چه کسی حضور ناگهانی ظریف در اجلاس گروه هفت را ترتیب داد؟

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از جماران؛ هلن فوکوئت و گرگوری ویسکازی در مقاله‌ای در بلومبرگ نوشتند:

«1- به پای میزه مذاکره آوردن ایران و ایالات متحده، اولین مسئولیت امانوئل بونه(Emmanuel Bonne) مشاور جدید مکرون بود. بونه می تواند فارسی و عربی صحبت کند، او در اوایل سال 2000، مشاور سفارت فرانسه در ایران بود، بنابراین تهران برایش جای آشنایی است.

2-  برای انجام این وظیفه هم او دیدار ناگهانی محمد جواد ظریف در اجلاس گروه هفت را ترتیب داد. مکرون با انتخاب او نشان داد که فرمان سیاست خارجه اش را پس از دو سال تلاش بی حاصل، از اتحادیه ی اروپا به سمت خاورمیانه چرخانده است.

3- احیای یک سیاست خارجه ی فعال چیزی بود که مکرون در انتخابات سال 2017 قولش را داده بود. حالا با بهبود شاخص های داخلی، تاخیر آنگلا مرکل در سیاست های ائتلافی، و نیز برگزیت، مشاوران مکرون تایید می کنند که تلاش او در ماه های آتی بر بیرون از اتحادیه ی اروپا متمرکز خواهد بود.

4- طی یک سخنرانی در 27 اوت، مکرون سیاست خارجه ی دولتش را تاثیر گذار بر نظم جهانی توصیف و در طی دو ساعت 18 بار از کلمه ی بی باک استفاده کرد. دعوت ظریف به اجلاس گروه هفت نیز در چارچوب همین راهبرد جسورانه قرار می گرفت که در پایان نشست، نشانه های آشکاری از کاهش اختلافات دیده می شد.

5- هنری روم(Henry Rome) تحلیل گر گروه آسیا می گوید: در موضوع ایران مکرون همواره تلاش می کند کمینه ی مورد انتظار ایران و بیشینه ی مورد انتظار ایالات متحده را در نظر بگیرد. 

6- جدا از حفظ برجام مکرون تلاش می کند روابطش با روسیه را ارتقا دهد. هر چند بونه هیچ علاقه ای به این کار ندارد اما می گوید: مکرون پافشاری می کند که مشکلات دنیا بدون حضور روسیه حل نخواهند شد. اگر ما یاد نگیریم که با روسیه همکاری کنیم، در آینده گرفتار تنش و درگیری خواهیم بود.

7- تا همینجا هم نمی شود گفت که سیاست خارجه ی مکرون موفقیتی در بر داشته است. او در بحث توافق آب و هوایی پاریس با ترامپ به در بسته خورد، همچنین در توافق هسته ای ایران. تلاشش برای مدیریت گفتگوها بین لیبیایی ها هم هیچ پیشرفتی نداشت.

8- آزمون بعدی مکرون 24 سپتامبر است. جایی که ترامپ و روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل صحبت می کنند. مکرون می تواند درها را باز بگذارد، اما نمی تواند ترامپ و روحانی را وارد اتاق کند. ملاحظات سیاسی در هر دو کشور احتمالا مانع از برگزاری یک ملاقات رسمی خواهد شد. ساختمان سازمان ملل می تواند یک پازل لجستیکی یا یک کابوس باشد. شانس موفقیت پایین است. شانس شکست هم پایین است چرا که هیچ از طرفین مکرون را مقصر نمی بینند.»