جو بایدن: ادامه ریاست جمهوری ترامپ به هویت آمریکا لطمه می‌زند

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از مهر، «جو بایدن» معاون رئیس جمهور سابق آمریکا، باراک اوباما، رئیس سابق روابط خارجی سنا و از نامزدان انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۲۰ آمریکاست که به تازگی سخنرانی ایراد کرده و در آن نکات مهمی درباره دولت ترامپ مطرح کرده است. این سخنرانی گفته‌های مستقیم و غیر مستقیم بسیاری را در خود دارد که در مقاله‌ای به قلم «کوین بارون» Kevin Baron در«دیفنس وان» منتشر شده است. کوین بارون معاون اجرایی این مجله است.

در ادامه ترجمه این مطلب آمده است:

معروفیت «جو بایدن» در سیاست خارجی مانند معروفیت یک هنرپیشه معروف در سینماست. چه سیاست او را دوست داشته باشید چه اینگونه نباشد سیاست خارجی ستون خدمات عمومی اوست. همچنین سیاست خارجی او وجهه‌ای است که او در مقاطع زمانی گوناگون از خود به عموم نشان داده است، از زمانی که رئیس روابط خارجی سنا بوده است که در آنجا سناتور تازه کاری مثل باراک اوباما را تربیت کرد تا زمانی که به عنوان معاون رئیس جمهور آمریکا کار کرده است (از جمله اقدامات او در آن زمان جنگ با عراق بود). اگر او وارد نشستی در آمریکا، ناتو یا کنفرانسی سیاسی شود هیأت‌های آمریکایی یا متحدان آن از جا بلند می‌شوند و او را تشویق می‌کنند.

شاید به همین دلیل است که بسیاری از کسانی که طرفدار ترامپ هستند از او متنفرند. او به خودی خود یک نهاد است.

او به دلایلی در ویدئویی که از کمپین انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ او منتشر شد اشاره آشکاری به سیاست خارجی خود نکرد. در این سخنرانی هیچ اشاره‌ای به جنگ‌های ضد تروریستی نشده است یا در آن اشاره‌ای در مورد مرزها، در مورد توافق با ایران، داعش و ناتو به چشم نمی‌خورد؛ او حتی از روسیه اسمی هم نبرد. ولی اگر دقیق گوش دهید اشاره‌هایی به آنچه در نظر دارد خواهید شنید.

در کمپینی که آمریکایی‌ها به نظر می‌آید به خاطر مسائل داخلی به جان هم افتاده‌اند کسانی هستند که ادعا می‌کنند می توانسته‌اند ملت را بشناسند، این در حالی است که حتی بایدن هم می‌داند امروز برای مردم چه چیزی مهمتر از سوریه است. کافی است به زمینه پیام ویدئویی او نگاه کنید. زمینه انتخاباتی او بغداد، کابل، پاریس یا پیونگ یانگ نیست بلکه شهر «شارلوتزویل» ویرجینیا است (این شهر در سال ۲۰۱۷ شاهد درگیری‌های نژادپرستانه ای شد که گفته‌های جنجال آمیز ترامپ به نفع گرایش‌های نژادپرستانه را به همراه داشت).

بایدن با گفتن یکی از سخنان خودِ ترامپ در مورد اتفاقات شارلوتزویل او را مورد انتقاد شدید قرار داد. او با استناد به گفته‌های «توماس جفرسون» در «اعلامیه استقلال ایالات متحده آمریکا» اظهار داشت آمریکا هنوز در مبارزه برای برابری به هدف خود نرسیده است. سپس زمانی که صحنه‌ای از رژه «کو کلاس کلان» (گروهی با گرایش‌های نژادی هستند و نژاد سفید را برتر می‌پندارند) نمایش داده می‌شد یادآور شد چگونه ترامپ در نا آرامی‌های ۲۰۱۷ شارلوتزویل با نامیدن طرفداران برتری نژاد سفید تحت عنوان «مردم بسیار خوب» به جانبداری گروهی با گرایش‌های نژادپرستانه پرداخت. بایدن می‌گوید می‌دانستم زمانی می‌رسد که دیگر نمی‌توانم شاهد چنین اتفاقاتی باشم. «من باور دارم تاریخ به عقب نگاه خواهد کرد، به چهار سال گذشته این رئیس جمهور و همه لحظات ناهنجاری که این رئیس جمهور از آن استقبال کرده است. ولی اگر هشت سال دیگر هم به دونالد ترامپ در کاخ سفید بدهیم او برای همیشه و به طور اساسی ویژگی‌های این ملت را که ما هستیم تغییر می‌دهد و من نمی‌توانم بی تفاوت بنشینم و تنها نظاره گر باشم. پس از نمایش چند کلیپ کوتاه از تاریخ، از پرچم ایووجیما و مارتین لوتر کینگ، بایدن می‌گوید: «مردم، آمریکا یک ایده است و یک ایده از هر ارتشی قوی‌تر است از هر اقیانوسی بزرگ‌تر است و از هر دیکتاتور و ستمگری نیرومندتر است. ایده به ناامیدترین انسان‌ها در کره زمین امید می‌دهد، تضمین می‌کند با همه با احترام برخورد می‌شود، ایده به تنفر به هر شکل آن اجازه ماندگار شدن نمی دهد».

به طور غیر مستقیم ولی روشن، او از جهات مختلف ترامپ را مورد سرزنش قرار می‌دهد، به علت رویکرد دیکتاتورمابانه اش نسبت به ریاست جمهوری، ادبیات انزوا طلبانه اش که باعث عقب ماندن آمریکا در رهبری جهان شده است، به این علت که ترامپ قدرت را در داشتن سلاح‌های سنگین می‌داند، به علت طرز تفکرش درباره امنیت مرزی و دیواری که نمایانگر این سیاست است و در نهایت به علت جدی نگرفتن افراط گرایی در کشور و تشویق سیاست‌هایی که تهدید کننده برابری هستند.

اگر به ناگفته‌هایی که در این سخنرانی وجود داشت توجه کنیم متوجه خواهیم شد منظور بایدن مسأله‌ای مانند مقابله با روسیه است، هزینه‌هایی که آمریکا به عنوان یک عضو ناتو متحمل می‌شود، هزینه‌های وزارت دفاع و وزارت امور خارجه، حضور زنان در درگیری‌ها، اعضای نیروی نظامی که دچار اختلالات جنسی هستند و همچنین متوجه می‌شویم به طور غیرمستقیم مقابله به افراط گرایی شدید در آمریکا اشاره می‌کند.

البته بایدن بسیاری سوال‌ها را بدون پاسخ باقی گذاشته است. با وجود موارد بسیاری که گفته شد او باید موضع خود را در مورد مسائل امنیتی کنونی روشن سازد، برای نمونه در رابطه با چین، کره شمالی، مدرنیزه کردن نیروی هسته‌ای و مداخله‌های نظامی آمریکا.

رقیبان دموکراتیک بایدن احتمالاً می‌دانند که ممکن است بهتر باشد در سیاست خارجی با او مخالفت نکنند. برخی ممکن است کاملاً با او موافق باشند؛ دیگران مانند «الیزابت وارن»، «تولسی گابارد»، دادگاه منطقه‌ای ایالات متحده آمریکا در ایالت ماساچوست D-Mass و دادگاه منطقه‌ای ایالات متحده برای ناحیه هاوایی D-Hawaii نسبت به او خوش بین نیستند و نسبت به او اظهار بی طرفی کرده‌اند. بسیاری به خاطر ایراداتی که به آنها وارد است برای متمایز کردن خود تلاش خواهند کرد او را پیر و سالخورده جلوه دهند. نه به علت سیاست‌های خارجی بلکه بیشتر به خاطر بنیان تازه مطرح شده لیبرالی که نژاد و برابری را مورد توجه قرار می‌دهد.

اینها چیزهایی بودن که بایدن پیش از آنکه دیگران مطرح کنند عنوان کرد: «ما نمی‌توانیم فراموش کنیم در شارلوتزویل چه اتفاقی افتاد و مهمتر از آن این است که به یاد آوریم ما چه کسانی هستیم. آمریکا این است.»