سقوط عجیب فوتبال ملی ایران
به گزارش اقتصاد نیوز به نقل از نود، پیش‌بینی می‌شد تیم ملی ایران بعد از رفتن کی‌روش دو سرنوشت در انتظارش باشد. اول این که فوتبال ملی با آمدن یک مربی سطح اول و مطرح روزهایی بهتر از گذشته را آغاز کند و روند صعودی داشته باشد یا با رسیدن به گزینه‌های همیشگی ایرانی آخر قصه‌اش برسد به حوالی همان نقطه آغاز و یک عقب‌گرد اساسی را تجربه کند. هیچ کدام از این دو اتفاق نیفتاد. ویلموتس نه آن مربی درجه یک و دهان‌پرکن بود و نه آن گزینه ناامیدکننده.
آن چیزی که با حضور مربی بلژیکی رقم خورد اما به گزینه دوم شبیه‌تر بود. مربی که علاوه بر توانایی فنی نسبتا خوبی که داشت به این دلیل به ایران آمد که مربی آرامی بود و به اصطلاح فدراسیونی‌ها «با مشکلات راه می‌آمد» و قرار بود بعد از دوران پرتب و تاب کی‌روش آرامش را در جو فوتبال ایران برقرار کند. او در نهایت اما با تصمیمات عجیب و غریب که مهم‌ترین آن رها کردن تیم ملی پیش از دیدار حساس با عراق بود نشان داد از نظر فنی و از نظر حرفه‌ای آن چیزی که می‌گفتند نبوده است.
کارنامه ویلموتس به علاوه سکون عجیب و غریب در فیفادی‌ها که هیچ خبری از بازی دوستانه و آمادگی‌های مرسوم نبود باعث شد تا سال 98 بدترین سال تیم ملی در کسب برد باشد. تیم ملی ایران در سالی که گذشت سه برد را در کارنامه‌اش ثبت کرد.
این در حالی است که تعداد بردهای ایران در 10 سال اخیر براساس تعداد بازی و شرایط تیم ملی بسیار بیشتر بوده است.
