بلایی که عدس بر سر چشمان می آورد

به گزارش اقتصادنیوز ،  به گفته کارشناسان تغذیه، عدس یکی از بهترین راه های تامین پروتئین کم چربی برای بدن ماست که سرشار از مواد معدنی، ویتامین ها، آنتی اکسیدان و فیبر است و خوردن روزانه آن می تواند به تقویت و بهبود قوای جسمانی ما منجر شود.

اما عدس مضراتی هم دارد .عدس نفاخ، دیرهضم و کاهش دهنده میل جنسی است.

زیاده روی در مصرفش، غلیظ کننده خون است و جریان خون را در رگ های باریک کُند می کند و ممکن است موجب کم شدن قوه بینایی، سوزش ادرار، قولنج، ناراحتی های عصبی، بند آمدن قاعدگی و درد و شدت بواسیر شود. به همین جهت معمولاً عدس را با روغن کنجد یا روغن بادام و سرکه و سایر مخلفات دیگر طبخ کرده و می خورند.

زیاده روی در خوردن عدس، قدرت دید چشم را کم کرده و باعث خواب های آشفته می شود.

نقل شده پیغمبر اکرم (ص) فرمود: «عدس بخورید زیرا عدس، دانه مبارک و مقدسی است که رقّت قلب می آورد و اشک را زیاد می کند و هفتاد پیامبر که آخرین شان عیسی بن مریم است، آن را مبارک دانسته اند.»

و نیز نقل شد امیرالمؤمنین علی (ع) فرمود: «خوردن عدس، دل را نازک می کند و اشک را جاری می سازد.»

یکی از بنی اسرائیل از سنگدلی و کمی اشک خود به خداوند متعال شکایت کرد. خداوند به وسیله پیغمبری برای او وحی فرستاد که عدس بخور. او نیز چنین کرد. دلش نازک شد و اشکش جاری گردید.

دانه عدس دارای ویتامین های «آ»، «ب»، «ث»، «پ پ»، «6B» ،«2B» ،«1B» و فلزاتی چون آهن و کلسیم و از همه بیشتر فسفر می باشد و از آلبومین، هیدرات دوکربن، چربی، آب، سلولز، پتاسیم، منیزیم، ترکیب پروتئین، تریپتونان، ترهئونین، ایزولوسین، لوسین، لیزین، میتونین، سیستین، فنیل آلانین، نیروزین و والین برخوردار است.

عدس از آن دسته دانه های خوراکی و مغذی است که خیلی زود می پزد. لعابدار است و در موارد ناراحتی های روده مفید می باشد. عدس پخته را در هر مرهمی برای پاک کردن زخم های بدن به کار می برند. مسواک زدن با سوخته گرد عدس برای سفید کردن دندان مفید است.

بهترین طریقه خوردن عدس، جوانه آن است که ضمن اینکه معایب فوق را ندارد، محسّنات خوب آن را به مقدار فوق العاده بیشتری نیز به همراه دارد.

مصرف عدس موجب فعالیت کلیه، تقویت عضله قلب، تقویت خون، عضلات و رشد و نمو کودکان و فعالیت یاخته ها (سلول ها)ی مغز و هوش و حافظه را افزایش می دهد. علاوه بر این، سوخت و ساز بدن را تنظیم و از کمی خون جلوگیری می کند. درمان کننده تکرر ادرار و خونریزی قاعدگی است. آب عدس پخته مسکن سرفه، درد سینه و ملین است.

ضماد عدس پخته با سرکه، ورم و آب را درمان می کند. گرد سوخته عدس سفیدکننده دندان ها و درمان بخش زگیل است. ضماد پخته آن با برگ کلم جهت ورم پستان که بر اثر انعقاد شیر به هم رسیده باشد، مفید است. خون و ترشحات داخلی را ترش می کند. مادرانی که آرزوی داشتن دختر دارند، از این خاصیت عدس می توانند استفاده نمایند.