منتظر محمود احمدی نژاد باشیم؟

به گزارش اقتصانیوز به نقل از اسپوتنیک، این اواخر در رسانه ها مطالبی درباره تشدید فعالیت های سیاسی محمود احمدی نژاد رئیس جمهور سابق جمهوری اسلامی ایران (از 1384 تا 1392) ظاهر شد. بسیاری از تحلیلگران به این نتیجه می رسند که احمدی نژاد قصد دارد در ماه اردیبهشت 1400 مجدداً در کمپین ریاست جمهوری این کشور شرکت کند. این کار مطابق قانون اساسی در ایران مجاز است.

وی در ماه های اخیر به استان ها سفر کرده است، در جلسات و اجتماعات سخنرانی می کند، در توییتر، اینستاگرام که توسط جوانان ایرانی مورد استفاده قرار می گیرد، فعال است و وب سایت خودش را دارد.

احمدی نژاد همچنین در عرصه بین المللی فعال است. طی چند سال گذشته، او پیامهای شخصی هم به رئیس جمهور اوباما و هم رئیس جمهور ترامپ و رئیس جمهور ماکرون ارسال کرده است. محمود احمدی نژاد اخیراً نامه ای به محمد بن سلمان ولیعهد عربستان سعودی ارسال کرده است و از او  خواست که به درگیری ها در خاورمیانه از جمله در یمن را پایان دهد و خود را به عنوان میانجی در هر روند صلح معرفی کند. پیام های مشابهی مبنی بر پایان دادن به جنگ در یمن توسط احمدی نژاد به عبدالملک حوثی رهبر جنبش شیعه انصار الله (حوثی ها) در شمال آن کشور و آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل متحد ارسال شد.

در ژوئن سال جاری، در یک راهپیمایی نوبتی در استان گیلان، احمدی نژاد از رئیس جمهور روحانی به شدت انتقاد کرد، که کابینه وی برنامه 25 ساله  همکاری بین ایران و چین را تصویب کرد. رئیس جمهور پیشین توافقنامه ایران و چین را "طرحی مخفی برای فروش میهن، معامله پنهانی با طرف خارجی" خلاف منافع کشور و ملت "خواند.

محمود احمدی نژاد  در طول هفت سال پس از ترک ریاست جمهوری، از سیاستهای رئیس جمهور حسن روحانی انتقاد کرد، از همه جنبش های ضد دولت حمایت نمود و مخالف توافق هسته ای – برجام بوده و هست.

احمدی نژاد در شهرهای کوچک و مناطق روستایی بیشترین محبوبیت را دارد. به خاطر محبوبیت این بخش از جمعیت ایران منشأ، بیوگرافی و همچنین سخنان و کارهای پوپولیستی وی عمل می کنند.

لازم به تذکر است که احمدی نژاد همواره از سبک زندگی زاهدانه پیروی کرده است. رئیس جمهور سابق درگیر هیچگونه رسوایی در زمینه فساد نبود. هواداران وی بر این نکته تأکید دارند.

این سؤال پیش می آید: سیاستمدار احمدی نژاد چطورخود را در طی هشت سال ریاست جمهوری نشان داده است؟

مهمترین عامل تأثیرگذار بر اوضاع داخلی و حول ایران ، مسئله هسته ای ایران بوده و هست. برای حل آن، رئیس جمهور خاتمی در سال 2003 "مذاکرات هسته ای" را با آلمان ، فرانسه و انگلیس آغاز کرد که از طرف ایران تحت سرپرستی رئیس جمهور فعلی ایران روحانی انجام شد. در زمان خاتمی، ایران پروتکل الحاقی پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای (NPT) را امضا کرد. این سند توسط مجلس تصویب نشده است، اما خاتمی دستور داد که خواست های آن را رعایت کنند و کار غنی سازی اورانیوم را به حالت تعلیق درآورند. این کار تا سال 2006 انجام شد. 

احمدی نژاد در ماه های نخست ریاست جمهوری، تمام دست آوردهای رئیس جمهور خاتمی را باطل کرد. 

در زمان احمدی نژاد، ایران به طور فزاینده ای در انزوا قرار گرفته است. رئیس جمهور سرسختانه از جستجوی سازش ها امتناع ورزید و عمدتا به نشان دادن قدرت، چه در سطح جهانی، چه منطقه ای تکیه کرد.

در زمان احمدی نژاد، روابط بین ایران و اتحادیه اروپا سرد شد که به طور سنتی یکی از اصلی ترین شرکای تجاری و اقتصادی ایران بوده است. بیشتر کشورهای جهان از روابط گسترده با ایران فاصله گرفتند. در پایان دوره ریاست جمهوری وی، اقتصاد ایران نزدیک به فروپاشی شد، با وجود این که دولت احمدی نژاد در طول 8 سال 1.2 تریلیون دلار درآمد کسب کرده است، نیمی از این درآمد از درآمد نفت حاصل شد.

اما بحران اقتصادی نه تنها نتیجه تحریم های غربی بود. در دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد، روند برکناری نمایندگان اصلاح طلبان و سپس اصولگرایان و محافظه کاران میانه رو از کلیه پست های دستگاه دولتی، به طور فعال صورت می گرفت.

9 ماه تا انتخابات ریاست جمهوری در ایران باقی مانده است. کاملاً ممکن است که در این مدت نامزد جدیدی ظاهر شود. اما امروز، نامزدی احمدی نژاد رئیس جمهور سابق   برای سمت رئیس جمهور ایران کاملاً واقعی است.