۵ فوبیای جدید بشر
هراس خاص نوعی اختلال اضطراب است که به عنوان ترس شدید یا غیرمنطقی یا بیزاری نسبت به چیزی تعریف میشود. این ترس های غیرمنطقی میتواند در روابط شخصی، کار و مدرسه اختلال ایجاد کند و مانع از لذت بردن از زندگی شود.
همه ما با برخی از رایجترین هراسها آشنایی داریم؛ ترس از ارتفاعات (آکروفوبیا)، ترس از قرار گرفتن در فضاهای محصور و بسته (کلاستروفوبیا) و ترس از فضای باز بدون جایی برای گریختن (آگورافوبیا).
در عین حال روانشناسان معتقدند که با تغییر سبک زندگی، همه ما هراس و نگرانیهای جدیدی را نیز تجربه میکنیم.
برای مثال موارد زیر به نقل از نشریه "تایمزآوایندیا" برخی از ترسهای جدیدی هستند که در بین انسانهای این عصر به طور فزایندهای شایع شده است:
۱) اضطراب زیست محیطی:
با توجه به این که ما هر روز بیشتر در مورد تغییرات اقلیمی و تاثیرات آن میخوانیم، ترس از عواقب ناشی از تغییرات اقلیمی روز به روز رایجتر میشود. این نوع هراس بیشتر در نسل جوان مشاهده شده و منجر به ایجاد حملات پانیک (وحشتزدگی) از فکر گرمایش کره زمین و به پایان رسیدن منابع طبیعی آن میشود.
۲) بیگوشیهراسی (نوموفوبیا):
در عصر امروز که ارتباطات بیش از حد وجود دارد، هراس مشترکی بین افراد شیوع یافته که تا حدی نیز از نظر فرهنگی پذیرفته شده است. امروزه بسیاری از افراد در صورت جا گذاشتن گوشی خود و به همراه نداشتن آن دچار اضطراب و پریشانی میشوند و در صورتی که تنها با نگرانی زیاد به تماسها و پیامهای از دست رفته خود فکر میکنید، ممکن است دچار نوموفوبیا باشید که به هراس شدید از نبود تلفنهای همراه اطلاق میشود.
۳) نئوفوبیای غذایی:
نئوفوبیای غذایی به هراس از امتحان کردن غذاهای جدید و ناآشنا گفته میشود و شیوع روزافزونی میان کودکان خردسال دارد. این هراس موجب بهانهگیریهای مختلف فرد مبتلا نسبت به غذاهای مختلف میشود و ممکن است تا جایی پیش رود که فرد حتی غذاهای رایج و معمول را نیز نخورد.
۴) کربوفوبیا:
با افزایش رژیمهای غذایی مختلف و زودگذر و فشار زیاد اجتماعی در مورد پیدا کردن راهی برای تناسب اندام، جریان فکری اشتباهی شروع شده که برخی افراد بر اساس آن تمامی کربوهیدراتها را برای تناسب اندام، مضر میدانند و نسبت به خوردن هر گونه کربوهیدرات هراس دارند.
۵) ادیتیوولتافوبیا:
ادیتیوولتافوبیا به معنای هراس از رسانههای اجتماعی است. در صورتی که بخواهیم این هراس را از نظر روانشناختی بررسی کنیم، باید آن را با عنوان هراس از قضاوت شدن یا تحت نظارتهای موشکافانههای دوستان یا افراد غریبه قرار گرفتن تعریف کرد.