با این برنامه ریزی 2 روزه خانه تکانی کنید

6. گام دوم برنامه ریزی

قدم بعدی، نوشتن نکته به نکته کارهایی است که به آنها فکر کرده اید و باید آنها را اجرا کنید. نوشتن مرحله مهمی است که ما بیشتر از آن غافل می شویم. بدون نوشتن همیشه فکر می کنیم کاری نداریم! باید لوستر را تمیز کنیم، پرده را بشوییم، پنجره را پاک کنیم، جارو و تی بکشیم. یعنی روی هم رفته باید 4 یا 5مورد فعالیت انجام بدهیم که به سادگی از پس آنها بر می آییم! اما اشتباه همین جاست، چون وقتی وارد فضای کار می شوید، تازه می بینید کارهایی که باید انجام بدهید، خیلی بیشتر از اینهاست، اما چون ننوشته و جزء به جزء نکرده بودید، به مرحله اجرا که می رسید با مشکل روبه رو می شوید! شیوه درست این است که هر کاری را قبل از انجام در مرحله فکر کردن (همان 80درصد اولیه) یک بار تمام و کمال در ذهن تان انجام دهید و جزء به جزء را در مرحله بعدی یادداشت کنید. 

7. دقت در نوشتن

دقت در نوشتن جزئیات به اندازه خود مرحله نوشتن مهم است. دقت یعنی اینکه باید بدانید مثلا برای انجام کاری مثل شست وشوی فرش یا کابینت، به کمک چند نفر نیاز دارید. آیا نیروی کمکی می تواند فرزندتان باشد یا به نیروی همسرتان نیاز دارید؟! به طور کلی یک بخش از این جزئیات شامل این می شود که بدانید در انجام یک کار به خصوص، به چه ابزاری و چه نیروهایی نیاز دارید. بخش دیگر هم اینکه فردی که قرار است به شما کمک کند، باید چه توانمندی هایی داشته باشد.

8. نتیجه یک انتخاب حساب نشده!

یکی از مواردی که در خانه تکانی از توجه دور می ماند، این نکته است که چه کسی و کجا باید به ما کمک کند. از آنجا که ما معمولا به این موضوع فکر نمی کنیم اغلب از کسی کمک می گیریم که یا توانش را ندارد یا وقتش را. دست آخر خودمان می مانیم و خودمان! نتیجه این انتخاب غلط هم کمردرد و زانودرد است و البته زمینه سازی برای بسیاری از مشاجره ها آن هم در آستانه سال نو. این مشکلات یک دلیل ساده دارد آن هم اینکه شما از کسی کمک خواسته ایدکه نه زمانش را دارد و نه آمادگی، پس طبیعی است که انتظارتان را بی پاسخ بگذارد!

9. وقتی زمان بندی شما بیمار است!

بعد از اینکه تمام مراحل کار جزء به جزء یادداشت شد، نوبت به زمان بندی می رسد. زمان بندی هم یعنی تخمین اینکه انجام هر کار حدودا چقدر زمان می برد. اشتباه مهمی که در این مرحله رخ می دهد، این است که کارها را کلی می بینید و چون جزئیات کار را تعریف نکرده اید، فراموش می کنید برای آنها زمان بگذارید، درنتیجه، در زمان اجرا مدام به زمان اضافه می شود تا جایی که پیش بینی 2روزه شما حتی تا ساعت های بعد از تحویل سال هم کش می آید. این دقیقا همان نشانه ای است که متخصصان مدیریت زمان از آن به عنوان یک نقص یا بیماری در زمان بندی یاد می کنند. البته کلی نگاه کردن به برنامه ریزی یک عارضه دیگر هم دارد و آن چیزی نیست جز سر هم بندی کردن!

10. فهرست خرید را فراموش نکنید

کاری که بهتر است همزمان با فهرست کردن جزئیات به آن بپردازید، تهیه فهرستی برای خرید لوازم موردنیاز در انجام کارهای خانه است. از انواع شوینده ها گرفته تا دستمال و روزنامه و نردبان و بررسی اینکه کدام از این موارد در خانه موجود است و برای تهیه کدام آنها و چه مقدار، باید برنامه ریزی کنید. گاهی کافی نبودن یک شوینده برای پنجره، تمام روند برنامه ریزی شما را دچار بحران می کند. مثلا فکر کنید در حال پاک کردن شیشه هستید که ناگهان شوینده شما تمام می شود! باید همه چیز را نیمه کاره رها کنید و راهی خرید شوید. همین اتفاق ساده، (تازه به فرض اینکه اولین سوپرمارکت مایع تمیزکننده موردنظر شما را داشته باشد) کلی زمان پیش بینی نشده را به روند کاری شما تحمیل می کند. در حالی که تهیه یک فهرست خرید، به سادگی شما را در برابر تمام این اتفاق های پیش بینی نشده ایمن می کند.

11. اولویت بندی

بعد از برنامه ریزی و نوشتن گام به گام وظایف، باید مشخص کنید کدام کار را کی و کجا انجام دهید، یعنی باید به اولویت ها فکر کنید. آنچه مهم است توالی کارها و چرایی آنهاست و درست بعد از این مرحله است که شما می دانید چه کاری را کی، چرا و با چه جزئیاتی باید انجام دهید، هر کاری شامل چه مراحلی است و ابزار موردنیازش چیست.

12. سناریوی بحران هم داشته باشید

درنظر گرفتن احتمال ها و چاره اندیشی برای آ نها بسیار مهم است. مثلا درنظر گرفتن یک نیروی کمکی برای زمانی که قرار است از نردبان بالا بروید و خالی کردن محیط اطراف از اشیای تیز، برنده و شکننده برای جلوگیری از اتفاق های غیرمنتظره. باید برای پیش بینی هر کدام از این حوادث وقت بگذارید و چاره اندیشی کنید؛ یعنی سناریوی بحران داشته باشید.

13. برنامه تان را میلی متری نچینید

حتما فکر می کنید میلی متری چیدن برنامه ها یک ابتکار فوق العاده است؛ در حالی که این یعنی زمینه چینی برای جاماندن از یک برنامه ریزی اصولی! پشت سر هم چیدن برنامه ها باعث می شود یک اتفاق ساده، مثل یک تماس تلفنی 10دقیقه ای که حتی به آن فکر هم نکرده بودید، شما را از زمان بندی عقب بیندازد و این عقب ماندن در کل برنامه روزانه شما جاری شود و همه چیز را به هم بریزد.

14. این 4 زمان را فراموش نکنید

زمان استراحت:درنظر گرفتن زمانی برای استراحت از ضروریات یک برنامه ریزی اصولی است. بدون درنظر گرفتن این زمان هرچند هم کوتاه، خستگی در بدن انباشته می شود و توان بدنی کاهش پیدا می کند، درنتیجه سرعت کار کم می شود. شما برای جبران این زمان از دست رفته ناچارید بیشتر از توان جسمی تان مایه بگذارید که این هم عواقب و آسیب های خاص خودش را دارد، بنابراین لازم است بین هر دو ساعت کار برای استراحت تــان دست کم 10دقیقه زمان درنظر بگیرید. و چای یا میوه ای بخورید و دوباره دست به کار شوید. 

زمانی برای حمام کردن:درنظر گرفتن زمانی برای دوش گرفتن در پایان یک روز پرکار خیلی مهم است. بعد از پایان یک روز کاری، باید هر طور شده زمانی را به دوش گرفتن اختصاص بدهید. این دوش ساده 10دقیقه ای باعث می شود شب را آسوده بخوابید، صبح با آرامش خیال و راحت تر بیدار شوید و روزی پربارتر داشته باشید. 

زمانی برای بازگرداندن اشیا و لوازم به جاهای خود:در پایان هر کار، کلی ابزار و وسیله از جای اولیه خود خارج و در خانه پراکنده می شود؛ بنابراین اگر زمانی را به جمع و جور کردن این وسایل اختصاص ندهیم، هنگام نیاز دوباره به هر کدام از این وسایل، درگیر پیدا کردن آنها می شویم. 

زمان هیچ:بخشی از روز را برای هیچ بگذارید. بله، دقیقا برای هیچ! یعنی در میان فهرست کارها نیم ساعتی را خالی بگذارید. دقت کنید این نیم ساعت جدا از زمان های استراحت شماست و به هیچ چیز تعلق ندارد؛ حتی به چای خوردن! این یعنی زمان شناور و به عبارت دیگر، ایجاد آمادگی برای انجام کارهای غیرمنتظره، بدون اینکه چیدمان برنامه ما به هم بریزد.

15. حالا همه چیز آماده است

در مرحله اجرا در حقیقت وارد بخش اجرایی برنامه ریزی یا همان 20درصد زمان باقی مانده می شوید. حالا اگر همه چیز را درست پیش بینی کرده و به همه جزئیات فکر و آنها را فهرست کرده باشید، دیگر نباید نگران اجرا باشید، چون به تک تک کارها فکر کرده اید و برای آنها راهکار اندیشیده اید. اینچنین می شود که خانه تکانی شما بیشتر از 2 روز وقت نمی گیرد!