تندروها به آرزوی خود رسیدند اما خود قربانی خواهند شد
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از فارس؛ درهای قاره سبز همانطور که سیاستمداران ملیگرای افراطی اروپایی همیشه آرزوی آن را داشتند بسته شده، با این حال آنها را هم باید یکی از قربانیان این همهگیری جهانی دانست.
نشریه «فارین پالیسی» در گزارشی نوشت برای حزب «آلترناتیو برای آلمان» (آاِفدِ) معمولاً جلب توجه و تبدیل آن به یک حرکت سیاسی کار سختی نیست. زیرا به دلیل استعداد ذاتی سیاستمداران این حزب در تحریک و فتنهانگیزی، توجه بیش از حد آنها به مسائل مهاجران و پستهای مملو از ناامیدی بیشماری که در شبکههای اجتماعی درباره ناکامیهای دولت منتشر میکنند، این حزب همواره در سر خط خبرها قرار داشته و در جهتدهی به بحثهای سیاسی در آلمان بیشتر از آنچه باید سهم داشته است.
سیاستمداران این حزب همچنان علیه مهاجرت توئیت و از دولت آنگلا مرکل انتقاد میکنند. اما در بحبوحه همهگیری کرونا و در حالی که ۱۲۵ هزار مورد ابتلا در آلمان تایید شده وعده زیادی خانهنشین شدهاند، به نظر نمیرسد که حرفهای آنها مانند گذشته خریدار داشته باشد.
به نوشته فارین پالیسی، احزاب راستگرای تندرویِ در قدرت، قطعا تاکنون از فرصت کرونا برای اعمال اختیار بیشتر استفاده کردهاند. به طور مثال «ویکتور اوربان»، نخستوزیر مجارستان، قانونی را تصویب کرده که به میزان قابل توجهی اختیارات وی را در دوره اضطرار بدون داشتن تاریخ انقضا افزایش میدهد و حزب حاکم «قانون و عدالت» لهستان هم علیرغم این مسئله که محدودیتها مانع انجام موثر فعالیتهای انتخاباتی میشود، در حال پیگیری برای برگزاری انتخابات ماه مه است.
اما احزابی مانند «آافد» که در جناح مخالف دولت قرار دارند، با معضل جدیدی روبرو شدهاند. با روی آوردن مردم به سمت مقامات دولتی و کارشناسان برای کمک گرفتن از آنها به منظور گذر از بحران کرونا، این سیاستمداران راستگرا مانند گذشته در کانون توجهی که به آنها در پیشبرد اهدافشان کمک میکرد، نیستند.
نکته عجیب اینجاست که این احزاب با این وجود که مدتهای طولانی حامی اروپای دارای مرزهای داخلی و کشورهای قدرتمند که اول به مردم خودشان فکر میکنند بودند و به نظر میرسد در کوتاهمدت به این اهداف دست یافتهاند، دیگر قادر به تسلط بر مباحث سیاسی کشورشان نیستند. آنها حالا در تلاش برای جلب توجه و رسیدن به پیامی منسجم هستند.
«یوهانس هیلیا» مشاور سیاسی و کارشناس موسسه تاکتیکهای تبلیغاتی و ارتباطات آافد مستقر در برلین، در این خصوص گفت: این بحران مثل بحران یورو و مهاجرت که آافد از آن بهرهمند شد، نیست. در هر دوی این بحرانها آنها با دشمن خارجی روبرو بودند ... اما حالا با یک ویروس طرفند که در داخل کشور در حال شیوع است. روایت پیشفرض عوامگراها که همان «ما در مقابل آنها» یا «داخلیها در مقابل خارجیهاست» اینجا عمل نمیکند.
در ادامه فارین پالیسی میافزاید: شاید آلمان بهترین نمونه این پویایی و تغییر سریع باشد. چند هفته قبل از آنکه ویروس کرونا به موضوع اصلی در کشور تبدیل شود، آلمان به شدت درگیر مناظرات درباره نفوذ مستقیم و غیرمستقیم حزب آافد بود. اوایل فوریه دو حزب متمایل به راست از جمله حزب مرکل با نام اتحادیه دموکرات مسیحی (سیدییو) به همراه حزب آافد به سرنگونی یک فرماندار چپگرای ایالت مرکزی «تورینگن» رای داد.
این رای که در نوع خود تابوشکن بود به استعفای رئیس حزب سیدییو که جانشین منتخب مرکل بود، منجر شد و به آغاز دوره جستجوی روح ملی در آلمان در ارتباط با نقش آافد در سیاست و جامعه این کشور انجامید. این بحث وقتی شدیدتر شد که اواخر همان ماه یک افراطگرای دست راستی ۹ نفر را در یک تیراندازی به قتل رساند. اکثر این افراد خارجی بودند. این حادثه در دو قهوهخانه در شهر «هانائو» در ایالت «هنسن» آلمان به وقوع پیوست.
این تراژدی سوالاتی را از قبیل این که لفاظیهای ضدمهاجرتی تا چه حد در خشونت افراطی راستگراها نقش دارد، مطرح کرد. آن زمان به نظر میرسید که این موضوعات که در آلمان عمیقا موجب انگیزش احساسات شده بود، قرار است در ماههای آینده به مهمترین موضوع مباحث سیاسی تبدیل شود. اما با همهگیری کرونا، توجه افکار عمومی به این سمت جلب شد. در ابتدا سیاستمداران آافد از بسته شدن مرزها و تمرکز ملی بیشتر خوشحالی کردند. یکی از سران این حزب در اظهارنظری اعلام کرد این ویروس عدم موفقیت جهانیسازیِ بدون مرز را ثابت کرد و نشان داد کنترل مرزی جدید باید دائمی باشد.
اما از آن زمان و در هفتههای اخیر سیاتمداران این حزب مدام در حال بحث درباه موضوعات مختلف هستند. یکی از این مباحث انتقاد از دولت مرکل به دلیل نداشتن واکنش سریع در مقابل همهگیری کرونا بوده و تدابیر او را بسیار سخت و اقتدارگرا توصیف میکنند.
آنها همچنین به نزاعی درونحزبی درباره طرح پیشنهادی جداسازی جناحهای میانه از راست افراطی کشیده شدند، از برنامههای مطالعات جنسیتی در دانشگاههای آلمان انتقاد کردند، و خواستار باز بودن کلیساها در یکشنبه عید پاک به رغم همهگیری شدند.
وقتی هفته گذشته حزب آلترناتیو برای آلمان سیاست ۱۰ بندی خود برای مقابله با کرونا را رونمایی کرد، مشخص شد این طرح در اغلب موارد با تدابیر احزاب و سیاستمداران دیگر مشترک است. این طرح شامل افزایش ظرفیت آزمایش تشخیصی، فراهم کردن تجهیزات حفاظتی بیشتر برای کادر درمان و حفاظت از شهروندان در معرضِ خطر بیشتر بود، که نه نو بودند و نه جهتگیری حزبی داشتند.
در شبکههای اجتماعی هم به عنوان مهمترین ابزار در دسترس حزب برای برقراری ارتباط با طرفدارانش، که سابقا بسیار فعال و قوی عمل میکرد، شور سابق وجود ندارد. یکی از کسانی که آمار بازدید و بازخورد پستهای این حزب را در سه هفته قبل از همهگیری با سه هفته بعد از آن که این ویروس به سر خط خبرها تبدیل شود، مقایسه کرده، میگوید ارتباط با این حزب از طریق این پستها نسبت به گذشته نصف شده و پستهایی که درباره بحران کرونا منتشر شده از سایر پستها بازدید، تحسین و نظر کمتری میگیرد.
در این شرایط حزب دموکرات مسیحی مرکل توانسته در نظرسنجیهای انجام شده جایگاه بهتری پیدا کند. در حالی که حزب آافد به سختی در نظرسنجیها رضایت دو رقمی به دست آورده و در بعضی نظرسنجیها ۹ درصد کاهش محبوبیت داشته است.
«روت ووداک»، کارشناس دانشگاه وین و لنکستر در حوزه «معنی بیان» احزاب راستگرا میگوید: اکنون در دوران بحران سلامتی و در زمانی که عدهای از کارشناسان دوباره اهمیت پیدا کردهاند ... [احزاب راستگرای افراطی] اگر بخشی از بدنه دولت نباشند، واقعا چیز زیادی برای گفتن ندارند.
اگرچه در آلمان وضعیت این حزب به وضوح قابل مشاهده است، همتایان آن در دیگر کشورهای اروپایی هم کم و بیش با همین چالشها دستوپنجه نرم میکنند. در کشورهایی مثل اتریش و ایتالیا هم احزاب راستگرا از زمان آغاز همهگیری، جایگاه اجتماعی خود را در نظرسنجیها از دست دادهاند.
فارین پالیسی پیشبینی کرد با فروکش کردن بحران کرونا این احزاب زمینه مناسبتری برای کسب جایگاه پیدا کنند. به نوشته این نشریه، در بحث افت اقتصادی که بدون شک یکی از پیامدهای این همهگیری خواهد بود، این احزاب بر روی مسائل بحثبرانگیز حول محور کمک اتحادیه اروپا به کشورهای عضو این اتحادیه که بیشترین صدمه را دیدهاند، سرمایهگذاری خواهند کرد.
در ایتالیا، «ماتئو سالوینی»، رئیس حزب راستگرای این کشور قطعا بر روی کوتاهی همسایگان در کمک به ایتالیا در بحبوحه شیوع کرونا و کمبود همبستگی در اروپا تمرکز خواهد کرد. در آلمان و کشورهای دیگر اروپای شمالی با این نظر که کشورهای ثروتمندتر اتحادیه اروپا ید به کشورهای همسایه خود در جنوب این قاره کمک کنند، مخالفت خواهد شد. در واقع آلمان همان فضای احساسی را که در سال ۲۰۱۳ در مخالفت با یورو، به تشکیل حزب آافد منتهی شد، تجربه خواهد کرد. این حزب از هماکنون مخالفت خود را با طرح «پیوندهای کرونایی» به منظور کمک مالی به کشورهای اروپایی آسیبدیده از بحران کرونا، آغاز کرده است.