چرا بازیکنان تیم ملی این قدر اعتراض می‌کردند؟
به گزارش اقتصاد نیوز، وقتی با خبرنگاران ژاپنی صحبت می کردیم آنها این نتیجه را یک سورپرایز ارزیابی می کردند و البته بازی سازماندهی شده تیم خود را عامل پیروزی می دانستند؛ اما شکست تیم ملی فوتبال ایران با گلی پایه گذاری شد که در شرایط عادی نباید اتفاق می افتاد. لحظه ای که حسین کنعانی زادگان در مواجهه با بازیکن به جای ادامه بازی به سمت داور رفت تا مهاجم زمین خورده ژاپن را جریمه کند و با این تصمیم پورعلی گنجی، احسان حاج صفی و یک بازیکن دیگر را به سمت داور کشاند. این در حالی بود که چپ پای گریزپای ژاپن توپ را در نزدیکی خط کرنر مهار کرد و با ارسال آن روی دروازه گل اول را ناباورانه ثبت کرد.
این گل به دلیل روحیه پرخاشجوی تیمی به ثمر رسید که همواره به تصمیمات داوری اعتراض می کند کمااینکه در اغلب مسابقات شاهد جنگ بین کارلوس کی روش و داور چهارم و داور وسط مسابقه بوده ایم. اما اگر 4 سال پیش اتفاق نظری به خطای داور استرالیایی بنجامین ویلیامز وجود داشت این بار هیچ کس داور را مقصر شکست ایران نمی داند بلکه روحیه اعتراض به داوری و پرخاشگری را می شود به عنوان فاکتور اصلی شکست ایران ارزیابی کرد.
نکته دیگر اینکه در لحظه اعلام پنالتی اگرچه داور به تصمیم خود مصر بود اما شاید اگر بازیکنان ایران اصرار به اعتراض به او نداشتند وقتی که اتاق وی ای آر او را برای بازبینی به سمت مانیتور دعوت کرد ممکن بود نظرش تغییر کند اما اعتراض مداوم بازیکنان ایران به داور در نهایت کار خود را کرد.
جالب اینکه در پایان مسابقه تنی چند از بازیکنان به جای بازی با حوصله و تلاش برای جبران یکی از گل های خورده روی به حرکات رزمی و درگیری با بازیکنان ژاپن آورده بودند و این مساله به از بین رفتن بیشتر تمرکز ایران کمک کرد.
اتفاقی که در نهایت منجر به گل سوم ژاپن و حذف نه چندان آبرومندانه تیم ملی فوتبال ایران از جام ملت های آسیا شد. با این تفاسیر می شود گفت فقدان روحیه حرفه ای گری و جاری شدن روحیه مخاصمه جویانه سرمربی تیم ملی بر تیم با استعدادی که در دست داشت از عوامل اصلی شکست امروز تیمی بود که با خونسردی 90 دقیقه مقابل ما فوتبال بازی کرد.
