چرخش اصولگرایان به سمت احمدی نژاد
به گزارش اقتصاد نیوز به نقل از ایرنا؛به نظر میرسد اصولگرایان آغوش خود را برای او بازگذاشته اما این بار نه برای حمایت از او بلکه برای به دست آوردن سبد رای احمدینژاد به گونهای که واعظ آشتیانی، فعال سیاسی اصولگرا درباره بازگشت جناح اصولگرا به سوی احمدینژاد گفته بود که بعید است که اصولگرایان وارد بحث انتخاباتی با احمدینژاد شده باشند، اما ممکن است هر اتفاقی بیفتد و احتمالا برخی در پشت پرده، مذاکراتی را برای انتخابات شروع کرده باشند.
تا دیروز معتقد بودند که احمدینژاد مسیر مرگ تدریجی را انتخاب کرده است، اما امروز خودشان را نیز در این مرگ تدریجی مقصر میدانند. به گفته ایمنآبادی، معتقدند احمدینژاد تجارب ناخوشایندی از آنها دارد، از اینرو اصولگرایان در محافل خصوصی ضمن سرزنش خود اذعان دارند که رفتارهای آنها موجب انحراف احمدینژاد شد زیرا احمدینژاد تاب این همه فشار و گزند را نداشت بنابراین این رفتارها موجب شد تا افرادی چون بقایی و مشائی، احمدینژاد را جذب خود کنند.
اصولگرایان و رسانههایشان مدتهاست سیاست کلی بایکوت و سکوت خبری را درمورد احمدینژاد در پیش گرفتهاند. اما فعالان سیاسی این جریان اخیرا در صحبتها و مصاحبههای خود حتما اشارهای به او و جریان منتسب به احمدینژاد را دارند.
اصولگرایان که تا به حال هیچ وقت موفق نشدهاند به یک اجماع کلی میان طیفها و گروههای درونی خود در رابطه با انتخابات برسند و در واقع یکی از مهمترین عوامل عدم موفقیت در انتخابات انشقاق و چند دستگی در این جناح سیاسی بوده است، تا به حال تلاش زیادی داشتهاند تا مانند جناح رقیب یک ائتلاف سراسری بین طیفهای خود برقرار کنند اما موفق نشدهاند. درواقع انشقاق و چند دستگی نقطه ضعف همیشگی این جریان بوده است. در انتخابات گذشته جبهه مردمی نیروهای انقلابی (جمنا) که قرار بود محور وحدت آنها باشد به نطقه افتراق و از هم پاشیدگی طیفهای این جریان سیاسی تبدیل شد. امسال هم که هرچه تلاش کردهاند تا به حال موفق نشدند همه نیروهای اصولگرایی را زیر یک چتر جمع کنند.
رویکرد اصولگرایان در قبال رئیس دولتهای نهم و دهم از سال ۸۲ تاکنون حمایت ششدانگ، زاویهگرفتن، طعنه و تمسخر و انتقاد تا بایکوت و حملات زبانی و حتی برخی مواقع فراتر از حملات کلامی و زبانی بوده است تاجاییکه یک سایت اصولگرا پیشبینی کرده بود که رئیس سابق دولت قرار است با الگوگیری از جنبش اعتراضی امسال در فرانسه به خیابان بیاید. اما حالا به نظر میرسد رویه آنها تغییر کرده است و این بار به نرمی میخواهند برخورد کنند. آنها خوب میدانند که در چنین وضعیتی نمیتوانند در انتخابات نتیجه دلخواه کسب کنند بنابراین به سبد رای احمدینژاد حتی اگر حداقلی باشد نظر دارند.
اما اصولگرایان هیچ وقت به این پرسش پاسخ ندادهاند که چرا احمدینژاد و یارانش که از دل اصولگرایان بیرون آمدند، چه اتفاقی افتاد که با حمایت آنها روی کار آمد اما در پایان کار توسط همین حامیان طرد شد و هزاران سوال بیپاسخ مطرح است. حالا هم که در آستانه انتخابات قرار داریم بدون توجه به همه این ابهامات به سمت احمدینژاد تمایل پیدا کرده و از سخنان آنها اینگونه استنباط میشود که بدشان نمیآید آرا او به سبد اصولگرایی وارد شود به گونهای که حداد عادل، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز درخصوص ارتباط میان جریان اصولگرایی و احمدینژاد میگوید: احمدینژاد در تمام دوران هشت ساله خود حتی یک بار هم نگفت که اصولگرا است و از همان اول راه خود را از اصولگرایان جدا کرد و ما هم مدام با وی درگیر بودیم چون از اجرای برخی مصوبات مجلس خودداری میکرد و میگفت من باید تشخیص دهم که کدام مصوبات اجرا شود و کدام اجرا نشود. البته ما هم امروز اصراری بر کلمه اصولگرایی نداریم و مراد ما از این، انقلابی عمل کردن است.