شکست فیلم استقلالی آبی در گیشه سینما !
به گزارش اقتصاد نیوز و به نقل از همشهری ورزشی، شکست، سرانجام قابل پیشبینی عمده این فیلمهاست؛ حتی اگر در مورد جهان پهلوان تختی ساخته شده باشد، فیلمی که نوروز امسال اکران شد و با فروشی کمتر از ۲ میلیارد تومان، نتوانست حتی هزینه هشتونیم میلیاردی تولیدش را برگرداند.
آبی استقلال؛ ناامیدکنندهتر از همه
از اوایل مهر اما بعد از سالها تبلیغ و خبرسازی، فیلم مستند «آبی به رنگ آسمان» در مورد تاریخچه باشگاه استقلال در سینماها اکران شده است؛ فیلمی که هیاهوی اطراف آن تا همین حالا هم ادامه داشته و کارگردانش ادعا کرده علاوه بر کشف یک عنوان قهرمانی جدید برای استقلال، در این اثر سینمایی سقوط پرسپولیس به دسته سوم هم افشا شده است! با این فضا شاید انتظار میرفت استقبال چشمگیری از فیلم به عمل بیاید، اما حداقل تا روز ۱۶ مهر، حاصل اکران این محصول در ۱۹ سینمای تهران تنها فروشی ۲۰ میلیون تومانی بوده است. این اتفاق در حالی رخ میدهد که نام علی فتحاللهزاده بهعنوان تهیهکننده فیلم درج شده و در ستون بازیگران هم اسامی آشنایی همچون فرهاد اصلانی، سیامک انصاری، همایون ارشادی، حمیدرضا آذرنگ، رضا یزدانی، مهناز افشار و بابک حمیدیان به چشم میخورد. البته فیلم برای اکران در شهرستانها به مشکل خورده و تنها در یزد سالن سینما در اختیار داشته که ظاهرا فروش این شهر هم حدود ۲۰۰ هزار تومان بوده است. به این ترتیب این اثر سینمایی در مسیر ثبت ناامیدکنندهترین گیشه ژانر سینمای ورزشی در حرکت است؛ مگر اینکه در روزهای آینده اتفاق دیگری رخ بدهد.
پژمان جمشیدی؛ ۷۷ میلیارد به تنهایی!
این وسط البته فوتبالیها یک ترانسفر طلایی هم به دنیای سینما داشتند. پژمان جمشیدی که در عین ناباوری تبدیل به یک بازیگر موفق و پولساز شده است، در این سالها توانسته کارنامهای عجیب و غریب برای خودش دستوپا کند. تنها در یک مورد، اثر «خوب، بد، جلف» که از قضا تم فوتبالی هم داشت، آمار فروش بیش از ۱۶ میلیارد تومان را به جا گذاشت. در کارنامه جمشیدی غیراز این فیلم، محصولات پرفروش دیگری مثل «تگزاس» با ۱۴ میلیارد، «تگزاس۲» با ۲۵ میلیارد، «لونه زنبور» با ۹ میلیارد و «۵۰کیلو آلبالو» با ۱۳ میلیارد تومان فروش به چشم میخورد. این فقط بخشی از فعالیتهای هنری پژمان است که روی هم عدد عجیب ۷۷ میلیارد تومان فروش در گیشه را نشان میدهد! البته نیازی به گفتن نیست که در کنار جمشیدی بازیگران خوشرنگ و لعاب دیگری هم در این فیلمها حضور داشتهاند و اساسا فضای این قبیل آثار با فیلمهای مستندگونه ورزشی قابل مقایسه نیست.