سرخابیها با مربی خارجی خوشبخت میشوند؟
به گزارش اقتصاد نیوز و به نقل از شرق، استقلال برای اولین بار در تاریخ یک سرمربی ایتالیایی آورده و آندرهآ استراماچونی، سرمربی سابق اینتر، را به عنوان جدیدترین مربی خارجی روی نیمکت نشانده؛ این ایتالیایی جوان آمده تا جایگزین یک خارجی دیگر شود: وینفرید شفر. پیرمرد آلمانی درست در فاصله سه هفته مانده به پایان رقابتهای لیگ در فصل گذشته از کار برکنار شد. پرسپولیس هم برای اولین بار در تاریخ هدایتش را به یک مربی آرژانتینی سپرده است؛ آنها بعد از عصر درخشانی که با برانکو ایوانکوویچ داشتهاند، حالا نیمکت را آرژانتینی کردهاند به این امید که موفقیتهایشان در لیگ برتر ادامه داشته باشد. حال اما موضوعی که قابل بحث است اینکه آیا این دو تیم با سپردن هدایتشان به سرمربیان خارجی خوشبخت میشوند؟
فقط امیر قلعهنویی!
رقابتهای لیگ برتر از فصل ۸۱-۸۰ شروع شده و الان نوزدهمین فصلش را قرار است تجربه کند. در این مدت استقلالیها سرمربیان مختلفی را روی نیمکت نشاندهاند که استراماچونی ایتالیایی سومین خارجیای است که بهعنوان سرمربی، هدایت استقلالیها در لیگ برتر را برعهده میگیرد. البته این تیم فقط در یک بازی، با هدایت میک مک درموت به میدان رفت که به دلیل اندک بودن حضورش به عنوان سرمربی در این دسته نمیگنجد. رولند کخ آلمانی اولین مربی خارجی لیگبرتری استقلال بود. در فصل دوم او آمد تا جانشین امیر قلعهنویی شود ولی فقط یک سال دوام آورد و از کار برکنار شد. استقلال در عصر این مربی آلمانی هیچ جامی به دست نیاورد. سالهای زیادی گذشت تا استقلال دوباره در لیگ برتر به یک مربی خارجی اعتماد کرد؛ در واقع بعد از فصل دوم این تیم با سرمربیان داخلی کار کرد تا اینکه نوبت به فصل هفدهم رسید؛ جایی که وینفرید شفر تبدیل شد به دومین سرمربی آلمانی استقلال در رقابتهای لیگ برتر. شرایط برای شفر خیلی بهتر از همتای دیگرش پیش رفت ولی او با وجود دومکردن باشگاه در رقابتهای لیگ برتر دستش به جام قهرمانی نرسید تا فقط با عنوان قهرمانی در جام حذفی، دل هواداران این باشگاه را خوشحال کند. شفر هم اما دو فصل کامل دوام نیاورد و از کار برکنار شد تا حالا عصر «ایتالیایی» این تیم شروع شود. برای استقلالیها، سرمربیان خارجی در لیگ برتر تا اینجا قهرمانی نیاوردهاند ولی در عوض امیر قلعهنویی، پرافتخارترین مربیشان بوده. او که همیشه مخالف «اجنبیهای چشمآبی» بوده، در مدتزمان حضورش در استقلال در لیگ برتر خوش درخشیده. قلعهنویی در چند نوبت روی نیمکت این تیم نشسته که کلی هم افتخار آورده؛ او سه قهرمانی برای استقلال در لیگ برتر و یک عنوان قهرمانی در جام حذفی هم آورده تا نهتنها پرافتخارترین سرمربی لیگبرتری باشد، بلکه پرافتخارترین سرمربی استقلال در لیگ برتر هم لقب بگیرد. امیر اما به واسطه مشکلاتی که با مدیران و بعضاً تماشاگران داشته، از استقلال دور مانده و این روزها با سپاهان در پی رسیدن به یک قهرمانی دیگر در لیگ برتر است. همین مرور کوتاه وضعیت استقلال در کار کردن با سرمربیان خارجی را نشان میدهد: آنها با خارجیها (تا این لحظه) چندان خوشبخت نبودهاند.
برانکو و دیگر هیچ
برعکس استقلال، رقیب سنتیاش از مربیان خارجی «خیر» دیده است. پرسپولیس که با علی پروین در اولین دوره رقابتهای لیگ برتر به عنوان قهرمانی رسید، دیگر تا رسیدن یک مربی «خارجدیده» دستش از رسیدن به جام قهرمانی در لیگ برتر کوتاه ماند. وینگو بگوویچ، راینر سوبل، آری هان و مصطفی دنیزلی فهرست طولانی سرمربیان خارجی ای بودند که روی نیمکت پرسپولیس نشستند، ولی کار پروین را نتوانستند تکرار کنند. این ناکامی تا زمانی ادامه داشت که افشین قطبی از «ینگهدنیا» به ایران برگشت و پرسپولیس را در فصل ۸۷-۸۶ با وجود کسر امتیاز دوباره به عنوان قهرمانی رساند. بعد از قطبی، پرسپولیسیها سه خارجی دیگر را هم روی نیمکت نشاندند که با آنها هم جامی نیاوردند؛ نلو وینگادا، (مجدداً) مصطفی دنیزلی و مانوئل ژوزه. با این حال آخرین خارجیای که روی نیمکت این تیم نشست، همه معادلات را عوض کرد؛ برانکو ایوانکوویچ چهار فصل روی نیمکت پرسپولیس نشست و شش جام برای این تیم به دست آورد؛ مهمترینشان اما سه قهرمانی متوالی در رقابتهای لیگ برتر بود که این تیم را تبدیل کرد به پرافتخارترین تیم لیگ برتر ایران. برانکو در نهایت اما از پرسپولیسیها جدا شد تا با عنوان «پرافتخارترین مربی خارجی باشگاه» تهران را ترک کند. ناگفته پیداست که پرسپولیس در رقابتهای لیگ برتر با نشاندن سرمربی خارجی روی نیمکتش به مراتب سود بیشتری در مقایسه با رقیب آبیپوش کرده است. نکته اما به تعداد حضور مربیان خارجی در این باشگاه هم برمیگردد؛ بر خلاف استقلال که خیلی کم به سرمربیان خارجی اعتماد کرده، پرسپولیسیها در ۱۸ دوره اخیر لیگ برتر تا دلتان بخواهد مربی خارجی داشتهاند؛ پیش از کالدرون که دهمین مربی خارجی باشگاه پرسپولیس در لیگ برتر است، برانکو نهمین خارجیای بود که روی نیمکت این تیم در لیگ برتر مینشست. به عبارت دقیقتر، پرسپولیس در لیگ برتر، بیش از آنکه با مربیان داخلی کار کرده باشد، هدایتش را به خارجیها سپرده است.»