صوفی: عارف و جهانگیری گزینههای بالقوه ۱۴۰۰ هستند/ کاندیداتوری ظریف در حد گمانه زنی است/ اصلاح طلبان از لاریجانی حمایت می کنند؟
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از تسنیم، علی صوفی، دبیرکل حزب پیشرو اصلاحات و عضو شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان در گفتگویی تفصیلی به بیان نکاتی پیرامون انتخابات ریاست جمهوری 1400، کاندیداهای انتخابات و عدم حمایت اصلاح طلبان از لاریجانی پرداخته است. در ادامه بخشی از این گفتگو را می خوانید.
با توجه به شرایط سیاسی کشور چه کاندیداها و گزینه هایی در جریان اصلاحات مطرح هستند؟
فعلا همه چیز در حد گمانه زنی است و هیچ کدام از این افرادی که مطرح می شوند پشتوانه جناحی یا جریانی ندارند. ممکن است در این روزها شخصی توسط یکی از احزاب به عنوان گزینه ای مطلوب و بالقوه برای ریاست جمهوری مطرح باشد و یا حتی شخصی مستقلاً اعلام کند که قصد شرکت در رقابت های انتخاباتی را دارد ولی همانطور که عرض کردم در شرایط فعلی نمی توان گزینه های کاندیداتوری را اعلام کرد.
مضاف بر اینکه هنوز موج انتخاباتی که معمولا باید پیش از انتخابات ها به وجود بیاید، به چشم نمی خورد که علت آن می تواند سردی فضای انتخاباتی مجلس یازدهم باشد که همچنان در جامعه برقرار است و از سوی دیگر یاس و ناامیدی و عدم میل به مشارکت مردم در انتخابات که طبیعتاً بر فعالیت سیاسی احزاب و نخبگان سیاسی نیز سایه افکنده است، به طوری که غالب فعالان سیاسی در یک وضعیت بلاتکلیفی به سر می برند و اساساً نمی دانند که به چه میزان امکان تاثیرگذاری در انتخابات را دارند.
عارف و جهانگیری گزینه بالقوه اصلاح طلبان هستند
با توجه به اینکه رسانه های عموماً اصلاح طلب در هفته های اخیر بر روی نام چهره هایی چون اسحاق جهانگیری، محمدرضا عارف و جواد ظریف به عنوان گزینه های بالقوه جریان اصلاحات برای انتخابات 1400 گمانه زنی هایی را مطرح کردهاند، از نظر شما این چهرهها تا چه میزان قابلیت این را دارند که به عنوان گزینه نهایی جریان اصلاحات برای انتخابات آتی ریاست جمهوری معرفی شوند؟
آقایان عارف و جهانگیری به دلیل پیشینه حضور در انتخابات ریاست جمهوری تا نزدیکی روز انتخابات و بعد کنار کشیدن از رقابتها، همچنان در افکار عمومی به عنوان چهرههای بالقوه برای ریاست جمهوری جای دارند. فارغ از آسیبهایی که در این سالها به وجهه سیاسی آنها وارد شده و فارغ از شرایطی که امروز نسبت به این دوستان حاکم است و نسبت به آن روزهایی که کاندیدا شده بودند متفاوت است ولی به هر حال آقای عارف و جهانگیری در افکار عمومی مطرح هستند و جسته و گریخته نیز در فضای مجازی کامنتها و اعلام نظرهایی وجود دارد و به هر حال شانس تایید صلاحیت از سوی شورای نگهبان را نیز دارند.
باب ورود چهره های غیراصلاح طلب به لیست انتخاباتی اصلاح طلبان بسته است
اما آقای ظریف و چهرههای دیگری که برای اولین بار قصد ورود به رقابت های انتخاباتی را دارند، آمدنشان در حد گمانه زنی است. چرا که ابتداً نهاد تصمیم گیر در رابطه با انتخابات و تعیین کاندیدا که تا پیش از انتخابات دوم اسفند شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان بوده، باید تشکیل جلسه بدهد و درباره راهبرد اصلاح طلبان برای انتخابات ریاست جمهوری نظر بدهد. در حالی که این شورا بعد از انتخابات مجلس یازدهم فعالیت جدیدی نداشته و امروز هم که تقریبا 8 ماهی از انتخابات مجلس گذشته همچنان خبری از جلسات انتخاباتی شورای سیاست گذاری نیست. بنابراین تاکنون فعالیت جدی از سوی اصلاح طلبان برای انتخابات ریاست جمهوری انجام نشده و مشخص نیست که راهبرد اصلاح طلبان برای انتخابات آتی دقیقا چگونه خواهد بود.
اصلاح طلبان دیگر حاضر نیستند که بدون قید و شرط در انتخابات شرکت کنند و کاندیدا داشته باشند و دیگر قرار نیست که اصل را بر شرکت در انتخابات بگذارند و نتیجه برای آنها فرع باشد. ضمن این که واقعیت این است که دیگر اصلاح طلبان آن مقبولیت سابق را در میان مردم ندارند.
به طور مثال اگر اصلاحطلبان بر همان راهبرد انتخابات اسفند 98 پافشاری کنند، طبعاً باب ورود چهره های غیراصلاح طلب به لیست انتخاباتی اصلاحطلبان بسته است یعنی تنها چهره های شاخص اصلاحطلب هستند که مورد حمایت بدنه جریان قرار میگیرند. بنابراین با توجه به اینکه تاکنون احزاب اصلاح طلب جلسهای با دستور کار انتخابات ریاست جمهوری نداشتهاند، نمیتوان درباره راهبرد آنها برای این انتخابات سخنی دقیقی گفت و تا آنجا که بنده اطلاع دارم قرار نیست به این زودیها جلسهای مشترک برای انتخابات ریاست جمهوری و معرفی کاندیداها برگزار شود.
اصلاح طلبان مقبولیت سابق را در میان مردم ندارند
با توجه به اینکه انتخابات مجلس با انتخابات ریاست جمهوری تفاوت هایی دارد و معمولا جریان های سیاسی یک سال قبل از انتخابات راهبرد خود برای حضور در انتخابات را تعیین میکنند، آیا فکر نمیکنید که کمی دیر شده است؟
قطعاً همین طور است. برای فعال شدن در انتخابات ریاست جمهوری حتی دیر هم شده ولی عرض کردم شرایط کشور و سیاستهای انتخاباتی حاکمیت مشخص نیست. از سوی دیگر اصلاح طلبان دیگر حاضر نیستند که بدون قید و شرط در انتخابات شرکت کنند و کاندیدا داشته باشند و دیگر قرار نیست که اصل بر شرکت در انتخابات باشد و نتیجه برای اصلاحطلبان فرع باشد. ضمن این که واقعیت این است که دیگر اصلاحطلبان آن مقبولیت سابق را در میان مردم ندارند. بنابراین لازم است در صورتی که جریان اصلاحات به این جمع بندی رسید که در انتخابات آتی از کاندیدایی اعلام حمایت کند، این شخص یک چهره اصلاح طلب شناسنامه دار و توانمند باشند. چرا که دیگر آن زمان گذشت مردم با استناد به وعده اصلاح طلبان و حمایت آنها از یک شخص پای صندوق ها حاضر شوند و به آن شخص رای بدهند. بنابراین هم مردم و هم اصلاح طلبان از راهبرد شرکت در انتخابات تحت هر شرایطی عبور کرده اند.
یک احتمال وجود دارد و آن این است که همانند انتخابات اسفند ماه که شورای سیاست گذاری رسما اعلام کرد به دلیل عدم حضور کاندیداهای اصلاح طلب امکان دادن لیست را ندارد ولی برخی احزاب یا گروه ها اقدام به لیست دادن کردند، بار دیگر چنین شرایط اتفاق بیفتد که نتیجه آن نیز همانند انتخابات مجلس این می شود که شاخص ترین چهره لیست اصلاح طلبان بیش از 60 هزار رای در تهران نمی آورد
اجماعی برای حمایت از لاریجانی در میان اصلاحطلبان شکل نخواهد گرفت
با این اوصاف گمانه زنی هایی که درباره احتمال حمایت اصلاح طلبان از آقای لاریجانی می شود، رد می کنید
بنده به طور قاطع میگویم که مسلماً اجماعی بر روی حمایت از آقای لاریجانی برای انتخابات 1400 شکل نخواهد گرفت.
آیا این نظر شما در شرایط فعلی صدق می کند و ممکن است در ماه های آینده اتفاقات دیگری بیفتد یا اینکه اصلاح طلبان به طور کلی برنامهای برای حمایت از آقای لاریجانی ندارند؟
همانطور که عرض کردم واقعیت جامعه این اجازه را به اصلاح طلبان نمی دهد که بر روی کاندیدای غیر اصلاحطلب سرمایه گذاری کنند، حتی اگر آن چهره سیاسی مواضع بینابینی هم داشته باشد و اینطور نیست که اصلاح طلبان مجال این را داشته باشند تا بار دیگر شخصی چون روحانی را به مردم معرفی کنند و این باب بسته شده است.
البته یک احتمال وجود دارد و آن این است که همانند انتخابات اسفند ماه که شورای سیاستگذاری رسما اعلام کرد به دلیل عدم حضور کاندیداهای اصلاحطلب امکان دادن لیست را ندارد ولی برخی احزاب یا گروهها اقدام به لیست دادن کردند، بار دیگر چنین شرایط اتفاق بیفتد که نتیجه آن نیز همانند انتخابات مجلس این می شود که شاخصترین چهره لیست اصلاح طلبان بیش از 60 هزار رای در تهران نمیآورد. بنابراین ممکن است اقدامی ناصحیح و غیرواقع بینانه از سوی برخی احزاب و گروه های اصلاحطلب انجام شود ولی قطعا این اقدامات با اجماع کلیت جریان اصلاحات همراه نخواهد شد.
اصلاحطلبان تنها در صورتی شانس پیروزی در انتخابات را دارند که مشارکت حداکثری در انتخابات میسر شود. در غیر اینصورت همانطور که مردم امروز علاقهای به آقای روحانی ندارند اگر یک شبه روحانی نیز از سوی اصلاحطلبان معرفی شود، نمیتوان امیدوار بود که مردم رغبتی به او نشان دهند و دیگر افکار عمومی چنین ریسکی را نخواهند کرد.