هشدار جدید دانشمندان در مورد ویروس کرونا

به گزارش اقتصاد نیوز به نقل از ایسکانیوز، براساس تحقیقات منتشر شده در «Annals of Neurology» حدود نیمی از بیماران کووید-19 بستری در بیمارستان علائم عصبی از جمله سرگیجه، مشکل در تمرکز، از بین رفتن حس بویایی و چشایی، تشنج، سکته مغزی و ضعف را تجربه می‌کنند.

این یافته‌ها نشان می‌دهد که کووید-19، بیماری بیش از یک عفونت تنفسی است و تهدیدی جهانی برای کل سیستم عصبی از جمله مغز، نخاع و اعصاب است.

ایگور کورالنیک استاد علوم مغز و اعصاب گفت: «این مهم است که عموم مردم و پزشکان از این امر آگاه باشند، زیرا عفونت SARS-CoV-2 ممکن است قبل از بروز هرگونه تب، سرفه یا مشکلات تنفسی در ابتدا با علائم عصبی همراه باشد.»

برخی دیگر از علائم عصبی که بیماران تجربه کردند شامل سردرد، کاهش هوشیاری و درد عضلانی است. همچنین برخی از بیماران ممکن است که سکته مغزی را تجربه کرده باشد.

نویسندگان این مطالعه می گویند، ویروس مستقیماً مغز را نیز آلوده می‌کند و واکنش سیستم ایمنی بدن به آن می تواند التهابی باشد که به مغز و اعصاب آسیب می رساند.

نمی‌دانیم که این پیامدهای عصبی چه مدت ادامه دارد؛ اما کورالنیک و همکارانش قصد دارند با ادامه پیگیری بیماران کووید-19 این موضوع را کشف کنند.

سایر مطالعات و متخصصان توجه به پیامدهای شناختی کوتاه مدت و طولانی مدت را مورد توجه قرار داده اند.

مطالعه حاضر به توضیح و توصیف مواردی مانند استمرار عوارض شناختی کوتاه مدت و بلند مدت کووید-19می‌پردازد که بسیاری از پزشکان، بیماران و ارائه دهندگان سلامت روان به آن توجه نکرده اند.

مطالعه حاکی از آن است که 65درصد بیماران مبتلا به کووید-19 هذیان را تجربه می کنند که می تواند توهمات واضح، بی نظمی، تحریک پذیری و دامنه تغییرات شناختی شگفت انگیز را به وجود آورد. یکی از متخصصان هذیان را به خودی خود یک اپیدمی نامید.

بیماران کووید-19بستری نیز ممکن است مستعد ابتلا به حملات اضطراب و هراس باشند، همچنین بعد از ICU یا PICS، خوشه ای از علائم شامل ضعف عمومی، چالش های شناختی و خلق و خوی ضعیف هم به‌وجد می‌آید.

هر بیماری تهدید کننده زندگی که افراد تحت مراقبت های ویژه ممکن است به عوارض شناختی و روانی دچار شوند؛ اما کارشناسان می گویند کووید-19 احتمالاً این عواقب را بیشتر می کند که موارد آلوده شدن مغز، مدت زمان قرارگیری در دستگاه تهویه، دوزهای زیاد داروهای آرام بخش و مهم‌تر از همه، جداسازی فیزیکی اعضای خانواده در طول درمان بر بیمار تاثیر دارد.