آینده روابط تهران و بغداد در هاله‌ای از ابهام

وی افزود: سیاست ایران نیز بر این است که استراتژی وابستگی متقابل ایران و عراق را تعریف کند و آن را اجرایی کند. پس ما نیاز به این نداریم که در عراق نفوذ داشته باشیم، بلکه نیاز داریم تا ایران و عراق  از نظر ظرفیت های اقتصادی و فرهنگی و از نظر ژئوپلیتیکی به هم پیوند بخورند.مثلا راه عراق به دریاهای آزاد خیلی محدود است و ایران می تواند 2 بندر بزرگ در خلیج فارس با سرمایه گذاری های بخش خصوصی  بسازد و این 2 بندر فقط به کالاهای عراقی خدمات بدهند، یعنی عراق هرچه کالا می خواهد از این بنادر صادر کند و هرچه کالا هم می خواهد از این بنادر وارد کند و از طریق راه آهن به کشورش ببرد. یعنی دو کشور تجارت خود را با هم چفت کنند و به هم پیوند بزنند.

این کارشناس در پایان گفت: اگر استراتژی وابستگی متقابل را ایران و عراق با هم عمل کنند هر دو کشور قوی می شوند و این می تواند مشکلات عراق را برای آینده دراز مدت حل کند. الان حدود 20 سال از اشغال عراق می گذرد و عراق نتوانسته است حتی مشکل برق خود را حل کند با اینکه یکی از پولدار ترین کشورهای منطقه است و بیشترین نفت را می فروشد، اما چون مسیری که دارند می روند بدون پیوند خوردن اقتصادشان با ایران است، مسائلشان را حل نمی کند و آنها باید بتوانند چنین کاری را بکنند. این راهبرد خیلی از مسائل و مشکلات مردم عراق را حل می کند. فرض کنید عراق با اردن و عربستان و .. هر کاری میخواهد انجام دهد، هیچکدام جای ایران را نمی گیرند؛ ایران و عراق از نظر جغرافیایی کنار هم هستند و جمعیت عراق و ایران در نزدیک مرزهای طرفین است و اینها اگر بتوانند با هم مبادلات تجاری بکنند، می توانند کالاهای بسیار ارزان و کم هزینه و ارزشمند را خرید و فروش کنند مثلا انتقال هندوانه و میوه و محصولات مختلف از دزفول به عراق فاصله اش کمتر است تا بخواهد از دزفول به تهران بیاید. تمام محصولاتی که در خوزستان به عمل می آید فاصله اش تا عراق خیلی نزدیک است. از نظر بنادر هم اگر عراقی ها بتوانند از بنادر ایران بیشتر استفاده کنند برای آنها خیلی نزدیک تر است تا بخواهند از بنادر سایر کشورها استفاده کنند.