اکتشاف دانشمندان در مورد مرگ عجیب حیوانات عظیم باستانی
به گزارش اقتصاد نیوز به نقل از گجت نیوز، تنبل زمینی (ground sloth) یکی از انواع پستانداران و جزو حیوانات عظیم باستانی بوده که مدتها پیش نسل آن منقرض شده است. با این وجود اکتشافات بقایای تعداد زیادی تنبل زمینی در شبه جزیره سانتا النا (Santa Elena) کشور اکوادور اطلاعات مهم و عجیبی را در مورد نحوه مرگ این موجودات عظیمالجثه آشکار کرده است.
تقریبا ۱۰ هزار سال است که دیگر تنبلهای زمینی منقرض شدهاند، اما شواهد منحصر به فرد و عدم وجود رسوبات بین بقایای استخوانی پیدا شده در سانتا النا نشان داده که تعداد ۲۲ مورد از گونه خاصی از این جانداران به نام “Eremotherium laurillardi”، به صورت همزمان در یک منطقه مردهاند.
بقایای این حیوانات عظیم باستانی در چالهای از قیر پیدا شده بود، اما گفته شده که دلیل مرگ آنها چیز دیگری بوده است؛ بررسیهای دانشمندان آمریکایی و اکوادوری نشان میدهد که به احتمال قوی منبع آب آشامیدنی این موجودات به وسیله فضولات خود آنها آلوده شده و باعث مرگ آنها شده است.
کشف بقایای حیوانات عظیم باستانی
در مقاله این کشف، دانشمندان اظهار کردهاند که شواهد پیدا شده به مرگ دستهجمعی دهها تنبل زمینی اشاره دارد؛ بر اساس بررسیهای موجود و وضعیتهای مشابه در اکوسیستمهای حیوانات بزرگی مانند اسب آبی که در باتلاقها و آبهای کمعمق زندگی میکنند، میتوان گفت که خشکسالی و یا بروز نوعی آلودگی در منبع آب موجودات دلیل این مرگ دستهجمعی بوده است.
استخوانهای این حیوانات عظیم باستانی بین ۱۸ تا ۲۳ هزار سال قدمت داشتند و با اینکه پستانداران مورد نظر برای میلیونها سال روی زمین زندگی میکردهاند و نسل آنها به تازگی از بین رفته، تا پیش از کشف اخیر اطلاعات زیادی در مورد نحوه زندگی و رفتارهای اجتماعی آنها در دست نبود. در گذشته هم بقایای تنبلهای عظیمالجثه جزئیات بسیار محدودی را در مورد زندگی آنها آشکار کرده بود، اما پیدا کردن بین ۵۰۰ تا ۶۰۰ قطعه استخوان در منطقه سانتا النا اکوادور از دید دانشمندان حوزه جانداران باستانی گنجینهای ارزشمند به شمار میرود.
همانطور که اشاره شد، بررسی قطعات پیدا شده نشان میدهد که استخوانها مربوط به حداقل ۲۲ تنبل زمینی غولآسا بوده و بازه سنی این موجودات هم متفاوت بوده است. از طرف دیگر پیدا شدن کل بقایا در یک لایه از زمین و رسوبات کم بین استخوانهای اسکلت موجودات خبر از فاصله زمانی بسیار کم بین مرگ هرکدام از تنبلها میدهد.
شواهد از وضعیت باتلاقی زمین قبل از مرگ تنبلها خبر میدهند و نکته جالب کشف این حجم از استخوان حیوانات عظیم باستانی وجود مقادیر زیادی بقایای گیاهی در بین اسکلتها بوده است؛ اما این بقایا به صورت گیاهان زنده نبودند و نگاهی دقیقتر نشان داد که مواد مورد نظر خورده شده، هضم شده و دفع شده بودند. بنابراین میتوان گفت که تنبلهای زمینی اکوادور در چالهای از مدفوع خودشان مردهاند.
نظریههای موجود
البته این موضوع تنها یک حدس در مورد سرنوشت تنبلهای مورد نظر بوده و از آنجایی که باتلاق محل زندگی آنها بعدها به چالهای از قیر مبدل شده، این احتمال هم وجود دارد که نفوذ مواد سمی به منبع آب و محل زندگی باعث آلودگی آب شده باشد.
با این حال وضعیت مشابه اسبهای آبی آفریقا نظریه مرگ در مدفوع را قویتر میکند؛ این موجودات عظیمالجثه به صورت گروهی در باتلاقهایی زندگی میکنند که در عین حال محل دفع فضولات آنها هم هست. محققان میدانند که مدفوع اسبهای آبی ترکیب شیمیایی آب را تغییر میدهد و باعث مرگ آب زیان موجود و حتی گاهی اوقات خود اسبهای آبی هم میشود.
از طرف دیگر وقوع خشکسالی و کمبود منابع آبی معمولا باعث از بین رفتن پوشش گیاهی اطراف باتلاق محل زندگی اسبهای آبی و در عین حال، افزایش ترکیبات سمی داخل باتلاق میشود؛ بنابراین بسیاری از اوقات دیده شده که به واسطه خشکی موجود و عوامل بیماریزا و آلوده کننده، موجودات ساکن باتلاق بسیار قبلتر از تبخیر کامل آب باتلاق جان خود را از دست دادهاند.
به علاوه بررسی نمونههای گیاهی دیگر داخل چاله سانتا النا که مربوط به مدفوع حیوانات عظیم باستانی ما نبودهاند، نشان داده که باتلاق محل زندگی تنبلهای زمینی به صورت دورهای خشک میشده و کمآبی را تجربه میکرده است.
به این ترتیب میتوان حدس زد که سناریوی مشابه وضعیت اسبهای آبی آفریقا برای پستانداران چندین هزار ساله اکوادور هم پیش آمده و با وجود بروز خشکسالی و کوچک شدن باتلاق مورد نظر، آب داخل آن هم آلودهتر شده و در نهایت باعث مرگ تنبلها شده است.