چرا آمار کرونا مشکوک است؟
به گزارش اقتصاد نیوز، خبرگزاری بلومبرگ با انتشار دیدگاهی به قلم کتی اونیل، ریاضیدان و نویسنده کتاب «سلاحهای تخریبی ریاضی»، این دلایل را این گونه توضیح داده است:
۱- آمار منتشر شده در مورد تعداد افراد آلوده به ویروس کرونا تقریبا بیمعنی است. چون تنها تعداد مبتلایانی را نشان میدهد که مورد آزمایش قرار گرفتهاند و اصطلاحا تست کرونا دادهاند. اما هنوز امکان انجام تستهای کافی و متناسب با جمعیت کشورها در هیچ کجای جهان جز ایسلند وجود ندارد. بنابراین فقط با تخمینهای آماری میتوان حدس زد که بر پایه مبتلایان آزمایش شده، تعداد واقعی بیماران چه تعدادی است. به عنوان مثال ، در ایالات متحده، شواهد موجود حاکی است که تعداد واقعی افراد آلوده به ویروس کرونا حدود ده برابر تعداد مبتلایان گزارش شده است.
۲- آزمایشهای تشخیص ابتلا به ویروس کرونا دقیق نیستند و خطای متقارنی ندارند. چرا که نتایج منفی غلط کیتهای تست کرونا بیش از نتایج مثبت اشتباه است. به این معنی که آنها بیشتر تمایل دارند افراد را به هنگام بیماری، سلامت نشان دهند. برخی تحقیقات نشان میدهد که میزان نتایج منفی غلط تستها ۳۰ درصد بیشتر از نتایج مثبت اشتباه است. پس تخمینها برای برآورد تعداد واقعی بیماران را باید دست بالاتر گرفت.
۳- تعداد تستهای انجام شده با تعداد افراد آزمایش شده برابر نیست. از آنجا که نتایج آزمایشها دقیق نیست برخی از افراد حداقل دو بار آزمایش میشوند. این بدان معناست که سهم جمعیت آزمایش شده در مقایسه با تعداد افراد آلوده به ویروس کرونا بسیار کمتر است.
۴- اعداد قابل تطبیق با یکدیگر نیستند. چون گاهی اوقات، افراد هفتهها پس از بستری در بیمارستان میمیرند و یک هفته یا بیشتر پس از دریافت نتیجه مثبت آزمایش در بیمارستان بستری میشوند. بنابراین نباید انتظار داشت که شیب منحنی «تعداد مرگ و میرها» بلافاصله پس از مسطح شدن منحنی «تعداد مبتلایان» به صفر برسد. دلیل روشن این تأخیر این است که دوره بهبودی بیماران طولانیتر از مرگ آنها فرا میرسد و میزان مرگ و میر با گذشت زمان بیشتری کاهش می یابد.
۵- کاهش تعداد افراد بستری شده به معنای بهبود اوضاع نیست. اخیراً مقامات نظام بهداشت و درمان برخی کشورها تلاش کردهاند تا برای کاهش فشار کاری و حفظ کارآیی بالاتر بیمارستانها و بخش مراقبتهای ویژه، صدور دستور بستری بیماران را با وسواس و دقت بیشتری صادر کنند.
۶- مرگ و میرها بلافاصله یا منظم گزارش نمیشود. دلایل مختلف عملیاتی مانند تشکیل پرونده و اطلاعرسانی به خویشاوندان ثبت یک مرگ را نهایی میکند. شاید دلیل این که چرا بیشترین مرگ و میرها روزهای سهشنبه گزارش میشود، همین امر باشد. بنابراین از آمار خوب آخر هفتهها هیجان زده نشوید چون شاید آغاز هفته ناامیدکنندهای در پیش باشد.
۷- بسیاری از کشورها مرگ و میر حادث شده در خارج از بیمارستانها را گزارش نمیکنند. چون گاهی بیمارانی که در خانه، زندان، آسایشگاههای محل مراقبت بیماران خاص و سالمندان دقیق شمرده نمیشوند. مثلا هنگامی که فرانسه شروع به گزارش تلفات رخ داده در خانههای سالمندان کرد، تعداد مرگ و میر ناشی از بیماری کووید۱۹ حدود ۴۰ درصد افزایش یافت. در بلژیک هم که با دقت بالایی مرگ و میرهای حادث شده در خانههای سالمندان را گزارش میکند، ۴۰ درصد تلفات ویروس کرونا در خارج از بیمارستان ها رخ میدهد.
۸- کشورها خط مشی یکسانی در تعیین علت مرگ و میر بیماران مبتلا به کووید۱۹ ندارند. برخی از آنها تصور میکنند که نباید یک آزمایش تشخیص کرونا را برای تعیین علت فوت یک بیمار هدر کنند. بنابراین پزشکان ممکن است، بیماری کووید۱۹ را به عنوان یکی از فرضیههای فوت بیمار بررسی نکنند. به خصوص اگر بیمار جانباخته دارای سابقه بیماری بوده باشد، این اتفاق رایجتر است. این رویکرد ممکن است تأثیر بسیار زیادی بر روی دقت و قابلیت مقایسه دادهها بگذارد و وضعیت واقعی امکانات توانبخشی در خارج از بیمارستانها از جمله خانههای سالمندان به درستی بازگو نکند.
۹- مسئولان دولتی ممکن است انگیزههای متفاوتی برای مخفی کردن موارد ابتلا به ویروس کرونا داشته باشند. به همین دلیل است که آمار منتشر شده توسط چین، اندونزی و ایران در حال حاضر تحت نظارت و بررسیهای موشکافانه متخصصان قرار گرفته است.
۱۰- آنچه در یک کشور یا شهر اتفاق میافتد و یا آن چیزی که به عنوان میانگین اعلام میشود، قابل تعمیمم به همه جا نیست. برخی مطالعات اولیه و کوچک نشان میدهد که نرخ مرگ و میر ناشی از بیماری کووید۱۹ حدود ۱ درصد جمعیت آلوده به ویروس کروناست. اما این بدان معنا نیست که این نسبت در ایالات متحده آمریکا یا در شهر نیویورک نیز صدق کند. مناطق خاصی به دلیل ضعف سیستم بهداشت و درمان و بالا بودن شمار مبتلایان میتوانند شاهد نرخ مرگ و میر بالاتری باشند.
البته اشتباه نکنید؛ نتیجه موارد ذکر شده به این معنا نیست که مشاهده اطلاعات رسمی اتلاف وقت است چون اعداد میتوانند ما را نسبت به آنچه که در حال رخ دادن است، آگاه کنند ولی به شرطی که نقصهای آنها را تشخیص دهیم.