شگفتی در اولین ایستگاه انتخاباتی آمریکا؛ «پیت بوتیجِج» پدیده جدید دموکرات‌ها کیست؟
به گزارش اقتصادنیوز؛ اگرچه آیووا تنها یکی از ۵۰ ایالت آمریکاست که روی کاغذ تنها ۴۱ دیلیگیت و ۸ سوپردیلیگیت از کل ۳۹۷۹ دیلیگیت رقابت درون‌حزبی دموکرات‌ها و نیز ۶ کالج انتخاباتی از ۵۳۸ رأی الکترال انتخابات نهایی را شامل می‌شود، اما مجمع انتخاباتی (Caucus) در ایالت آیووا به عنوان اولین ایستگاه انتخاباتی دموکرات‌ها و نیز یکی از ۱۲ ایالت مردد، اهمیت فراوانی برای کاندیداها دارد.
همچنین آیووا یکی از ۶ ایالتی است که در آن مجمع انتخاباتی به جای انتخابات مقدماتی برگزار می‌شود. به عبارت دیگر در آیووا، نوادا، داکوتای شمالی، ساموا، گوام و جزایر ویرجینیا رأی دهندگان به‌جای آنکه مطابق معمول انتخابات‌های مقدماتی رأی پنهان در صندوق بیاندازند، در مجامع انتخاباتی حوزه‌های خود جمع می‌شوند و به بحث و تبادل نظر می‌پردازند.
پس از شمارش آراء، نامزدهایی که رأی‌شان به حدنصاب (معمولاً ۱۵ درصد آراء) نرسیده از دور رقابت کنار می‌روند و حامیان کاندیدای حذف شده می‌توانند به دیگر کاندیدهای باقی‌مانده رای دهند یا اینکه از رأی دادن چشم‌پوشی کنند. در نهایت بار دیگر آرای نامزدها دوباره شمارش می‌شود و دیلیگیت‌های ایالت به تناسب میزان آرای کاندیداهای باقی‌مانده بین‌شان تقسیم می‌شود.
در نهایت با اعلام نتایج حاصل از شمارش 99.94 درصد از آرای ایالت آیووا، پیت بوتیجج با 26.2درصد در رتبه اول قرار گرفت و برنی سندرز با 26.1 درصد جایگاه دوم را به خود اختصاص داد. پس از این دو الیزابت وارن، جو بایدن و ایمی کلوبشار به ترتیب در رده‌های بعدی قرار گرفتند.
این در حالی است که برنی سندرز در تعداد آرای عمومی 2631 رای بیشتر از بوتیجج به دست آورده. اما با توجه به سیستم انتخاباتی آمریکا بوتیجج درصد بالاتری از دیلیگیت‌ها را کسب خواهد کرد. چراکه حوزه‌های انتخابی که بوتیجج در آن‌ها پیروز شده به لحاظ دیلیگیت‌ها، وزن بیشتری داشته و به این ترتیب بالاتر از سندرز قرار گرفته است.
مراحل بعدی انتخابات درون‌حزبی دموکرات‌ها چگونه است؟
۱۱ فوریه نیز انتخابات مقدماتی (Primary) در ایالت نیوهمپشایر (با ۲۴ دیلیگیت) برگزار خواهد شد. در انتخابات مقدماتی روند بسیار ساده‌تر است و آرا یکبار شمارش شده و کل دیلیگیت‌های ایالت به سبد تنها کاندیدای پیروز ریخته خواهد شد و الباقی دست خالی سراغ ایالت بعدی می‌روند.
پس از آیووا و نیوهمپشایر، ۲ ایالت کوچک دیگر در ۲ هفته باقی‌مانده ماه فوریه تعیین تکلیف خواهند شد. ۲۲ فوریه مجمع انتخاباتی در ایالت نوادا (با ۳۶ دیلیگیت) و ۲۹ فوریه انتخابات مقدماتی در ایالت کارولینای جنوبی (با ۵۴ دیلیگیت) برگزار می‌شود. ۴ راند رقابت دست‌گرمی که البته هم سنگ محک مناسبی هستند، هم تأثیر فراوانی بر ادامه راه نامزدها خواهند گذاشت، و هم کمپین‌های انتخاباتی با آمادگی کامل به استقبال سه‌شنبه بزرگ (SuperTuseday) در ۳ مارس می‌روند که طی آن چند ایالت مهم از جمله کالیفرنیا، کارولینای شمالی، مینه‌سوتا، ماساچوست، کلرادو و ... تعیین تکلیف خواهند شد.
شگفتی در اولین ایستگاه انتخاباتی
تا همینجای کار و در اولین آوردگاه انتخاباتی شگفتی رقم خورده است. جو بایدن، کاندیدای پیشتاز در نظرسنجی‌های ملی و نیز در بسیاری از ایالت‌ها، نخستین بزنگاه را با لغزشی خطرناک پشت سر گذاشت.
معاون سابق رئیس‌جمهوری آمریکا که در نظرسنجی‌های ایالت آیووا با میانگین ۱۹.۳ درصد آرا در جایگاه دوم، پشت سر برنی سندرز (با میانگین ۲۳درصد) و بالاتر از پیت بوتیجج (با میانگین ۱۶.۸درصد) و الیزابت وارن (با میانگین ۱۵.۵درصد) ایستاده بود، نهایتاً در جایگاه چهارم و پشت سر الیزابت وارن قرار گرفت.
در عوض بوتیجج و سندرز در رقابتی تنگاتنگ پیشتازان حزب دموکرات در اولین نبرد درون‌حزبی شدند. صدرنشینی پیت بوتیجج و قعرنشینی جو بایدن به عنوان اولین شگفتی در اولین گام از جهات مختلفی حائز اهمیت است.
پیت بوتیجج کیست؟
«پیتر پال مانتگامِری بوتـیجـج» که با نام «پیت بوتیجج» شناخته می‌شود، شهردار «ساوث‌بِند» در ایالت ایندیانا است که حالا شگفتی‌سازِ اولین ایستگاه رقابت درون‌حزبی دموکرات‌ها در آیووا شده است.
پیت ۳۸ ساله در سال ۲۰۱۱ با کسب ۷۴٪ آرا شهردار شهر ۱۰۰هزارنفری ساوث‌بند شد و در سال ۲۰۱۵ آرای خود را تا ۸۰٪ ارتقاء داد.
پدر پیت اهل مالت (جزایری در جنوب ایتالیا و مرکز مدیترانه) است و پس از مهاجرت به ایالات متحده به عنوان پروفسور ادبیات در دانشگاه نوتردام ساوث‌بند مشغول تدریس شد.
نام خانوادگی «بوتیجج» ریشه عربی داشته و از کلمه «ابودجاج» به معنای پرورش‌دهنده مرغ (مُرغ‌دار) نشأت گرفته است. (جزایر مالت در سده‌های میانی تحت تصرف مسلمانان قرار گرفت و زبان مالتی زیرشاخه زبان سامی است)
پیت در سال ۲۰۰۰ همزمان با اتمام دوران دبیرستان بخاطر مقاله‌ای با موضوع «صداقت و شجاعت سیاسی برنی سندرز» نوشت، جایزه جان اف. کندی را از کارولاین کندی دریافت کرد. او در جوانی سابقه فعالیت سیاسی تشکیلاتی در حزب دموکرات و کمپین انتخاباتی افرادی چون جان کری را در کارنامه خود دارد.
بوتیجج فارغ‌التحصیل مقطع کارشناسی تاریخ و ادبیات دانشگاه هاروارد در سال ۲۰۰۴ است و سپس با دریافت بورس تحصیلی دانشگاه آکسفورد در مقطع کارشناسی ارشد PPE (فلسفه، سیاست و اقتصاد) مشغول تحصیل شد.
وی از سال ۲۰۰۹ به عنوان افسر اطلاعاتی ذخیره نیروی دریایی ارتش آمریکا قصم خورده است. پیت در سال ۲۰۱۴ به مدت ۷ ماه از دفتر شهرداری مرخص شد و ساوث‌بند را به مقصد افغانستان ترک کرد تا در واحد شناسایی و انهدام شبکه مالی تروریسم فعالیت کند.
نکته جالب اینکه بوتیجج در طول خدمت نظامی خود بیش از ۱۰۰ بار به کابل سفر کرده و در این مدت با هدف ارتباط گرفتن با افغان‌ها زبان فارسی دری را کمابیش فراگرفته است. جالب‌تر اینکه او علاوه بر فارسی دری (و انگلیسی) بر ۶ زبان دیگر تسلط نسبی دارد (ایتالیایی، فرانسوی، اسپانیایی، نروژی، عربی و مالتی).
شهردار جوان و سخنور ساوث‌بند آشکارا هم‌جنس‌گرا است و سال ۲۰۱۵ در آستانه اعلام تصمیم دیوان عالی آمریکا درباره حق ازدواج همجنسگرایان، با انتشار مقاله ای در ستون نظرات روزنامه «ساوث‌بند تریبیون» ضمن اعلام رسمی گرایش جنسی خود، همه افراد مانند خود را نیز به اعلام علنی این موضوع تشویق کرد.
او که یک مسیحی کاتولیک است در سال ۲۰۱۸ با پارتنر خود «چِیسِن گلِزمن» که یک معلم ۳۱ ساله است در مراسمی خصوصی رسماً ازدواج کرد.
چگونه بوتیجج به ستاره دموکرات‌ها در آسمان آیووا بدل شد؟
جوان‌ترین کاندیدای حزب دموکرات از طیف میانه‌روها (moderates) است و مواضع او با دو کاندیدای دیگر این طیف یعنی جو بایدن و ایمی کلوبشار هم‌پوشانی زیادی دارد. با این حال بیان صریح و سخنورانه بوتیجج در کنار ویژگی‌های شخصیتی‌اش توانست وی را از چهره‌ای گمنام به ستاره مناظره‌ها تبدیل کند. و اکنون در نخستین ایستگاه رقابت درون‌حزبی، پیشتاز ایالت آیووا و شگفتی‌ساز عرصه سیاسی آمریکا شده است.
مواضع بوتیجج تفاوت فاحشی با هم‌حزبی‌های خود ندارد و در مواردی مثل مالیات‌ها، حداقل دستمزد، صلح میان فلسطین و اسرائیل، روابط با عربستان سعودی، در میانه دو طیف مادِرِیت‌ها (راست میانه) و پراگرسیوها (چپ مترقی) قرار می‌گیرد. او طرفدار خدمات بهداشتی و درمانی برای متقاضیان به جای همه است. از توافق سبز برای مقابله با تغییر اقلیم و نیز حقوق سقط جنین، اصلاح قوانین سختگیرانه قضایی درباره ماریجوانا، لغو سیستم انتخاباتی وابسته به کالج الکترال، حقوق اقلیت‌ها و ... مانند دیگر هم‌حزبی‌های خود حمایت می‌کند.
آنچه وی را از دیگر نامزدهای دموکرات متمایز کرده این است که مطابق میل جامعه تحول‌خواه آمریکا «شخصیتی متفاوت» است. جامعه سیاسی آمریکا از دو طیف سنتی حاکم خسته شده‌اند.
قشر محافظه‌کار در جناح راست بعنوان حامیان حزب جمهوری‌خواه تا سر حد ترامپیسم رادیکالیزه شده و از نگاه آن‌ها چهره‌ای متفاوت مانند ترامپ بدون اندکی سابقه سیاسی و با مواضعی نژادپرستانه و چه بسا فاشیستی، جذاب‌تر از آدم‌های تکراری با حرف‌های تکراری است.
در سوی دیگر قشر لیبرال و تحول‌خواه آمریکا که پایگاه اجتماعی حزب دموکرات را شکل می‌دهند، دست به طغیان علیه جریان اصلی زده و هرجا فرصت انتخاب داشته‌اند دست رد به گزینه‌های نزدیک به جریان سنتی دموکرات‌ها زده‌اند. نتایج انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره در سال ۲۰۱۸ شگفتی‌آفرین بود و راه را برای تازه‌واردهای چپ‌گرا باز کرد. چهره‌های متعددی از اقلیت‌های نژادی، جنسی، مذهبی و ... وارد مجلس نمایندگان (و حتی سنا) شدند. و حالا لیبرال‌ترها و جوان‌ترها حامیان پر و پا قرص برنی سندرز سوسیالیست هستند و [دست‌کم در آیووا] الباقی این قشر که دست‌ودل‌شان به رأی سوسیالیستی نمی‌رود، کاندیدای متفاوتی چون بوتیجج را بر جو بایدن با آن همه سابقه ترجیح می‌دهند.
و این متفاوت‌بودگی دقیقاً همان چیزی است که شهردار جوان و کم‌تجربه یک شهر کوچک که زمانی گرایش جنسی‌اش تابو بود را به گزینه بالقوه ریاست‌جمهوری بدل کرده است. و یا پیرمردی که با مواضع جنجالی آشکارا از سوسیالیسمی می‌گوید که زمانی در ادبیات سیاسی آمریکا هم‌ردیف «دشمن» تلقی می‌شد، حالا به یک گزینه جدی کاندیداتوری حزب دموکرات بدل شده است.
و به این ترتیب در اولین ایستگاه رقابت درون‌حزبی دموکرات‌ها، کاندیدای همیشه پیشتاز با اختلافی چشمگیر به جایگاه چهارم تنزل یافته و در عوض دو کاندیدای کاملاً متفاوت با یکدیگر و متناقض با شاخص‌های مدنظر جریان اصلی، در رقابتی شانه به شانه پیشتازان دانکی‌ها شدند.
نویسنده: علی آزادی - روزنامه‌نگار
