خطر مسمومیتی دور از ذهن برای انسانها
به گزارش اقتصاد نیوز، گاز اُزون بر روی سطح زمین شدیداً خاصیت اکسید کنندگی دارد. این گاز طی فعالیتهای انسانی تولید میشود و اغلب در مناطق شهری یافت میشود. این گاز زمانی تولید میشود که آلودگیهای هوا در معرض نور خورشید قرار گیرند. کشورهای مختلف، میزان مجاز آلودگی اُزون را متفاوت از یکدیگر تعیین کردهاند. بهعنوان مثال، سازمان بهداشت جهانی بالای ۱۰۰ میکروگرم اُزون در مترمکعب را نامجاز میشمارد. این عدد در اتحادیهی اروپا ۱۲۰، در آمریکا ۱۴۰ و در چین ۱۶۰ در نظر گرفته میشود.
برای ارزیابی خطر مرگ ناشی از گاز اُزون، تیمی بینالمللی از دانشمندان طی یک برنامهی جهانی به بررسی این موضوع پرداختهاند. طی این برنامه، نرخ مرگ و میر به نسبت اقلیم و آلودگی هوا، بین سالهای ۱۹۸۵ تا ۲۰۱۵ مورد بررسی قرار گرفته است. با استفاده از این دادهها، محققین توانستهاند شرایط آب و هوایی شامل دما و رطوبت و همچنین غلظت اُزون در هر مکان را بهدست بیاورند و با تخمین تعداد مرگهای اضافی در هر روز، توانستهاند رابطهی آنها را با عوامل اندازهگیری شده محاسبه کنند. در طول دورهی مورد مطالعه، حدود ۴۵ میلیون مرگ در شهرهای تحت بررسی رخ داده است که محققین تخمین زدهاند که غلظت اُزون سالانه باعث بروز ۶،۲۶۲ مرگ اضافی شده است که نشان میدهد ۰.۲ درصد از مرگهای رخ داده، در اثر غلظت اُزون بوده است.
مقالهی تهیه شده بر اساس این مطالعه، در مجلهی British Medical Journal منتشر شده است. نویسندگان در این مقاله، نوشتهاند: «نتایج بهدست آمده، نشان میدهد که استانداردهای سختگیرانهتر میتواند به کاهش مرگ و میر ناشی از اُزون منجر شود. باید تلاشهای ملی و بینالمللی بیشتری در این زمینه انجام شود، تا بتوان به نجات زندگی انسانها امیدوار بود.»
بر اساس بررسیهایی که این تیم تحقیقاتی انجام دادهاند، بالغ بر ۸۰ درصد جمعیت شهری دنیا، در شرایطی بدتر از استانداردهای سازمان بهداشت جهانی در مورد غلظت اُزون زندگی میکنند. محققین اذعان دارند که تحقیقات انجام شده توسط آنها در واقع فقط از نوع رصد اطلاعات است و نمیتواند تصویری دقیق از شرایط ارائه کند.