فیلم‌های ممنوعه در کشور‌های مختلف جهان

به گزارش اقتصاد نیوز و به نقل از برترین‌ها،در حالی که برخی فیلم‌های ترسناک مانند «کشتار با اره برقی در تگزاس» (The Texas Chainsaw Massacre) و بسیاری فیلم‌های دیگر که از ذکر نامشان صرفنظر می‌کنیم به دلیل خشونت بیش از حدشان و به دلایلی واضح و قابل درک از نمایش در سینما‌های برخی کشور‌ها منع شده اند، اما برخی دیگر فیلم‌ها وجود دارند که منع نمایش آن‌ها به دلایلی باورنکردنی صورت می‌گیرد.

برای مثال چند هفته پس از انتشار فیلم «پرتقال کوکی» (A Clockwork Orange) به کارگردانی استنلی کوبریک در سال ۱۹۷۱ و در حالی که این فیلم در بخش بهترین فیلم‌های اسکار سال نیز نامزد شده بود، انتشار آن در برخی کشور‌ها مانند آفریقای جنوبی، کره جنوبی و چندی دیگر ممنوع اعلام شد. حتی خود کوبریک باعث شد که فیلمش از سال ۱۹۷۳ تا زمان مرگش در سال ۱۹۹۹ در بریتانیا به روی پرده نرود. بدین ترتیب در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ۲۰ فیلم شناخته شده‌ای آشنا کنیم که به دلایل مختلف اجازه نمایش در برخی از کشور‌های جهان را پیدا نکردند.

۱- در جبهه غربی هیچ خبری نیست (۱۹۳۰)

ممنوعیت به نمایش گذاشته شدن فیلم «در جبهه غربی هیچ خبری نیست» (All Quiet on the Western Front) به دستور شخص آدولف هیتلر در آلمان و به دلیل این که وی پیام و ماهیت ضد جنگی فیلم را دوست نداشت اعمال شد. این فرمان پس از آن صادر شد که در طی روز‌های اول نمایش فیلم در آلمان، اعضای حزب نازی با رها کردن موش در سالن‌های نمایش فیلم و دستکم در یک مورد نیز حمله به سینمارو‌های یهودی که برای دیدن فیلم به سینما رفته بودند سعی در اخلال در نمایش فیلم کردند. همچنین سازمان‌های سانسور کشور‌های اتریش، استرالیا، ایتالیا و فرانسه، در سال‌های ابتدایی دهه ۱۹۳۰ مانع انتشار این فیلم در کشور‌های خود شدند.

۲- زن شگفت انگیز (۲۰۱۷)

گال گدوت، بازیگر فیلم «زن شگفت انگیز» (Wonder Woman) مدتی در ارتش اسرائیل خدمت می‌کرده است و همین موضوع باعث شد که کمپینی برای بایکوت این فیلم در لبنان راه اندازی شود. بعد‌ها انتشار این فیلم در کشور‌های تونس و قطر نیز به دلیل پیشینه بازیگر اصلی اش ممنوع اعلام شد.

۳- اکنون آخرالزمان (۱۹۷۹)

احساس و پیام ضد جنگ فیلم «اکنون آخرالزمان» (Apocalypse Now) ساخته فرانسیس فورد کوپولا باعث شد که پارک چونگ هی، رییس جمهور وقت کره جنوبی، انتشار فیلم در کشورش را در سال ۱۹۷۹ ممنوع اعلام نماید.

۴- رزمناو پوتمکین (۱۹۲۵)

سانسور کننده‌های فنلاندی بر این باور بودند که فیلم صامت «رزمناو پوتمکین» (Battleship Potemkin) ساخته سرگئی آیزنشتاین در سال‌های ابتدایی تشکیل اتحاد جماهیر شوروی می‌تواند باعث یک انقلاب کمونیستی شود، به همین دلیل به محض انتشار فیلم در شوروی سابق، از به نمایش درآمدن آن در فنلاند جلوگیری کردند.

۵- دیو و دلبر (۲۰۱۷)

لایو اکشن «دیو و دلبر» (Beauty and the Beast) که بازسازی نسخه کلاسیک این انیمیشن در سال ۱۹۹۱ بود به دلیل ارجاعات همجنسگرایانه شخصیت لیفو (جاش گد) در کویت اجازه انتشار نیافت. این فیلم همچنین با دریافت درجه بندی سنی +۱۶ در روسیه و حذف ارجاعات در مالزی، توانست از تیغ ممنوع الانتشار شدن بگریزد.

۶-بن-هور (۱۹۵۹)

دولت چین تحت رهبری مائو زدونگ در سال ۱۹۵۹ نمایش فیلم حماسی مذهبی «بن-هور» (Ben-Hur) ساخته ویلیام وایلر را به بهانه وجود «پروپاگاندای عقاید خرافه‌ای و به طور خاص مسیحیت» در این کشور را ممنوع اعلام کرد. اگر چه بسیاری از فیلم‌هایی که به چنین سرنوشتی دچار می‌شوند پس از چند سال یا چند دهه بالاخره اجازه نمایش در کشور‌های ممنوع کننده را دریافت می‌کنند، اما چین هنوز هم پس از نزدیک به ۶۰ سال اجازه انتشار این فیلم برنده جایزه اسکار را نداده است.

۷- بورات (۲۰۰۶)

به نظر می‌رسد که برخی افراد شاسا بارون کوهن را بامزه و دوست داشتنی نمی‌دانند، به ویژه مقامات رسمی برخی کشور‌های عربی (غیر از لبنان) که انتشار فیلم کمدی «بورات» (Borat) در سال ۲۰۰۶ را به دلیل آنچه «اهانت‌های فراوان» نامیدند در کشور خود ممنوع اعلام کردند.

۸- کودک ۴۴ (۲۰۱۵)

فهرست فیلم‌هایی که در کره شمالی اجازه انتشار ندارند هر ساله بلندتر می‌شود، اما حضور فیلم «کودک ۴۴» (Child ۴۴) با بازی تام هاردی در این فهرست تعجب برانگیز جلوه می‌کند. کشور‌هایی مانند روسیه، قزاقستان، اوکراین و بلاروس نیز از کره شمالی تبعیت کرده و پخش این فیلم در داخل کشور را ممنوع اعلام کرده اند.

۹-کریستوفر رابین (۲۰۱۸)

مسئولان سانسور در چین مانع از پخش فیلم «کریستوفر رابین» (Christopher robin) در این کشور شدند، زیرا شخصیت وینی در این لایو اکشن به نماد مقاومت و مبارزه با حزب حاکم کمونیست و رهبر آن ژی جین پینگ تبدیل شده بود.

۱۰- پرتقال کوکی (۱۹۷۱)

استنلی کوبریک با ساخت فیلم «پرتقال کوکی» (A Clockwork Orange) در سال ۱۹۷۱ با واکنش‌های منفی و مخالفت‌های بسیاری روبرو شد. اگر چه این فیلم به دنبال انتشار در جهان در بریتانیا نیز پخش شد، اما پس از آن که خانواده کوبریک به دلیل محتوای فیلم این کارگردان، پیام‌های تهدید آمیز دریافت کردند، پخش این فیلم در بریتانیا به درخواست کوبریک متوقف گردید و در سینما‌های ایرلند، سنگاپور، آفریقای جنوبی و کره جنوبی نیز به دلیل به تصویر کشیدن خشونت و تجاوز دسته جمعی نیز اجازه پخش نیافت. این فیلم تا سال ۱۹۹۹ و مرگ استنلی کوبریک در بریتانیا نمایش داده نشد.

۱۱- رمز داوینچی (۲۰۰۶)

اقتباس سینمایی موفق رمان «رمز داوینچی» (The Da Vinci Code) نوشته دن براون به دلیل محتوای کفرآمیزش در بسیاری از کشور‌های جهان مانند چین، مصر، اردن، لبنان، پاکستان، فیلیپین، ساموا و جزایر سلیمان اجازه انتشار نیافت.

۱۲- ددپول (۲۰۱۶)

بعد از اینکه مشخص شد امکان سانسور و تدوین دوباره فیلم «ددپول» (Deadpool) بدون آسیب رسیدن به داستان آن وجود ندارد، مقامات چین در ابتدا انتشار این فیلم را به دلیل محتوای به ادعای چینی‌ها «نامناسب» ش ممنوع اعلام کردند. ازبکستان نیز به این بهانه که این فیلم «هنجار‌های اجتماعی کشور را نقض می‌کند» از انتشار فیلم خودداری کرد و هند نیز تنها پس از سانسور‌ها و تدوین‌های فراوان اجازه پخش آن را صادر کرد.

۱۳-رفتگان (۲۰۰۶)

تریلر جنایی مارتین اسکورسیزی با عنوان «رفتگان» (The Departed) در سال ۲۰۰۶ به مذاق چینی‌ها خوش نیامد به این بهانه که در یکی از دیالوگ‌های فیلم گفته می‌شود که دولت چین قصد دارد با سلاح هسته‌ای به تایوان حمله کند که موضوعی حساس و سیاسی برای این کشور شمرده می‌شد. بدین ترتیب به فیلم اسکورسیزی اجازه پخش در چین داده نشده و این حکم همچنان پابرجاست.

۱۴-دختر شوخ (۱۹۶۸)

فیلم رمانتیک موزیکال «دختر شوخ» (Funny Girl) ساخته ویلیام وایلر در سال ۱۹۶۸ به دلیل اینکه عمر شریف- بازیگر نقش اول مرد فیلم که اصالتاً مصری و مسلمان بود- در یک رابطه عاشقانه با بارابارا استریسند یهودی تباری دیده می‌شد که در بحبوحه تنش نظامی بین اسرائیل و مصر در سال ۱۹۶۸ به وضوح از اسرائیل حمایت می‌کرد، در مصر اجازه پخش نیافت.

۱۵-پنجه طلایی (۱۹۶۴)

سومین فیلم شان کانری در نقش جیمز باند، جاسوس بریتانیایی، با عنوان «پنجه طلایی» (Goldfinger) برای تنها ۶ هفته در سینما‌های اسرائیل اجازه انتشار یافت تا اینکه مشخص شد یکی از بازیگران اصلی فیلم به نام گرت فروب، در گذشته نازی بوده است. مقامات اسرائیل ادامه پخش فیلم را ممنوع اعلام کردند تا اینکه یک بازمانده کشتار یهودیان در طول جنگ جهانی دوم فاش کرد که او و مادرش توسط فروب از دست نازی‌ها نجات داده شده اند و بدین ترتیب فیلم «پنجه طلایی» بار دیگر اجازه انتشار یافت.

۱۶-کینگزمن: حلقه طلایی (۲۰۱۷)

کمتر کسی پیدا می‌شود که از دنباله «کینگزمن: حلقه طلایی» (Kingsman: The Golden Circle) راضی بوده باشد، اما سانسور کنندگان سینمادر کامبوج در صدر فهرست ناراضیان از این فیلم قرار می‌گیرند. از آنجایی که در یکی از سکانس‌های فیلم، شخصیت شرور داستان در معبدی در کامبوج پنهان شده و عملیات خرابکارانه اش را هدایت می‌کند، مقامات کامبوجی انتشار این فیلم در کشورشان را برای مدت زمانی نامشخص ممنوع اعلام کردند.

۱۷-مکس دیوانه (۱۹۷۹)

به خاطر یک صخنه مرگ بسیار خشن و ترسناک بود که تریلر استرالیایی «مکس دیوانه» (Mad Max) اجازه انتشار در نیوزیلند را نیافت، زیرا این سکانس، اتفاقی که توسط یک دارودسته خلافکار واقعی چندی قبل از انتشار فیلم به انجام رسیده بود را به یاد عموم مردم می‌آورد. همین سکانس خشن باعث شد که «مکس دیوانه» تا سال ۲۰۰۵ در سوئد اجازه انتشار نداشته باشد.

۱۸-میلک (۲۰۰۸)

فیلم زندگینامه‌ای «میلک» (Milk) به کارگردانی گاس ون سنت که برنده جایزه اسکار نیز شد در مورد یک فعال حقوق همجنسگرایان و سیاستمدار آمریکایی به نام هاروی میلک بود که در ابتدای اکران جهانی به دلایلی که عنوان نشد در ساموآ به نمایش درنیامد، اما در ادامه مشخص شد که این فیلم به دلیل آنچه «نامناسب بودن و تناقض با باور‌های مسیحیت و فرهنگ ساموآیی» در زمینه به تصویر کشیدن تمایلات همجنسگرایانه خوانده شده اجازه پخش در این کشور کوچک را نیافته است.

۱۹-رمبو (۲۰۰۸)

بازگشت سیلوستر استالونه در نقش مشهور خودش در فیلم «رمبو» (Rambo) در سال ۲۰۰۸، که خود او نیز کارگردانی اش را بر عهده داشت، به مذاق مقامات برمه‌ای (میانمار) خوش نیامد، زیرا آن‌ها از تصویری که از سربازان این کشور در فیلم استالونه ارائه شده بود ناخرسند بوده و به همین دلیل به آن اجازه پخش ندادند.

۲۰- ۲۰۱۲ (۲۰۰۹)

مقامات کره شمالی از انتشار فیلم «۲۰۱۲» در کشور خود جلوگیری کردند (البته هیچ فیلم خارجی در این کشور اکران نمی‌شود مگر به صورت غیرقانونی یا در مواردی نادر پس از سانسور‌های فراوان)، زیرا به باور مقامات کره شمالی، این فیلم سالی که برای مردم این کشور بسیار مهم و خوش یمن بود را بد جلوه می‌داد. مشکل این بود که سال ۲۰۱۲ که در عنوان فیلم به آن اشاره شده و اتفاقی شبه آخرالزمانی در آن در طی داستان فیلم رخ می‌دهد، با یکصدمین سالگرد تولد کیم ایل سونگ، رهبر و بنیانگذار کره شمالی، همزمان بود. بر اساس گزارش ها، چندین نفر در کره شمالی به دلیل تماشای نسخه‌هایی از این فیلم که به صورت قاچاق وارد کشور شده بود دستگیر شده و به جرم «فتنه انگیزی بیرحمانه علیه توسعه کشور» محکوم گردیدند.

در پایان شایان ذکر است که هیچ یک از فیلم‌هایی که کلر دینز در آن‌ها ایفای نقش می‌کند اجازه پخش در فیلیپین را ندارند، زیرا این بازیگر سرشناس در یکی از مصاحبه‌های خود ادعا کرده بود که در مدت حضورش در مانیل، پایتخت فیلیپین، به باور او این شهر «بوی سوسک» می‌داده و به همین دلیل نه تنها دینز اجازه ورود به شهر مانیل را ندارد بلکه فیلم‌های او نیز اجازه پخش نخواهند داشت. حتی پس از عذرخواهی دینز از صحبت هایش نیز مقامات فیلیپینی اعلام کردند تنها زمانی که «به خواسته خود دست یابند» ممنوعیت انتشار فیلم‌های این بازیگر را لغو خواهند کرد.