نظریه پرداز آمریکایی خطاب به ترامپ: تجارت با ایران را آغاز کن!/اکنون بهترین زمان برای یک خانه تکانی اساسی در دولت است

این استاد دانشگاه هاروارد درمورد چگونگی توافق ترامپ با اعضای کابینه‌اش و جمهوری اسلامی می‌نویسد: من این نامه را به دلیل خط مشی خاورمیانه‌ای شما و به ویژه سیاست‌های شما در رابطه با ایران نوشته‌ام، چراکه به نظر می‌رسد در حال حاضر همه چیز گیج کننده باشد و من قصد کمک برای برون رفت از این اوضاع را دارم. در این نامه سعی خواهم کرد از واژه‌های کوچک استفاده کنم؛ بهترین کلمات! همان شیوه‌ای که شما در توئیتر بکار می‌برید و یا زمانی که در گردهمایی‌های بزرگ سخنرانی می‌کنید.

وی افزود: بین خودمان باشد آقای رئیس جمهور که شما با خروج از توافق هسته‌ای اشتباه بزرگی مرتکب شدید. من هنوز از خودم می پرسم آیا واقعاً مقررات مندرج در این توافق را درک کرده بودید، چراکه هر گاه از این توافق سخن می‌گوئید، بازهم برداشت‌های اشتباهتان را تکرار می‌کنید.

اما مهم نیست، من مطمئن هستم که شما فکر کردید بهترین کار را انجام می‌دهید و ممکن است معتقد بودید این بدترین معامله‌ای بوده که تا بحال دیده‌اید.

اما من می‌ترسم به افرادی که نباید گوش دهید. شما به جای گوش دادن به مشورت‌های "شلدون آدلسون" (میلیاردر یهودی و حامی انتخاباتی ترامپ)، "محمد بن سلمان" (ولیعهد عربستان) یا "بنیامین نتانیاهو" (نخست وزیر اسراییل)، به نصایح افرادی همچون "جیمز ماتیس" (وزیر دفاع سابق ایالات متحده) و "ژنرال مک مستر" (مشاور سابق امنیت ملی) و تمامی متحدان ایالات متحده و یا حتی دوست نزدیکتان "ولادیمیر پوتین" (رئیس جمهوری روسیه) نیاز دارید.

آنها مزایای برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) را درک کرده‌اند و خوشحال بودند که با شما در این توافقنامه کار می‌کنند و نگرانی‌های دیگر در مورد ایران را مورد توجه قرار می‌دهند.

حالا نگاه کن ببین کجا ایستاده‌ای. ایالات متحده از این معامله خارج شده و این اشتباه را با تهدیدهای دیگر ترکیب کرده تا کشورهای دیگر را از ادامه داد و ستد با ایران بترساند.

در نخستین گام و با افزایش تنش‌ها، ایالات متحده خود را بدون حمایت قدرتمند کشورهای متحد دید.

علاوه بر این، ایالات متحده با این اقدام سبب تضعیف جناح میانه رویی شد که قرار بود ایران را به یک کشور غیر انقلابی تبدیل کند؛ همانگونه که "مایک پمپئو" وزیر امور خارجه ایالات متحده در اهداف بلندمدت آمریکا در قبال ایران اعلام کرده بود.

این اقدام واشنگتن همچنین سبب قدرت گرفتن جناح تندرو در ایران شد؛ جناحی که ایالات متحده را دشمن همیشگی خود می‌داند و آن را غیر قابل اعتماد می‌خواند.

سیاست فشار حداکثری شما آنگونه ای که مشاوران شما می‌گویند کار نمی‌کند. من مطمئن نیستم که هدف واقعی این سیاست چیست؟

آیا شما امیدوار به ایجاد یک معاهده جدید هسته‌ای و یا سرنگونی حکومت (ایران) هستید؟ یا شاید تنها فعالیت‌های منطقه‌ای ایران را هدف قرار داده‌اید؟ با این حال به نظر می‌رسد ما به هیچیک از این اهداف نزدیک هم نشده‌ایم.

این استاد دانشگاه هاروارد در این نامه ادعا کرد: گزارش اخیر" مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی" نشان می‌دهد که فعالیت‌های منطقه‌ای ایران کاهش نیافته (من شخصاً فکر می‌کنم که این گزارش کمی هشدار دهنده است)، و ایرانی‌ها به تدریج از معامله هسته‌ای دور و به یک بمب واقعی نزدیکتر می‌شوند.

اما با توجه به اینکه ایالات متحده نخستین کسی بود که از این توافق خارج شد، شما نمی‌توانید آنها را سرزنش کنید. رهبران ایران به نظر می‌رسد راه خود را انتخاب کرده‌اند تا به شما نشان دهند نمی‌ترسند، مجبور نیستند و تحت فشار تسلیم نمی‌شوند.

آقای رئیس جمهور، مهم این است درک کنید چرا درگیری به این سمت پیش می‌رود.

واکنش ایران ممکن است گیج کننده باشد، زیرا ایالات متحده بسیار قدرتمندتر است و تحریم‌های اقتصادی بیشتری بدون شک مشکلاتی جدی برای ایران ایجاد کرده است.

پس چرا تهران تسلیم نمی‌شود و با هر آنچه شما می‌خواهید موافقت نمی‌کند؟ آیا این به این دلیل است که رهبران آن هیچ دلیلی برای تسلیم نمی‌بینند؟

نه دلیلش این نیست. اگر کشور ضعیف‌تری مثل ایران به شما اجازه قلدری دهد، شما ممکن است نتیجه گیری کنید که می‌توانید قلدری‌های خود را ادامه دهید و سپس دوباره یا هر وقت و به هر دلیلی آنها را مورد ارعاب قرار دهید و اجازه داشته باشید در هر توافقنامه بعدی، آنچه می‌خواهید انجام دهید.

به همین دلیل رهبران ایران از احترام متقابل سخن می‌گویند. آنها تلاش می‌کنند به شما بگویند آمریکای ابرقدرت به آن اندازه قوی نیست تا آنها را وادار به تسلیم کند و شما حتی اگر برگ‌های برنده بیشتری در دست دارید باید منصف تر باشید.

اجازه بدهید این موضوع را به شیوه دیگری توضیح دهم و امیدوارم شما مطلب را بگیرید.

نویسنده کتاب "جهنم نیات خوب" ادامه داد: به یاد دارید که از "روی کان" وکیل شخصیتان مشاوره می‌گرفتید و او به شما گفت به وزارت دادگستری پس از آنکه شرکت املاک شما متهم به تبعیض نژادی شده بود، بگویید "برو به جهنم". کان به شما یاد داد زمانی که در موضع ضعف هستید بیشتر بیشتر حمله کنید تا دیگران را از سوءاستفاده از شما برهاند.

این همان کاری است که شما در قبال ایران انجام می‌دهید و به همین دلیل فشار حداکثری کار نمی‌کند.

به طور گسترده‌تر، رویکرد کلی شما به خاورمیانه بر اساس باور اشتباه است؛ باوری که ترکیبی از حمایت بی قید و شرط از شرکای آمریکا (اسراییل، عربستان سعودی، مصر، کشورهای حوزه خلیج فارس و غیره) و خصومت بی وقفه و دشمنی دیرینه با ایران است. اما آنچه مشاوران شما به شما نمی‌گویند، این است: همانگونه که شما همیشه منافع آمریکا را در اولویت قرار می‌دهید، متحدان خاورمیانه‌ای شما هم همین گونه فکر می‌کنند. به همین دلیل شرکای کنونی واشنگتن (و حامیان آنها و یا لابیگرانشان در ایالات متحده) از مقابله آمریکا با ایران خوشحال هستند.

ما در سیاست خارجی، این را راهبرد "شانه خالی کردن از مسئولیت" می‌خوانیم.

کشورهای هوشمند به جای درگیر شدن در چنین خطراتی، دیگران را وادار به ورود به چنین نبردهایی می‌کنند و خودشان از دور تماشاگر هستند.

بنابراین همه چیزی که امروز در خارومیانه به آن نیاز داریم، توازن قدرت است تا هیچ کشوری نتواند بر منطقه غلبه کند و عرضه امن نفت به بازارهای جهانی ادامه یابد.

خبر خوب این است که هیچ کشوری امروز در موقعیتی قرار ندارد که منطقه را در کنترل بگیرد، زیرا خاورمیانه بیش از هر زمان دیگری دچار چند دستگی شده است.

بنابراین هیچ دلیلی وجود ندارد که ایالات متحده در کنار جریان‌های اصلی خاورمیانه و در مقابل عده‌ای دیگر قرار گیرد.

استاد روابط بین الملل تصریح کرد: سرانجام، موثرترین سیاست خاورمیانه‌ای، برقراری یک رابطه تجاری با ایران است. چرا؟ از آنجا که این امر سبب می‌شود انگیزه کمتری برای بمبگذاری به دست بیاورند و این امر به واشنگتن اهرم قدرت بیشتری در مقابله با دیگران می‌دهد.

در واقع واشنگتن باید مانند روسیه و چین رفتار کند که با تمامی کشورهای خارومیانه تعامل دارند و این امر سبب نفوذ بیشترشان شده است.

من می دانم که پیشنهاد من نیاز به سازماندهی بسیاری دارد و احتمالاً شما نیاز به جایگزینی برخی از مشاوران برتر خود دارید.

من نمی‌خواهم چاپلوسی کنم، اما فکر نکنم هیچ رییس جمهوری به اندازه شما نمی‌تواند بدون عذر و بهانه تغییر جهت دهد.

شما بدون شک بهترین رئیس جمهوری هستید که هنگام ترک دولت، مردم را بی اندازه خوشحال می‌کنید. همانطور که چندین بار گفته‌اید و با توجه به اینکه مشاورانتان شما را به سمت قتلگاه می‌برند، اکنون بهترین زمان برای یک خانه تکانی اساسی در دولت است.

آقای رییس جمهوری من به شما رای ندادم و براساس عملکردتان تاکنون فکر نکنم در انتخابات ۲۰۲۰ هم چنین کاری بکنم. اما نمی‌خواهم شاهد افول جهانی ایالات متحده باشم و به طور قطع تمایلی ندارم شاهد تکرار اشتباهات شما باشم؛ به ویژه اشتباهاتی که دولت "جورج دبلیو بوش" در خاورمیانه مرتکب شد.

بنابراین امیدوارم شما به طور جدی درمورد مشاوره‌ای که داده‌ام، فکر کنید. اوه، و یک چیز دیگر: اگر حتی با احتمال ناچیز مشاوره‌های مرا بکار گرفتید و اسمی از من نبردید ناراحت نمی‌شوم.