قانونی که اجازه حمله نظامی آمریکا به ایران را میدهد؛ هدف تروریستی اعلام کردن سپاه مشخص شد
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از انتخاب؛ در ادامه این مطلب آمده است: سناتور رند پال، روز چهارشنبه به پمپیو گفت که نمی دانم چرا دولت صریحا به شما نمی گوید مجوز برخورد نظامی با ایران را ندارید. من صراحتا به شما می گویم که کنگره اجازه برخورد نظامی با ایران را به شما نداده است.
ایالات متحده از ۱۵ آوریل رسماً سپاه پاسداران را گروهی تروریستی قلمداد کرده است و این برای نخستین بار خواهد بود که بخشی از نیروهای رسمی مسلح یک کشور در این فهرست قرار می گیرد. اما سپاه پیش از آن نیز تحت شدیدترین رژیم تحریم های وزارت امورخارجه و خزانه داری آمریکا قرار داشته است.
بنابراین اکثر کارشناسان معتقدند که اقدام اخیر دولت ترامپ جنبه نمادین دارد زیرا اختیارات جدیدی به نهادهای زیرمجموعه دولت آمریکا واگذار نمی کند. هدف این است که امر سرمایه گذاری خارجی در ایران طبق گفته برایان هوک رادیواکتیویته شده و دشوارتر شود.
اما برخی نیز بر این باورند که تروریست دانستن سپاه پاسداران با هدف زمینه سازی برای برخورد با نیروهای وابسته به آن در عراق و سوریه انجام شده است. جیسون بلازاکیس، که بین سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۸ مدیر دفتر اقدامات ضدتروریستی وزارت امورخارجه آمریکا بوده است می گوید یکی از دلایل اصلی این اقدام می تواند این باشد که تمایل به اقدام مستقیم علیه سپاه پاسداران به وجود آمده است. این اقدام اگرچه مجوز قانونی برای برخورد با سپاه قلمداد نمی شود اما می تواند در تقویت گفتمان دولت علیه این نهاد تاثیرگذار باشد.
به طور خاص دولت ترامپ قصد دارد نشان دهد که میان ایران و القاعده ارتباط مستقیم وجود دارد. وزارت امور خارجه در بیانیه خود اظهار کرده که یک دلیل تروریستی نامیدن سپاه این است که ایران به عناصر القاعده اجازه اقامت در خاکش را داده و از آنجا آنها قادر بوده اند پیکارجویان و پول لازم را به مناطق جنوبی آسیا و سوریه اعزام کنند.
تس بریجمن، مشاور حقوقی در شورای امنیت ملی دولت اوباما می گوید آنچه دولت ترامپ به دنبال آن است تداوم فضای روانی علیه ایران با اتهام ارتباط آن با القاعده است تا به این ترتیب افکار عمومی را آماده پذیرش این ادعا کند که قانون مبارزه با گروههای تروریستی مصوب سال ۲۰۰۱ در مورد سپاه پاسداران نیز قابل استناد است.
این قانون به دولت آمریکا مجوز می دهد از نیروی نظامی علیه گروههای تروریستی استفاده کند. این قانون اختیارات وسیعی به قوه مجریه میدهد تا علیه کشورها، تشکیلات و افرادی که اعتقاد دارد با سازمانهای تروریستی دخیل در حادثه یازدهم سپتامبر همکاری می کنند، از قوه قهریه استفاده کند.
پمپئو در پاسخ به سوال سناتور پال مبنی بر شمول این قانون بر سپاه، طفره رفت و گفت این مسأله را به حقوقدانان واگذار می کند. اما در پی آن افزود که روابط سپاه با القاعده کاملا قطعی است. ایرانی ها آنها را به کشور خود راه داده اند.
پنتاگون درباره احتمال رویارویی با سپاه از اظهارنظر خودداری کرده اما یکی از فرماندهان ارتش گفته که در نتیجه این اقدام، قواعد برخورد نظامی ارتش هیچ تغییری نکرده است.
گروه تروریستی القاعده که سنی است، علیه شیعیان ایرانی عملیات هایی انجام داده است. عناصر القاعده حملات زیادی علیه ایران و نیروهای وابسته به آن در عراق و سوریه انجام داده اند از جمله حمله تروریستی به کاروان نظامی در جنوب ایران که منجر به شهید شدن ۲۷ عضو نیروهای سپاه شد. یک گروه افراطی سنی به نام جیش العدل که در پاکستان مستقر است، مسئولیت آن را بر عهده گرفت.
برای توجیه شمول قانون سال ۲۰۰۱ بر سپاه، دولت ترامپ باید ثابت کند که ایران به القاعده پناه داده یا به آن کمک کرده است. اما دلیل استفاده از فعل ماضی این است که هدف این قانون طالبان بوده که از امکانات خود برای تعلیم و تجهیز تروریست های القاعده استفاده کرده بود. پناه دادن به اعضای القاعده در زمان حال شاید نتواند دلیل موجهی برای شمولیت آن قانون باشد.
بریجمن که اکنون در مرکز حقوق و امنیت دانشگاه نیویورک مشغول به کار است می گوید اعضای کنگره این ادعا را که ایران در حملات یازدهم سپتامبر دست داشته نمی پذیرند. این ادعایی بی اساس و خطرناک است. اما باتوجه به رویکرد خصمانه دولت ترامپ نسبت به تهران، برخی اعضای کنگره و تحلیلگران احساس نگرانی می کنند.
بلازاکیس که اکنون مدیر مرکز تروریسم، افراط گرایی و ضدتروریسم موسسه میدلبوری است، می گوید اعضای کنگره شک دارند که شاید از منابع اطلاعاتی و جاسوسی به منظور دست یافتن به اهداف سیاسی سوءاستفاده شده باشد. به همین دلیل است که امکان دارد تروریستی نامیدن سپاه، به هدف برخورد نظامی با ایران کمک کند.
بلازاکیس می افزاید: اگر کسانی مانند بولتون در دولت به دنبال هدف برخورد نظامی با ایران باشند، اقدام اخیر یعنی گنجاندن نام سپاه در فهرست گروههای تروریستی، به تقویت گفتمان آنها کمک خواهد کرد. آنها با زیرکی می دانند که از ابتدا نباید به دنبال توجیه قانونی این اقدام بروند.
