چالش های فوتبال ایران در سال جدید

به گزارش اقتصاد نیوز و به نقل از ورزش سه، پس از یک سال شلوغ و پرحادثه در فوتبال ملی و در شرایطی که ایران بعد از نمایش مطلوب در جام جهانی 2018 و حضور در در مرحله نیمه نهایی جام ملت های آسیا مقابل ژاپن تن به شکست داد،نام سی کیو هنوز بر فوتبال ملی سنگینی می کند .

امروز سرمربی سابق تیم ملی در صفحه اینستاگرامش پیامی تبریک برای هواداران ایرانی خود نوشته و در عین حال با ارسال متنی به سردبیر خبرآنلاین تلاشش را برای دریافت باقی مانده دستمزدش از ایران ادامه می دهد.

او که در حال حاضر به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال کلمبیا در ژاپن به سر می برد، در فروردین دو دیدار دوستانه مقابل ژاپن و کره انجام خواهد داد؛ تیم هایی که در دوره حضور او در فوتبال ایران، سرنوشت کی روش را تعیین کردند. کی روش در دیدارهای رودررو مقابل کره همواره موفق بود و پیروزی او در دیدار مقدماتی جام جهانی در اولسان، نقطه عطف کارنامه کاری وی در فوتبال ایران محسوب می شود. همچنین شکست مقابل ژاپن، تیمی که حالا دوباره او را به بازی های ملی برمی گرداند، به منزله پایان دوره پرفراز و نشیب کاری او در ایران بود.

اما فوتبال ایران باوجود جدایی چند ماهه از کی روش و حضور او در تیم جدیدش، همچنان در مورد انتخاب سرمربی به نتیجه خاصی نرسیده است. اگرچه مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال ایران در آخرین گفتگو از توافق با دو مربی اروپایی خبر داده که از بین آن ها یک نفر به عنوان سرمربی انتخاب می شود و شاید این انتخاب هرچه سریعتر اتفاق بیفتد.

این در شرایطی است که موضوع شکایت کی روش از فدراسیون ایران نشان می دهد چه دشواری هایی در انتخاب آتی تاج و اعضای هیئت رئیسه وجود دارد؛

فوتبال ایران برای مبادلات ارزی با پیامدهای تحریمی مواجه است و با افزایش مشکلات اقتصادی در سطح کشور، جمع و جور کردن مبالغ میلیون دلاری نیز بسیار دشوارتر از گذشته شده است و اگرچه فدراسیون نشین ها وعده داده اند که مشکلات اقتصادی باعث نخواهد شد که از کیفیت بزنند اما در عمل، عقد قرارداد با یک مربی میلیون دلاری احتیاج به شجاعت بیشتری نسبت به 4 و 8 سال قبل دارد.

اما موضوع مالی تنها محدود به بازار انتخاب ما نیست که در کلان بزرگترین چالش امسال ماست .اگر فقط اخبار اسفند ماه فوتبال ایران را دنبال کرده باشید، دیگر گوشتان به اخباری مثل اعتصاب و مسائلی از این دست آشنا است. فوتبال ایران که هنوز نتوانسته منبع مالی مطمئن و ثابتی برای خود داشته باشد، چشم به هوادارانی دارد که از طریق پیامک بخشی از مخارج فوتبال را تامین کنند. اما این مسیر هنوز یک راه حل کاملا مطمئن و صددرصدی برای تامین مخارج متورم تیم های ایران نیست.

با این وضع فوتبالی ها با چانه زنی در ادارات دولتی و جلب نظر مدیران ارشد ،همچنان بودجه حرکت در لیگ های برتر، دسته اول و دوم و حتی سوم و چهارم را به هر زحمتی که هست به دست می آورند تا این روند متوقف نشود اما سال اقتصادی سخت و کاهش فروش نفت و البته خروج ورزش از اولویت ها ادامه این روند را با مشکل مواجه خواهد کرد و یقینا فوتبالیست های شاغل در لیگ ایران، برای دریافت قرارداد و دستمزد خود را مشکلات بیشتری دست و پنجه نرم خواهند کرد.

نکته اما اینجاست که اگرچه اقتصاد یک بحران همیشگی در فوتبال ماست اما مسئله اصلی نیست. مسئله اصلی توسعه ی فوتبالی است که باوجود علاقه مندان بسیار و پتانسیل کم نظیر، هنوز در مسیری که باید حرکت نمی کند.

در آستانه تحویل سال جدید آرزوهای اهالی  فوتبال از سال های دور همچنان پابرجاست. آرزوهایی که می شود آن را زیر یک کلمه جمع کرد؛فوتبال رنگی با مثال های مثل زمین های صاف، استادیوم های زیبا، پوشش تلویزیونی مناسب، افزایش تعداد مربیان کاربلد و تحصیل کرده، توجه به فوتبال پایه، کاهش فساد، افزایش تماشاچی،رقابت سالم،گزارشگران و روزنامه نگاران با کیفیت و... که تک تک آنها را در مخالفت با وضعیت سیاه و سفید فعلی پیش از حلول سال جدید، پشت هم قطار کرد.

فوتبالی که به سرعت و بدون توجه به تعطیلات کار خود را با مسابقه تیم امید با عراق آغاز می کند که این اولین گام ایران در راه المپیک توکیو 2020 است، تورنمنتی که همواره و در 4 دهه اخیر از صعود به آن ناکام مانده ایم. آنوقت اگر در اینجا موفقیتی حاصل شد آن را به نشانه یک گام رو به جلو در ذهن مان می سپاریم و آن را به آینده خیال انگیزی که در رویای ما همواره مترادف با افتخار و غرور بوده گره می زنیم.

امیدواریم فوتبال ایران در سال 98 در عرصه باشگاهی و ملی روزهای بهتری را پشت سر بگذارد و با انتخاب های بهتر، گام های بلندتری را به سوی توسعه و پیشرفت و موفقیت  بردارد.فوتبالی که با اتکا به نیروی انسانی امسال نقاط عطفی هم داشت.اما نه به اندازه حسرتهای نیمه نهایی و فینال و لمس جام.