ماجرای کرونا تا چه حد بحرانی می شود؟

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از نیویورک تایمز، 

جونیور در این خصوص گفت:  "آخرین باری در مورد پاتوژن جدید(کرونا) نوشتم ، زمانی بود که به طور رسمی با عنوان 2019-nCoV شناخته می شد  و باعث کشته شدن 106 نفر در چین شده بود. در آن زمان، این سوال که آیا ما در وضعیت اضطراری جهانی بهداشت قرار داریم یا خیر مطرح بود."

اکنون ، کمتر از یک ماه بعد ، ویروس حداقل 2،809 نفر را کشته است و در کل بیش از 82.600  نفر را بیمار کرده است  و مطمئناً در ایالات متحده نیز شیوع دارد. دکتر نانسی مسنیر ، مدیر مرکز ملی ایمن سازی و بیماریهای تنفسی ایالات متحده، در یک نشست خبری گفت: "این مسئله خیلی مهم نیست که آیا این اتفاق (شیوع) رخ خواهد داد یا خیر ، بلکه سوال مهمتر این است که دقیقاً چه زمانی این اتفاق خواهد افتاد."

سوال مهمی که مطرح می شود این است که ویروس چقدر خطرناک است ، و برای مبارزه چه کاری می توانید انجام دهید؟ همانطور که بسیاری از کارشناسان اشاره کرده اند، شیوع این بیماری به دو عامل بستگی دارد: چگونه ویروس به راحتی از فردی به فرد دیگر منتشر می شود و چگونه  بسیاری از افراد آلوده به بیماری شدیدی مبتلا می شوند که می تواند منجر به مرگ شود. تعیین هر دو عامل برای دانشمندان دشوار بوده است ، زیرا داده های فعلی در بهترین حالت در حد تقریبی باقی مانده اند.

براساس آنچه که تاکنون می دانیم ، به نظر می رسد 2019-nCoV  کمتر از دیگر ویروسهای کرونا که تا کنون می شناختیم کشنده است. جان آلن پائولوس در روزنامه تایمز می نویسد. دانشمندان تخمین زده اند که این بیماری به اندازه سارس مسری و بسیار کمتر کشنده است و میزان مرگ و میر این بیماری حدود 2.3 درصد است.

با این وجود ، این بدان معناست که ویروس تقریباً 20 برابر بیشتر از آنفولانزای معمولی کشنده است. البته آنفولانزای عالم گیر و مشهور اسپانیایی بین سالهای 1918 تا 1919 تعداد  زیادی از مردم را به کام مرگ کشاند و حتی گفته می شود تعداد کشته ها بیشتر از افرادی است که در جنگ جهانی کشته شدند. مک نیل می گوید: "اگر شما 300 دوست و آشنای نسبتاً نزدیک دارید ، شش نفر از آنها می میرند."

اما پائولوس تأکید می کند که چنین ارقامی بسیار  بی دقت و غیر دقیق محسوب می شوند. همانطور که گابریل لئونگ در روزنامه تایمز می نویسد ، ممکن است تعداد زیادی از افراد آلوده آلوده باشند اما یا علائمی خفیف دارند یا بدون علامت هستند و در نتیجه بیماری آنان تشخیص داده نمی شود. فراموش نکنیم که میزان مرگ و میر بسیار پایین است ، شاید حتی به اندازه آنفولانزای فصلی.

با این حال ، آنچه واضح است این است که ویروس به سرعت گسترش می یابد. همانطور که جیمز هامبلین در آتلانتیک خاطرنشان کرد که  میزان مرگ و میر کم این بیماری دقیقاً همان چیزی است که باعث می شود در شرایطی که خطرناکتر از ویروس ابولا است کم اهمیت تر در نظر گرفته شود. مایکل تی استرلم و مارک اولشاکر در "تایمز" می نویسند: "تلاش برای متوقف کردن انتقال آنفلوانزا مانند تلاش برای متوقف کردن باد است."

کارشناسان می گویند حتی با در دست داشتن واکسن، مهار این ویروس حداقل یک سال زمان لازم دارد . افزون بر این ممکن است این بیماری تبدیل به یک بیماری بومی شود. همانطور که ویویان وانگ  در تایمز نوشت ، Covid-19 ، بیماری ناشی از کرونا ویروس ، می تواند به یک بیماری فصلی مکرر مانند آنفولانزا تبدیل شود. با این وجود برخی می گویند نباید در تصمیم گیری شتاب کرد.

با همه این اطلاعات، شاید مهمترین چیزی که باید مد نظر قرار دهید این است که دستان خود را مرتب بشویید و از افرادی که علائم قابل مشاهده دارند دور شوید. در میان همه عدم قطعیت ها، همانطور که جینا کولاتا برای نشریه تایم گزارش می دهد، این دو مورد از معدود اقدامات احتیاطی قابل اطمینان هستند که می توانید انجام دهید.

هیچ مدرکی مبنی بر آلودگی حیوانات اهلی وجود ندارد ، بنابراین هنوز برای نگرانی درباره بیمار شدن از طریق حیوانات زود است. متخصصان بیماریهای عفونی واکسیناسیون آنفولانزا را به شدت توصیه می کنند. اوسترولم و اولشاکر می گویند وحشت نکنید و فقط برخی از داروهای مهم را ذخیره کنید اما در این کار زیاده روی نکنید زیرا احتکار باعث کمبود ناگهانی دارو می شود. دیوید دستنو ، روانشناس اجتماعی در روزنامه تایمز  می گوید باید با افکار منفی خداحافظی کنید و درباره ویروس فکر نکنید بلکه به جای مضطرب شدن باید به دستورهای مقام های پزشکی و بهداشتی گوش دهید.

البته ، محدودیت هایی نیز در کنترل ویروس وجود دارد. این احتمال وجود دارد که آنچه در ووهان چین اتفاق افتاده است ، در دیگر شهرها و کشورهای جهان نیز رخ دهد و بیمارستانهای زیادی به خطر بیفتند. در دنیایی که برای عالم گیری بیماری آماده نیست ،مؤثرترین روش برای کاهش تأثیر بیماری عالم گیر ، تمرکز بر حمایت از سیستم های مراقبت های بهداشتی است که از قبل آماده حمله ویروس شده اند.

یک سوال رایح این است که آیا  ویروس باعث رکود اقتصادی خواهد شد؟

کلارا فریرا مارکوس ر بلومبرگ می نویسد: اقتصاد در معرض ضربه خوردن از خطر احتمالی 2019-nCoV است. این شیوع ، اقتصاد جهانی را به لرزه درآورد و باعث شد که بازارهای بورس در کشورهای جهان اختلالی محسوس را تجربه کنند. این موضوع با در نظر گرفتن مشکلات زنجیره تامین چندان عجیب به نظر نمی رسد. فراموش نکنیم که چین یکی از محرک های اصلی تامین قطعات و تجهیزات بسیاری از کارخانه ها در سراسر جهان است.

لوری مک گینلی و کارولین یانسن جانسون در واشنگتن پست از دیدگاهی جالب موضوع را بررسی کرده اند. بر اساس گزارش این دو نفر، با توجه به اینکه بسیاری از داروها به طور جزئی یا به طور کامل در کشور چین تولید می شود ، نگرانی هایی وجود دارد که کمبود دارو در برخی کشورها به شکلی محسوس دیده شود. تیلر کاون  نیز در بلومبرگ می نویسد: "بهترین حدسی که تا کنون به واقعیت تبدیل شده این است که با توجه به فشار بر زنجیره های تامین و عرضه کالا، جنگ تجاری ادامه دارد و به شدت افزایش می یابد."

پاول کروگمن، ستون نویس تایمز می گوید: "اقتصاد جهانی برای هر نوع شوک آمادگی کافی ندارد. درست است ، ما می توانستیم با محرک مالی مناسب به بحران فعلی  پاسخ دهیم اما در  آمریکا ، جمهوریخواهان نمی توانند هر پیشنهادی را که منجر به کاهش مالیات برای ثروتمندان باشد ،  ارائه دهند."

روچیر شارما نیز می نویسد: " اگر تجربیات پیشین را مبنای حدس های امروز در نظر بگیریم باید تخمین بزنیم که آشفتگی های اقتصادی جهانی  نسبتاً مختصر خواهند بود و  سایر بیماری های اپیدمی نیز در بازار وقفه هایی ایجاد کرده اند اما  سرمایه گذاران اطمینان دارند که مقامات چینی هر کاری را که برای حفظ اقتصاد خود انجام دهند انجام خواهند داد. گرچه ضمانتی برای این موضوع وجود ندارد.