هشدار جدی در مورد گرمایش زمین
به گزارش اقتصاد نیوز به نقل از دویچه وله،اگر کشورهای صنعتی و رو به توسعه، تولید گازهای گلخانه‌ای را کاهش ندهند، بخش‌هایی از کره زمین در سال ۲۰۷۰ گرمایی غیرقابل تحمل را تجربه خواهد کرد. سه میلیارد و ۵۰۰میلیون نفر از سکنه مناطقی که میانگین دمای سالانه آنها ۲۵درجه است، قربانیان اصلی تغییرات آب و هوایی خواهند بود. این چکیده مطالعه‌ای است که مارتن شفر، متخصص علوم در دانشگاه واگنینگن هلند با همکارانش انجام داده است. او طی مقاله‌ای در مجله آکادمی علوم آمریکا می‌نویسد، چنین تغییری موجب کوچ این جمعیت عظیم از زیست‌گاه چند هزار ساله خود می‌شود.
شفر می‌گوید، ویروس کرونا جهان را ناگهان و به صورتی تغییر داد که چند ماه قبل حتی تصورش هم ممکن نبود: «مشابه همین تجربه می‌تواند در زمینه تغییرات اقلیمی رخ دهد.»
این پژوهشگر علوم یادآوری می‌کند که تغییرات اقلیمی آهسته پدیدار می‌شوند اما وقتی کار از کار گذشت، دیگر حتی نمی‌توان مثل مورد کرونا، به تدابیر یا مقررات حفاظتی امید بست. مارتن شفر و دستیارانش در تجزیه و تحلیل دانشگاهی خود، تاریخ و اطلاعات مربوط به زیستگاه‌های ترجیحی مردم در مناطق مورد نظر را بررسی کرده‌اند.
در بررسی مربوطه، مشخص می‌شود که تراکم جمعیت این مناطق متغیری است از میانگین دمای سالانه. در دمای میانگین ۱۱ تا ۱۵ درجه بیشترین تراکم وجود دارد و کمترین پراکندگی جمعیت در دمای متوسط ۲۰ تا ۲۵درجه است.
تیم پژوهشی هلندی می‌گوید وضعیت اقلیمی و "زیست بوم حیاتی" منطقه مورد بررسی، در شش هزار سال گذشته به ندرت تغییر کرده است. زیست بوم حیاتی Ökologische Nische des Menschen محیط لازم برای بقا و حیات پایدار گیاه و موجودات زنده است.
تحقیق دانشگاه هلندی با اتکاء به الگو‌های توسعه جمعیت، پیش‌بینی می‌کندکه اگر میانگین سالانه دما ۲۹ درجه شود، خشکسالی که هم اینک ۸/ ۰درصد پیشروی دارد و عمدتا در صحاری آفریقا نمود دارد، تا سال ۲۰۷۰ ۱۹درصد بیشتر می‌شود. طبق نتایج این پژوهش، خشکسالی و کم آبی در درجه اول دامان کشورهای امریکای جنوبی، آفریقا، هند، جنوب شرقی آسیا و شمال استرالیا را خواهد گرفت. در نیجریه، پاکستان، اندونزی و سودان نیز بیش از ۱۰۰ میلیون نفر از عوارض بی‌آبی رنج خواهند برد.
بحران‌های غیرقابل پیش‌بینی
پروفسور مارتن شفر می‌گوید: «این وضعیت نه تنها اثراتی ویرانگر بر جوامع خواهد گذاشت، بلکه توش و توانی برای رویارویی با بلایایی مثل یک همه گیری جدید باقی نمی‌گذارد.»
در مقاله تیم هلندی آمده که افزایش دمای اقلیم، لزوما باعث کوچیدن سکنه نمی‌شود، زیرا ترک خاستگاه و زادبوم به مجموعه‌ای دلایل پیچیده مرتبط می‌شود. با این همه پروفسور شفر نتایج این تحقیق را فراخوانی دوباره به جامعه جهانی برای کاهش هرچه سریع‌تر گازهای گلخانه‌ای ارزیابی می‌کند.
در پنجمین گزارش مجمع بین‌المللی تغییرات اقلیمی نیز تاکید شده که کشورها برای چند دهه، هیچ گام بازدارنده‌ای علیه غلظت گازهای گلخانه‌ای برنداشتند و زندگی نسل‌های آتی در خطر است.
پنج ماه قبل، دبیرکل سازمان ملل در نطق افتتاحیه ۲۵مین کنفرانس تغییرات اقلیمی در مادرید نسبت به نابودی اکوسیستم هشدار داده و از دولت‌ها خواسته بود از جنگ با طبیعت دست بردارند و زندگی آیندگان را استفاده از سوخت‌های فسیلی، به خطر نیندازند.
در آن کنفرانس، آنتونیو گوترش خطاب به کشورهایی که بیشتری میزان تولید گازهای گلخانه‌ای را دارند گفت: «آنچه مرا نومید می‌کند، کندی تغییرات و اقدامات است؛ به خصوص که ما در حال حاضر فناوری‌ها و ابزارهای لازم برای این امر را هم داریم... با وجود همه وعده‌ها، در ده سال گذشته میانگین گازهای گلخانه‌ای منتشره که موجب صدمات اقلیمی می‌شوند، سالی یک و نیم رصد افزایش داشته است.»
