ثروت ۲۶ نفر معادل دارایی نیمی از مردم جهان است
به گزارش اقتصاد نیوز و به نقل از یورو نیوز، در گردهم‌آیی سالانه مجمع اقتصاد جهانی که سال گذشته در داوس برگزار شد، موسسه آکسفام اعلام کرد که در این سال ثروتمندان ثروتمندتر و فقرا فقیرتر شده‌اند.
آکسفام یک سازمان بین‌المللی تحقیق و امدادرسانی برای ریشه‌کن کردن فقر، گرسنگی و بی‌عدالتی در جهان است. این موسسه غیرانتفاعی در سال ۱۹۴۲ در دانشگاه آکسفورد در قالب یک کمیته امدادرسانی برای مبارزه با قحطی از سوی فعالان اجتماعی و دانشگاهیان آکسفورد بنیان نهاده شد.
این موسسه در گزارش امسال خود آورده است که ثروت میلیاردرهای جهان در سال گذشته ۹۰۰ میلیارد رشد داشته است و به عبارت دیگر روزانه ۲.۵ میلیارد دلار در روز به ثروت آنها اضافه شده است.
از سوی دیگر فقر در کشورهای آفریقایی رشد قابل توجهی داشته و به بدترین وضعیت خود در سال‌های اخیر رسیده است. همچنین در این گزارش آمده است که بیش از سه میلیارد انسان در جهان روزانه کمتر از ۵.۵ دلار درآمد دارند و در فقر به سر می‌برند.
همچنین تفاوت محسوسی میان دستمزد زنان و مردان وجود داشته و مردان شاغل ۵۰ درصد بیشتر از زنان شاغل کسب درآمد کردند.
آکسفام در نهایت نتیجه گرفته است که اگر این افراد تنها یک درصد بیشتر مالیات پرداخت کنند بیش از ۲۶۲ میلیون کودک بازمانده از تحصیل می‌توانند به مدرسه باز گردند و ۳.۳ میلیون نفر از محرومان از مرگ زودهنگام نجات می‌یابند.
به عنوان مثال ثروت جف بزوس، ثروتمندترین مرد جهان و مدیر شرکت آمازون در سال گذشته به ۱۱۲ میلیارد دلار رسیده است و ارزش تنها یک درصد از کل ثروت وی معادل بودجه کشور اتیوپی با ۱۰۵ میلیون نفر است.
متیو اسپنسر، مدیر کارزار سیاستگذاری آکسفام در این باره گفت: «کاهش تعداد افرادی که در فقر مطلق زندگی می‌کنند یکی از دستاوردهای ما در سه دهه اخیر بوده است اما افزایش نابرابری‌ها به این پیشرفت آسیب زده است.»
وی در ادامه افزود: «نابرابری سبب می‌شود مادران و نوزادان بسیاری در اثر فقر و بیماری جان ببازند، کودکان بسیاری از تحصیل باز بمانند و افراد زیادی به دلیل کمبود امکانات بهداشتی دچار مرگ زودرس شوند.»
آکسفام دولت‌ها را به دلیل ناتوانی در کاهش اختلاف طبقاتی از راه سیاستگذاری‌های موثر در زمینه ظارت بر ثروت و سیستم‌های مالیاتی و ضعف در ارائه خدمات عمومی برای شهروندان مقصر می‌داند. از دید این موسسه کاهش اختلاف طبقاتی نیازمند یک عزم جهانی است که با کمک دولت‌ها و موسسات خصوصی امکان‌پذیر است.
