ماندگاری کرونا در کدام غذاها بیشتر است؟
به گزارش اقتصاد نیوز به نقل از ایسنا، امیرمحمد مرتضویان- رییس دانشکده تغذیه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی- در نشست خبری تازه‌های غذا، تغذیه و کرونا با اشاره به نتایج مطالعات انجام شده در این مرکز تحقیقات و انیستیتو با بیان اینکه در ابتدای اپیدمی کرونا این سوال مطرح بود که آیا مواد غذایی شامل خود غذا و بسته بندی غذا می‌تواند باعث سرایت ویروس به بدن شوند، گفت: تحقیقات ما نشان داده که این احتمال وجود دارد ولی سازمان جهانی بهداشت قویا در ابتدا اعلام کرد که سرایت کرونا از طریق غذا صورت نمی گیرد.
وی با بیان اینکه در کل میکروب و باکتری از دو طریق می‌تواند آلودگی را وارد بدن کند، گفت: یا غذاها خاستگاه میکروب هستند و یا اینکه آلودگی ثانویه صورت می‌گیرد یعنی به نحوی غذا آلوده شده و بعد آن آلودگی وارد بدن شده است.
وی افزود: در مورد کرونا فرضیه اول کمتر محتمل است یعنی غذا خاستگاه ویروس باشد که البته تحقیقاتی در این رابطه در جریان است ولی از طریق غذای آلوده به ویروس یا از طریق ترشحات تنفسی فرد مبتلا این احتمال یعنی سرایت الودگی از طریق غذای آلوده به انسان وجود دارد و اکنون ثابت شده است که اگر فردی آلوده به کرونا باشد با یک عطسه و سرفه می تواند غذا را آلوده کند و این آلودگی را به سایرین منتقل کند.
رییس انستیتو تحقیقات تغذیه‌ای و صنایع غذایی با تاکید بر اینکه امکان سرایت کرونا از طریق غذا به بدن وجود دارد و این موضوع به خصوص در مورد غذاهای غیر صنعتی، غیر کارخانه‌ای و سنتی وجود دارد.
مرتضویان با اشاره به طراحی یک مطالعه اصیل در این رابطه ، گفت: بر اساس این فرضیه کرونا را به انواع بسترهای غذایی تزریق کردیم تا ببینیم که در این بسترها می‌تواند بماند یا خیر؟، در مورد لبنیات یافته‌های تکان دهنده ای داشتیم در خصوص شیر پاستوریزه که به اکثر افراد توصیه می‌شود که مصرف کنند؛ پاستیرازسیون معمولی ۷۵ درجه سیلیسیوس به مدت ۱۵ ثانیه است که در از بین بردن این ویروس در شیر پرچرب ناتوان بود و عملاً دیده می‌شود که کرونا باقی می ماند.
به گفته وی، توصیه می‌شود که بخصوص در مورد شیر های چرب دمای 80 درجه تا یک دقیقه، اعمال شود، میدانیم که اگر شیر 3 درصد چربی داشته باشد حداقل باید این دما را ببیند به خصوص در مورد شیر سنتی چون از طرق مختلف احتمال آلودگی دارد ولی در مورد شیر صنعتی دخالت افراد و احتمال آلودگی کمتر است.
