شرایط مدیریت را بشدت بحرانی کرده است. شهرداری حالا نه توان پرداخت نقدی برای پیشرفت پروژه‌های سنگین را دارد و نه مجوز دریافت وامی از بانک‌ها! چون هرچه امکان وام گرفتن وجود داشته مازاد بر آن هم استفاده‌ شده است. الان حد موجودی شهرداری به علت همین وام‌ها در بانک مرکزی به درجه قرمز درآمده است؛ بنابراین وقتی قرار است عملکرد را بررسی کنیم، بهتر است امکانات و منابع مالی را هم در نظر بگیریم. باید ببینیم الان پروژه‌های مترو در چه وضعیتی پیش می‌رود و قبلاً با چه امکاناتی در حال پیشروی بود! به اعتقاد من با وجود شرایط مالی و همین‌طور تغییرات مدیریتی، عملکرد مترو هم در حوزه بهبود بهره‌وری و افزایش سطح خدمات و هم در توسعه خطوط، قابل‌قبول است.

*از ابتدای امسال مبلغ اندکی در حدود 200 میلیارد تومان از تسهیلات وام در مترو استفاده کرده‌ایم، اما بیشترین تکیه ما بر منابع نقدی شهرداری بوده است.

*تا الان درمجموع بیش از 700 میلیارد تومان هزینه کرده‌ایم. 200 میلیارد تومان آن از محل وام بوده و 500 میلیارد تومان دیگر از منابع نقدی بوده است. غیر از آن حدود 700 میلیارد تومان هم از فروش اوراق مشارکت به‌حساب مترو واریزشده که هنوز هزینه نشده است.

*یکی از برنامه‌های جدی ما دریافت سهمی است که دولت برای حمل‌ونقل عمومی پرداخت نکرده. ببینید از سال 85 تا پایان سال 96 شهرداری جمعاً معادل 15 هزار و 200 میلیارد تومان در مترو هزینه کرده است که دولت باید حداقل نصف آن را پرداخت می‌کرد، اما رقمی که دولت در این 12 سال پرداخت کرده است، چیزی در حدود هزار و900 میلیارد تومان بوده؛ بنابراین حدود 5 هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان سهم پرداخت‌ نشده دولت در مترو است. اگر دولت این مبلغ که به عبارتی بدهی او محسوب می‌شود را قبول کند و به‌جای آن، بخشی از بدهی شهرداری به بانک‌ها که در حدود 25 هزار میلیارد تومان می‌شود را تهاتر کند، کمک بزرگی به ما کرده است و ما دستمان باز می‌شود تا حداقل بتوانیم وام‌های جدید بگیریم و اعتبارمان را افزایش دهیم. خب وقتی اعتبار ما زیاد شد می‌توانیم به ساخت خطوط جدید مترو سرعت بدهیم. الان آخرین وضعیتی که برای تهران پیش‌بینی‌شده، راه‌اندازی 11 خط مترو است که ما تا الان فقط 7 خط را راه‌اندازی کرده‌ایم. اگرچه با این وضعیت مالی، محدودیت‌های شدیدی پیش روی ماست. ما انتظار داریم که دولت این بدهی را بپذیرد و تهاتر کند. در قانون هم این اجازه به دولت داده‌شده است و خب هیچ هزینه‌ای هم برای آن ندارد.

*دولت متأسفانه ارز خرید واگن مترو یا اتوبوس را در ردیف کالاهایی مثل موبایل قرار داده است و این مورد اعتراض ماست. چراکه ما فکر می‌کنیم ارزش خرید واگن مترو کمتر از دارو برای مردم نیست. همان‌طور که دولت به دارو و حتی تایر کامیون‌ها ارز کالای اساسی اختصاص داده، ما فکر می‌کنیم که واگن مترو مستحق تخصیص ارز کالای اساسی است. البته ما در این زمینه درخواستی هم به معاون اول رئیس جمهوری ارسال کرده‌ایم تا به حمل‌ونقل عمومی ارز کالای اساسی اختصاص یابد که ما لااقل بتوانیم با همین یوروی 5 هزار تومانی پرداختی‌هایمان را انجام دهیم، وگرنه با ارز نیمایی حدود 9 هزار تومان که امکان‌پذیر نیست. مردم باید بدانند که حتی یک ریال هم از این 70 واگن قبلاً پرداخت‌ نشده است. درحالی‌که 100 درصد خرید آن را وام ارزی گرفته‌اند؛ یعنی به‌جای اینکه وام ریالی بگیرند و با آن ارز بخرند، وام ارزی با سود 10 درصد در سال گرفته‌اند. همان‌طور که می‌دانید وام‌های ارزی باید با ارز پس داده شود و این‌طور نیست که با ریال محاسبه شود. بانکی که وام ارزی می‌دهد، ارز را به نرخ روزِ بازپرداخت وام پس می‌گیرد؛ یعنی ما باید در زمان بازپرداخت وام، بدهی را ارزی پس بدهیم. خب آن زمان یورو چند بود و الان چند است؟! اگر قرار به این کار باشد و حتی ما در سیستم نیمایی هم یورو بخریم، این 70 واگن برای ما هزار میلیارد تومان آب می‌خورد. این جدا از 10 درصد سودی است که سالانه باید پرداخت کنیم.

* آقای پیروز حناچیهم دعوت‌شده و شرکت می‌کنند. آقای نجفی و افشانی هم در جلسات هیأت دولت شرکت می‌کردند. اتفاقاً این موضوعات باید در هیأت دولت مطرح شود و حضور شهردار تهران می‌تواند به حل معضلات تهران کمک کند و انتظار دیگری وجود ندارد؛ اما این کاری نیست که فقط تیم شهرداری بتواند حل کند. تهران به‌جز تهران بودنش، پایتخت است و بخش مهمی از هزینه‌هایی که بر دوش مردم تهران است، هزینه پایتخت بودن تهران است. وگرنه اگر تهران مثل استانبول بود، خیلی ارزان‌تر و راحت‌تر اداره می‌شد.