محل دفن زکریای رازی بعد از ۱۱ قرن کشف شد

به گزارش اقتصاد نیوز به نقل از فارس، مهدی دانشیار، مدیر پژوهش مرکز نجوم آستان مقدس حضرت عبدالعظیم(ع) اظهار کرد: در کنگره‌ای که سال ۱۳۸۳ به دستور تولیت آستان مقدس حضرت عبدالعظیم(ع) در مرکز نجوم این آستان با همکاری دانشگاه صنعتی شریف برگزار شد، دوستداران رازی از اقصی نقاط ایران در شهرری جمع شدند و قطعنامه‌ای صادر شد که مکانی را به نام رازی نام‌گذاری و برای پیدا کردن آرامگاه وی کاوش و جست‌وجو کنند. 

وی گفت: طی پژوهش‌ها و مطالعات کتابخانه‌ای و میدانی که در این خصوص انجام شد، به این نکته دست پیدا کردیم که بیمارستان قدیم ری در حوالی منطقه قلعه‌نو و فیروزآباد بوده و رازی هم به عنوان مدیر این بیمارستان در همین منطقه به درمان و تدریس اشتغال داشته که در همین منطقه نیز از دنیا رفته و در قبرستان قدیمی این منطقه یعنی جایی که امروز به نام امامزاده شعیب می‌شناسیم، به خاک سپرده شده است.

مدیر پژوهش مرکز نجوم آستان مقدس حضرت عبدالعظیم(ع) ادامه داد: در پی بررسی‌های میدانی این منطقه مشخص است که گورستانی قدیمی در این منطقه وجود دارد که بعضی از اهالی قدیم این منطقه حتی به وجود سنگ قبرهایی با خط کوفی در گذشته‌ای نه چندان دور اشاره می‌کنند.

دانشیار تصریح کرد: آرامگاه محمد بن زکریای رازی در همین گورستان باستانی قرار دارد که لازم است مسؤولان و متولیان برای ساخت مقبره و رونق این منطقه اقدام کنند. 

وی در پایان یادآور شد: محمد بن زکریای رازی دانشمند بزرگ قرن سوم هجری قمری، کاشف الکل و بنیان‌گذار شیمی آزمایشگاهی و طب بالینی بود که سه سال بعد از وفات حضرت عبدالعظیم(ع) در شهرری متولد شد و ازجمله دانشمندان شیعه امامیه اثنی عشری محسوب می‌شد.

دکتر احمد ابوحمزه ری‌شناس و کارشناس مسائل تاریخی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس این خبر را تأیید کرد و گفت: بررسی و تحقیقات در این زمینه از زمان مرحوم دکتر حسین کریمان از مورخان و جغرافیدانان برجسته کشور در دهه ۴۰ شمسی آغاز شد و همچنان ادامه دارد و می‌توان به این نتیجه رسید که بعد از پژوهش‌های مختلف محل خاکسپاری زکریای رازی در محدوده امامزاده شعیب شهرری است.

«محمد بن زکریای رازی» فیلسوف، منجم، کیمیاگر و دانشمند برجسته ایرانی که یکی از بزرگان تاریخ پزشکی ایران و جهان بود، در‌ سال ۲۵۰ هجری/۸۶۴ میلادی در شهرری متولد شد و در ‌سال ٣١٣ هجری/۹۲۵ میلادی در شهرری درگذشت اما پس از مرگ رازی، آرامگاه او بی‌نام‌ونشان بود و تاکنون اطلاعی از محل دفن وی وجود نداشت.