آقای ربیعی!چرا توی دهن این دولت نمی زنید؟

به گزارش اقتصادنیوز در این یادداشت آمده است؛

*آقای علی ربیعی سخنگوی دولت امروز در اصفهان گفته : "رسانه‌ها شرایط کشور و نقش تحریم‌ها را به درستی برای مردم تبیین کنند. باید ظلم آمریکا که به واسطه تحریم‌ها به مردم روا شده است را به مردم گفت ولی متاسفانه برخی خود زنی می‌کنند."

*آقای ربیعی عزیز! امروز ظهر رفته بودم بقالی محل. همزمان با من یک کارگر ساختمانی هم  وارد شد. ده تا تخم مرغ گذاشت توی کیسه نایلون و به فروشنده گفت چقدر شد؟ جواب شنید 13هزارتومان.

کارگر برگشت به سمت شانه تخم مرغها و 4تا از تخم مرغهای داخل کیسه را برگرداند سرجایش. پول 6تخم مرغ را پرداخت و رفت.

من نمی دانم وقتی پیش همکارانش برگشته چه به او گفته اند ولی می توانم حدس بزنم که شما می دانید.

*آقای ربیعی ! شما دیواری از ما رسانه ای ها کوتاه تر پیدا نکرده اید؟ ما برویم به مردم چه بگوییم؟ بگوییم سفره مردم کوچک و کوچکتر شده چون تحریم است؟ بگوییم دلار بیست و چندهزار تومان شده چون تحریم است؟ خب چرا خودتان نمی گویید؟ چرا رسانه ها را به مذبح می فرستید؟ می خواهید امثال من برویم به جنگ رسانه های ضددولت؟ چرا ما قربانی بشویم؟ چرا خودتان نمی روید سراغ کله گنده های همان رسانه ها؟ چرا ما را درگیر می کنید؟ می خواهید ما را از نان خوردن بیندازید و همین تخم مرغ دانه ای 1300 تومان هم سر سفره مان نباشد؟

نه آقای ربیعی! باورم نمی شود که ما رسانه ای های ضعیف را وجه المصالحه قرار دهید. ما هکذا الظن بک.

*اما نه آقای ربیعی!  به حکم رفاقت هم شده دوست نداریم شما را تنها بگذاریم. بعضی رسانه ها نشان داده اند در این 8 سال با همه بی مهری هایی که از همکاران شما در دولت دیده اند، پای رایی که مردم داده اند ایستاده اند و فحشش را شنیده اند و چوبش را هم خورده اند. و در عین حال،بعضی از وزیران جنت مکان دولت، حتی خبرش را هم نشنیده اند و خنده دار تر آنکه خودشان شاکی به دادگاه هم بوده اند!

*فعلا مرا با آنها کاری نیست اما با شما هست. شما از ظلم امریکا در تحریمها می گویید. این ظلم که امروز نازل نشده. درست است که الان شدت آن با هیچ دوره ای قابل مقایسه نیست اما دهها سال است به آن خو کرده ایم. اگر قرار باشد روی پای خود بایستیم شاید دهها سال دیگر هم باید مزه تحریم را بچشیم. نوش جانمان. اما آقای ربیعی همه چیز که بخاطر تحریم امریکا نیست. چرا به مردم نمی گویید همان پنجره هایی که برجام بازشان کرد، چه کسانی بستند؟ چه کسانی نگذاشتند نرمش قهرمانانه، نانش در سفره مردم بنشیند؟ بازی های کاسبان تحریم که نگذاشتند ما حق مان را از دهن شیر دربیاوریم کار چه کسانی بود؟ کجای برجام اعتماد به غرب بود که هده ای هوچی با ادعای دروغین انقلابیگری ، کام مردم مان را تلخ کردند و با چشمک زدن به غربیها از آنها دستخوش گرفتند؟ حمله به سفارت عربستان را چه کسانی و با چه هدفی ترتیب دادند؟ خنجرهایی که از پشت به سربازان دیپلماسی مملکت فرو کردند کار کی بود؟ 

*آقای ربیعی! از این سوالها باز هم هست . خیلی هم هست. اما جوابش را ما رسانه ای ها نمی دانیم. اگر هم بدانیم بخاطر اینکه زن و بچه داریم جرات گفتنش را نداریم. اما شما می دانید. پس بگویید . خودتان از خاکریز سانسور این حرفها بالا بروید. ما هم پشت سرتان میاییم. همزمان هم توی دهن امریکا می زنیم و هم عواملش را که چاقوی او را تیز می کنند بی آبرو می کنیم و هم ستون پنجم شان را که می خواهند فضای جنگ با امریکا را غبارآلود کنند تا ما نفهمیم کی به کی است، رسوا می سازیم. 

ما در دولت مدعی مدیریت جهان که خیلی از همین دلواپس های امروز دلشان برایش غنج می رفت، کلاهی سرمان رفته که تا سالهای سال باید غرامتش را بدهیم. دیگر نمی خواهیم احمق حسابمان کنند.

*شما می دانید چه می گویم آقای ربیعی. نمی دانید؟ این روزها سخن از دولت پنهان است. ما که نمیدانیم این دولت کیست و کجا قایم شده. اما شما می دانید. فقط اینقدر می دانیم که این دولت پنهان، موفقیتش را مرهون بعضی بی عرضگی ها و محافظه کاری ها ی دولت مستقر است.

این دولت را  به ملت معرفی اش کنید تا همه با هم توی دهن " آن" دولت بزنیم و ضمنا تکلیف سوءتدبیرهای برخی مدیران  این دولت را هم روشن کنیم.

* آقای ربیعی!کارگر پس پریروز،پاسدار پریروز،وزیر دیروز، سخنگوی امروز! جراتش را دارید تا به جنگ کسانی بروید که دارند توی دهن ملت می زنند؟